Grijze zandbij en zijn “koekoek”

Het was mijn bedoeling een vervolg te schrijven op het log over de Grijze zandbij op de Merskenheide, klik hier. In dat log gaf ik aan dat deze soort soms helemaal geel gekleurd is, veroorzaakt door het stuifmeel van de wilg. Een maand lang lukte het echter niet goed deze soort voor de lens te krijgen. Maar eenmaal ………., deze keer dan wel. Het was er slechts eentje die zich liet zien, zo ongeveer de “laatste de mohikanen”. Aan z’n poten inderdaad veel geel stuifmeel. Z’n borst- en rughaar was nog wel grijs. Een teken dat hij of nog niet zo lang vloog of dat het bijna afgelopen is met het stuifmeel van de wilg. Het laatste zal wel de oorzaak zijn denk ik.

Grijze zandbij

Als fotograaf moet je goed opletten, de zandbij komt aanvliegen, zoekt z’n hol op, duikt naar binnen

Grijze zandbij

en komt onverwacht weer naar buiten om direct weer weg te vliegen. Je moet er dus snel bij zijn.

Grijze zandbij

Tegelijkertijd waren er veel meer exemplaren van een andere soort actief. Het was de Roodharige wespbij, de koekoeksbij van de Grijze zandbij. Een koekoeksbij omdat hij gebruik maakt van de nesten van de zandbij. In die nesten legt hij zijn eieren en de daaruit komende larven smikkelen de stuifmeel van de zandbijen op of desnoods diens larven als het zo uitkomt. Net zoals de gewone Koekoek andere vogels bedriegt door zijn eieren in andermans nest te leggen, zo doet een koekoeksbij dat dus ook.

Roodharige wespbij

Erg vriendelijk zijn deze Roodharige wespbijen dus niet. Dat bleek ook wel toen hij recht in de lens keek, z’n scherpe kaken kwamen duidelijk in beeld.

Roodharige wespbij

De Grijze zandbij en de Roodharige wespbij, ze zijn nog even te bewonderen. Binnenkort verdwijnen ze en dan zijn we voor een volgend jaar weer afhankelijk van wat ze in de afgelopen maand in die onderaardse nesten hebben opgeborgen.