Kiekenberg (2)
In het natuurgebied Kiekenberg onder Oudehorne zijn twee op enige afstand van elkaar gelegen heideveldjes opgenomen. De eerste heb ik al laten zien met bloeiende heide. Ik kwam er weer langs en besloot het tweede gebied ook nog vast te leggen. Op een tijdstip echter dat de heide al is uitgebloeid. Het tweede gebied dat westelijker ligt is ook meer vergrasd, maar heeft op zich ook wel iets.
Daar is het “berg” in de naam ook duidelijker, je loopt bij de parkeerplaats direct tegen een oude zandduin aan, overigens geheel begroeid.
Erg druk met insecten was het er op dat moment niet, de enige die zich liet fotograferen was een zweefvlieg, het is me niet helemaal duidelijk, dus het blijft hier bij zweefvlieg.
Veel bijzonders was er verder niet te zien, dus besloot ik me te concentreren op de naderende herfst. Onderstaande foto geeft het best de situatie van het moment aan. Aan de ene kant is alles nog groen, maar aan de andere kant breken de herfstkleuren door. Aan de tak zit ook al weer de knop voor een nieuw blad in het komende seizoen.
Het begin van de herfst kwam het best in beeld bij onderstaand afgestorven blad.
Ook de heidelibellen waren erg tam. Dat zie je wel vaker in de herfst, dan proberen ze nog zoveel mogelijk zonnewarmte te absorberen en kunnen lang stil zitten in de zon. Deze deed dat op een houten afsluitboom, geen goede achtergrond voor een detailfoto, maar daar was hij, dus vooruit maar. Zo te zien heeft deze gele strepen op de poten, maar dat is onvoldoende om een goede naam te geven, dus slechts heidelibel. Het worden zo langzamerhand de laatste restjes van mijn macrofotografie in dit seizoen.
Tenslotte staat er tussen de beide heidegebieden langs de zandweg ongeveer halverwege een dode boom. Een natuurlijk kunstwerk. Volgens een bewoner waarmee ik even sprak is er onlangs nog een stuk vanaf gewaaid.
Kaler dan deze kan een boom niet zijn. Op naar de herfst dan maar.
Bij de Skierstsjilling
Bij de kijkhut Skiertsjilling in de Twijzeler mieden heb ik me tijdens de diverse bezoekjes afgelopen jaar niet alleen geconcentreerd op de vogels. Langs het vlonderpad bloeiden ook een aantal distels. Die werden druk bezocht door allerlei insecten. Zoals door onderstaande hommel.
hommel
Maar de planten waren vooral in trek bij zweefvliegen. Kom laten we eens duur doen, de officiële naam van deze soort is Episyrphus balteatus. Dat is een eenduidige naam.
Dubbelbandzweefvlieg
Verder is hij bekend onder allerlei andere namen: de Snorzweefvlieg, de Pyjamazweefvlieg,
Dubbelbandzweefvlieg
de Dubbelbandzweefvlieg en tenslotte ook nog als de Cocacolazweefvlieg. De laatste naam lijkt me gesponsord, misschien een compensatie voor al die lege blikjes zonder statiegeld die in de natuur terecht komen.
Dubbelbandzweefvlieg
Zweven ……, dat konden ze ……, dat bleek wel.
Ontmoetingsdag
Het leek zo knus, twee exemplaren van de Kleine rode weekschildkever lagen zo te zien lekker van het zonnetje te genieten op een rijpe aar. Deze soort staat ook bekend als de rode soldaatjes.
Kleine rode weekschildkever
Dat knusse zal wel, maar ze stonden ook in de uitbreidingsmodus.
Kleine rode weekschildkever
Het waren er veel, heel veel, zelf nog op dat giftige Jacobskruiskruid en allemaal waren ze aan het paren, het moet wel ontmoetingsdag voor weekschildkevers zijn geweest.
Kleine rode weekschildkever
Op datzelfde Jacobskruiskruid zat ook een zweefvlieg, deze was alleen.
Bosbandzwever
Ik denk dat het een Bosbandzwever is maar ze lijken soms zoveel op elkaar dat je de plank eenvoudig mis kunt slaan.
Bosbandzwever
In elk geval zijn de “wimpers” rondom de ogen hier goed zichtbaar.
GEERT SINES 
Recente reacties