Azuurblauw en groene ogen
Het leek of er een feest voor smaragdlibellen op de Kapellepôle aan de gang was, overal om me heen vlogen ze en het waren er veel, heel veel. Dat leek me een mooie gelegenheid eens te kijken of hun ogen al groen gekleurd waren. Bij de onderstaande zie je dat er al een kleine verandering van bruin naar groen gaande is, maar het was nog niet wat ik had gehoopt.
Smaragdlibel (v)
Toen deze weg gevlogen was lukte het eerst niet om nog meer exemplaren te bekijken, ze vlogen en bleven vliegen. Wel lukte het enkele juffertjes vast te leggen, hieronder een Azuurjuffer.
Azuurjuffer (m)
En nog eentje, het zijn beiden mannetjes, makkelijk te herkennen aan de kleur en de losstaande “U” op achterlijfsegment 2. Let op de breedte en vorm van de lichtgekleurde schouderstrepen.
Azuurjuffer (m)
Diezelfde breedte en vorm vindt je ook bij de onderstaande. Dit is een zogenaamd zwartrug en hoogstwaarschijnlijk een vrouwtje Azuurjuffer. Maar eigenlijk is niet de breedte van die lichte schouderstreep maar de vorm van het halsschild bepalend voor de determinatie van deze soort. De vorm van dat halsschildje is bij deze gelijk aan die van de mannetjes dus vandaar mijn conclusie.
Azuurjuffer (v)
Genoeg juffertjes gezien eerst, maar waar waren al die Smaragdlibellen gebleven? Ze vlogen nog steeds heen en weer en af en toe landde er eentje in het struikgewas. Ze daar vinden is op zich al een opgave want ze hebben een goede schutkleur. Behalve die groene ogen dan, die vallen op. Voor de rest “lossen ze op” tegen de achtergrond.
Smaragdlibel (v)
Eentje bleef wat langer zitten en zo kon ik het fijne netwerk van één van de vleugels vastleggen.
Smaragdlibel (detail)
Maar het ging me deze keer vooral om die groene ogen,
Smaragdlibel (facetoog)
mooie felgekleurde groene facetogen. Gelukt …. en dus heb ik met een tevreden gevoel deze wandeling afgesloten.
Azuurwaterjuffer en Watersnuffel
Juffertjes, altijd moeilijk te determineren, zeker de vrouwtjes. Soms kan ik die alleen maar herkennen als ze een tandem vormen. Bij de mannetjes ligt het net iets eenvoudiger. Hieronder een mannetje Azuurwaterjuffer die een contrasterend bloemetje had uitgezocht.
Azuurwaterjuffer
Een juffer heeft tien achterlijfsegmenten. Hierboven zijn ze allemaal zichtbaar. Het tiende (laatste) segment bevat de achterlijfaanhangsels. De segmenten acht en negen hebben soms een afwijkende kleur. Hieronder zijn de eerste vier segmenten zichtbaar. Segment één is heel kort en is het scharnier tussen het borststuk en het achterlijf. Daarna volgt segment twee, twee keer zolang als segment één en de helft zo lang als de volgende segmenten drie tot en met zeven. Segment twee vertelt vaak heel veel over de soort. Bij de onderstaande juffer staat op het blauw een duidelijke zwarte U getekend. Die U is niet met een steeltje aan de daaronder liggende zwarte segmentrand verbonden. Dat maakt het herkennen van deze soort vrij eenvoudig. Bij zo’n losstaande U heb je bijna altijd te maken met een Azuurwaterjuffer.
Azuurwaterjuffer
De juffer hieronder ziet er bijna net zo uit als bovenstaande maar heeft niet zo’n losstaande U op segment twee.
Watersnuffel
Daarentegen heeft deze op segment twee wel een zwart vlekje dat met een zwarte steel aan de onderstaande segmentrand vast zit. Met enige fantasie kun je in dat zwart de vorm van een ANWB paddenstoel zien.
Watersnuffel
Bij zo’n zwart paddenstoeltje heb je bijna altijd te maken met een Watersnuffel. Zoals ik al schreef, dit geldt voor de mannetjes. Bij vrouwtjes ligt de herkenning een stuk moeilijker. Het rode puntje op bovenstaande juffer hoort er niet echt bij, het is een rode mijt. Hoe klein deze juffers ook zijn, ze dragen vaak wel mijten met zich mee.
GEERT SINES 
Recente reacties