late Graspieper
Vannacht gaan we over van zomer- naar wintertijd. Na vandaag zal het me overdag na werktijd bijna niet meer lukken een foto te maken. Misschien is vandaag dan ook het moment om afscheid te nemen van de zomergasten. Dat doe ik met onderstaande serie van de laatste Graspieper die ik hier dit jaar heb gezien. Ik heb hem een poosje gevolgd. Twee week geleden was hij nog actief, een week geleden zag ik hem nog vliegen en in de afgelopen week was hij weg, de rest van de familie achterna. Heel ver weg gaan ze meestal niet, zoiets als zuidwest Frankrijk, waar ze overwinteren. Hij was wekenlang de enige Graspieper die ik te zien kreeg, hij was erg laat met zijn vertrek, dunkt me.
Graspieper
Een opvallend vogeltje, zeker als ze in het hoge gras zitten.
Graspieper
Met een goed gehoor,
Graspieper
zelfs het ijle piepje van het scherpstel-mechanisme van n’n camera hoort hij op afstand en gaat daarnaar op zoek.
Graspieper
De weilanden zijn nu een stuk stiller, geen Zwaluwen meer, geen Grutto’s, geen Tureluurs. Nog wel doortrekkende Kieviten, terwijl de doortrekkende Tapuiten zijn ook al weer zijn verdwenen.
Buizerd
Ze worden vervangen door de Zilverreigers en door Buizerds uit noordelijke streken. Daarbij zijn soms opvallend witte exemplaren. Een blik in de weilanden is de komende maanden dan ook vaak een zoektocht naar een Buizerd die stil wil blijven staan.
Putters
Op de één of andere manier lukt het me vaak niet om Putters mooi voor de lens te krijgen. Ze zitten nauwelijks stil en zijn meestal al weer weg voordat ik ook maar heb kunnen scherpstellen. Zo was het ook met een groep van deze vogels die in de berm voedsel aan het zoeken was.
Putters
Ze behoren tot de Vinkenfamilie en het zijn mooi gekleurde vogels met zwart, bruin, rood, geel en wit. Het bleef bij een paar foto’s van deze vogels in actie en op grote afstand.
Putters
Gelukkig blijft er af en toe wel eentje stil zitten. Die heb ik maar weer eens uit het archief getrokken.
Putter
Opvallend blijven ze met die mooie kleuren.
Putter
Putters, buiten het broedseizoen altijd in grote groepen levend. Als je ergens aan komt lopen en trrrrrrrrt .., er vliegt een groepje vogels weg, dan is de kans groot dat het deze vogels zijn. Maar stilzitten ……, ho maar.
Rupsen zijn belangrijk
Geen vlinder zonder rups kun je zeggen. Als je boerenkool kweekt op je volkstuintje kun je ze er wel vanaf kijken, die rupsen van de Koolwitjes. Rupsen hebben nu eenmaal de gewoonte om heel veel blad op te eten. En het blad van de boerenkool dat in de rups gaat kan niet meer in de vriezer. Het laat allemaal onverlet dat er bijzonder fraaie exemplaren rupsen rond kruipen. De ringelrups is er zo eentje. Maar ook de rups van de Donsvlinder mag er zijn. Oranje, zwart, wit en enorm veel haren.
rups van Donsvlinder
Hieronder zie je die haren van de Donsvlinder rups nog beter. Is ie mooi of ……..? Volgens mij wel.
rups van Donsvlinder
De haren zijn een verdedigingsmiddel. Andere rupsen proberen zoveel mogelijk te lijken op de bladeren waarop ze zitten en waaraan ze “knagen”. Hieronder een vette rups, voor een vogel met jongen niet te versmaden. Hij moet dus niet opvallen.
rups
Net zoals de volgende, je kunt de kleuren van het blad er enigszins in terug zien. Hij viel deze keer wel op omdat de rest van het blad in de schaduw hing en deze rups net niet. Aan dat ene kleine stukje blad dat nog wel net in de zon hing kun je zien dat de rups daarbij nauwelijks opvalt.
rups
Verder zijn er ook nog rupsen die zich vermommen als takje, zoals hieronder.
rups
Heel veel rupsen worden opgegeten zo in het voorjaar. Er blijven altijd wel genoeg over om het geslacht vlinder voort te zetten. Elk jaar opnieuw, ik kan er ook niets aan doen, dringt zich aan mij dan weer de vraag op wat het belangrijkste is in de natuur. De vlinder (het imago) of de rups. Ik zie het zo dat de mooiste, de vlinder, elk jaar een overschot aan eitjes legt en dat met de vele rupsen de jonge vogels prima gevoed kunnen worden. Eigenlijk zijn dan ook de rupsen het belangrijkst in de natuur.
GEERT SINES 
Recente reacties