Eén blauw lichtpuntje
Vanmiddag ben ik in de volle zon, eindelijk, op de heide van het Wijnjeterperschar op zoek gegaan naar Heideblauwtjes. Die zouden er toch moeten zijn. Helaas, ik heb er geen enkele gezien, niks, nada. Misschien zijn ze aan het slechte weer van de afgelopen weken ten onder gegaan. Volgend jaar dan maar weer. In het gebied staat ook altijd Beenbreek, maar die kon ik ook niet vinden, niks, nada, zelfs geen uitgebloeide exemplaren, die op zich gezien ook heel mooi kunnen zijn. Je zou er bijna een beetje een beetje triest van worden.
Maar in dat grote veld stond één blauw lichtpuntje, een Klokjesgentiaan, een zeldzaam plantje, “gevoelig” volgens de Rode lijst 2012 van beschermde planten, schommelend tussen “vrij zeldzaam” en “zeer zeldzaam”.
Klokjesgentiaan
Het was er slechts eentje, hoe goed ik ook heb gezocht.
Klokjesgentiaan
Eén blauw lichtpuntje in een tot nu toe slechte zomer. We zullen het er voorlopig mee moeten doen.
Fleurige dag
Het belooft vandaag een fleurige dag te worden, reden om kleurrijk blog te maken. Met een Atalanta. De oude naam voor deze trekvlinder is Admiraalsvlinder, misschien nog wel een mooiere naam.
Atalanta
Met de zeldzame Beenbreek,
Beenbreek
de opvallende Kleine ratelaar,
Kleine ratelaar
de Kleine zonnedauw, een vleesetend plantje
Kleine zonnedauw
en twee Nachtpauwogen die dezelfde tak aan het uitproberen waren, in grijs het vrouwtje, in bruin het mannetje.
Nachtpauwoog
Ja, het belooft een fleurige dag te worden.
Opnieuw bijzonder
‘k Heb afgelopen zaterdag weer eens een wandeltocht door het westelijk deel van het Wijnjeterperschar gemaakt. Met de bedoeling te kijken of die bijzondere plantjes van de rode lijst er al weer waren. Nee …., die waren er nog niet, dus moet ik zeker nog een paar keer terug. Wat er wel heel eenzaam in dat grote veld met ruigte stond was een paars-lila lichtpuntje. Dat ben ik maar eens van dichtbij gaan bekijken. Het was een orchidee. Anders dan de Brede orchis die volop in It Skar heeft gebloeid en nu nog een verschrompeld restje plant is. Deze was veel hoger, wel een halve meter hoog. Het is zeer waarschijnlijk de Gevlekte orchis, Dúvelsklauw op z’n Fries.
Gevlekte orchis
De plant staat ook op de rode lijst van bedreigde soorten met vermelding “kwetsbaar” en is (zeer) zeldzaam.
Gevlekte orchis
Als ik het niet goed heb dan hoor ik het wel.
Maar de wandeling ging verder naar het heidedeel. Wat ik nog niet had verwacht bleek toch waar te zijn. De Heideblauwtjes vliegen weer.
Heideblauwtje
Ook deze soort staat als “kwetsbaar” op de rode lijst van bedreigde soorten. Gelukkig vliegen er op op hoogtijdagen veel rond in It Skar.
Heideblauwtje
Nu nog niet, ik zag er maar een paar en op de foto wilden ze ook niet zo goed. Nog wel met de achterkant van de vleugels maar de bovenkant is me slechts één keer gelukt.
Heideblauwtje
In detail lijkt het wel alsof hun vleugels van spijkerstof zijn gemaakt.
Heideblauwtje (detail)
De laatste liet zich het best zien. Een beetje jammer van de takjes en grasjes die het beeld ietwat verstoren, maar beter dan dit lukte het niet zonder de vlinder in paniek weg te jagen.
Heideblauwtje
Het waren voor zover ik kon zien alleen mannetjes die daar vlogen, de jongens met de blauwe vleugels. Dat is volgens mij elk jaar zo, de vrouwtjes (bruine vleugels) komen wat later. Eigenlijk kwam ik voor de Beenbreek en de Klokjesgentiaan. Die staan er nog niet. Maar met de Gevlekte orchis en het Heideblauwtje was het ook deze keer opnieuw bijzonder.
GEERT SINES 
Recente reacties