Kerstwintertje
Tja…., toen werd het toch nog een wintertje in de afgelopen week met een paar stevige nachtvorsten. De eerste schaatsers lieten zich al weer filmen. Reden om eens naar de Hooidammen te rijden. Daar wordt meestal ook heel vroeg al geschaatst. Dit jaar zal dat hoe dan ook niet gaan lukken. De polder die daar ’s winters meestal onder water loopt stond nog helemaal droog. Ja …, er loopt wel een dichtgevroren sloot doorheen maar dat is dan ook alles. Schaatsen op een ondergelopen polder zal momenteel niet lukken daar.

In een berijpt weiland liep zowaar nog, of alweer, een Kievit rond. De vogel lijkt een beetje sneu te kijken …., zo van ”wat doe ik hier”. ’t Zal wel eentje uit het noorden van Europa zijn, waarschijnlijk op doortocht en geland om even bij te snacken.

Zeer onopvallend liepen er twee ”bollen” in het veld. Twee vrouwen Fazant. Man Fazant zal ook wel ergens geweest zijn, maar hij liet zich niet zien.

De vrouwen hebben een dermate goede schutkleur dat je ze soms nauwelijks kunt onderscheiden tegen de achtergrond. De bovenstaande liep het dichtst bij mij, maar viel pas op nadat ik eerst de onderstaande had gezien. Door de rijp was deze beter zichtbaar vanaf de weg. Beiden waren ”opgeblazen” tot ronde bollen om zich te beschermen tegen de kou.

Ik eindigde de veldrit met een blik op de ondergaande zon over een berijpt weiland.

Rest mij nog u fijne kerstdagen te wensen:

en dat alles deze week in een kerstwintertje.
Wachten op ……
‘k Had de afgelopen week een lek hoofd, tenminste, overal kwam water uit. Daarom heb ik me noodgedwongen bij de warme kachel vermaakt met m’n andere hobby. Ook geen straf trouwens. Daarom ook schets ik de situatie van dit moment met enkele foto’s uit het archief. Want het is momenteel wachten ……., voor dit Roodborstje wachten totdat de vetbollen worden opgehangen,

Roodborst
wachten totdat het ijs sterk genoeg is, de ijspatronen zijn er al,

ijspatronen
wachten totdat er kan worden geschaatst,

ijs, klompen en schaatsen
wachten op de ijspret.

ijspret
Dan hoop ik ook weer buiten mee te doen.
Hegewarren
Als je na de brug bij de Hooidammen in Oudega doorrijdt kom je op de Hegewarren, een landbouwgebied met weinig bewoning. Normaal ga ik in de winter dat gebied niet vaak binnen, het eindstation is dan meestal Ie-sicht. Maar ik besloot eens door te rijden en werd verrast door de aanwezigheid van een aantal niet verwachte vogels. Maar eerst, en dat was niet bijzonder, waren daar de ganzen, in groten getale aanwezig.

ganzen voor een spinnekopmolen
Er waren ook een aantal Kieviten aanwezig, dat vond ik wel bijzonder. Op doorreis waarschijnlijk, gevlucht voor de kou uit het noorden. Ze waren niet van plan op ’t portret te geraken, maar eentje kwam daar net te laat achter. Het blijft een vreemd gezicht, een Kievit naast een sloot waarop een pak(je) ijs ligt.

Kievit
De Kieviten waren vergezeld van kleinere vogels. Het was ontzettend moeilijk ze goed op de foto te krijgen, ik moest recht tegen de zon in fotograferen.

Watersnip
Het bleken snippen te zijn, ik hou het maar op de Watersnip. Waarschijnlijk samen met de Kieviten op trektocht. De Watersnip in de winter, voor mij een bijzonder beeld.

Watersnip
Daarna werd alles weer een beetje normaal, een Buizerd zat op de uitkijk, misschien wachtend of er ergens een zwak exemplaar van de ganzen, kieviten of snippen zou opduiken.

Buizerd
De Hegewarren, in het vervolg toch maar wat vaker doorrijden dus.
Recente reacties