Buizerd
‘k Heb gisteren weer eens een rondje weilanden “gedaan” om te kijken of er al “veranderingen” zijn. Die waren er, daar kom ik nog op. Het werd hoofdzakelijk een winterse aanblik zonder sneeuw. Bij Goëngahuizen zat een redelijk grote groep Brandganzen. Samen met de daar staande watermolen levert het een aardig beeld op. Meer naar voren stond een gemengde groep ganzen, Brandganzen en Kolganzen. Een aantal daarvan waren aan het proberen of het ijs op de sloot al hield. Ja dus…., voor hen tenminste. Helemaal vooraan stond een Grote zilverreiger. Alles met alles is het wel een redelijk compleet beeld van wat je momenteel in de velden kunt aantreffen.
watermolen Goëngahuizen
Ze hadden een toezichthouder, een Buizerd die het spul daar wat in gaten hield. De “griemels” op de achtergrond van de onderstaande foto’s zijn die ganzen.
Buizerd
Op enig moment draaide de Buizerd de ganzen de rug toe om ook maar eens naar de andere kant te kijken.
Buizerd
Plotseling verstijfde zijn blik, hij / zij had iets gezien.
Buizerd
Direct daarna stond hij op de grond en schrokte iets naar binnen. Ik heb nog geprobeerd dwars door het kreupelhout heen een foto te maken. Da’s niet echt gelukt, er zat / stond van alles in de weg voor een goede foto. De onderstaande is de enige die nog een beetje een beeld geeft.
Buizerd
Groot was de prooi niet, de vogel had het binnen de kortste keren weggeslikt. Daarna vertrok hij. Gevolgd door mij, de ganzen in het landschap achterlatend.
Hazenslaapje
Hoe was het ook al weer? Twee uur rijden en een kwartier rust. Voor mezelf geldt dat ik het na een uur rijden wel even heb gehad en een paar keer om de auto heen moet lopen om de stramme gewrichten weer was los te krijgen. Dat deed ik deze keer bij een watermolen. De zon scheen, het was echter winters koud. Na enige tijd stapte ik weer in de warme auto. Dan overvalt de warmte je en je krijgt de neiging snel even een dutje te doen, een hazenslaapje.
Watermolen
Ik was niet de enige met dat gevoel. Een levensechte Haas bracht het vlak bij me in praktijk. De ogen niet helemaal dicht, want een hazenslaapje is bedoeld om snel wat uit te rusten, maar wel alert te blijven op wat er om je heen gebeurt.
Hazenslaapje
Hij zat lekker in de zon tegen het talud. Ik vond het koud buiten, hij niet. Hij had dan ook een lekker warme pels aan.
Hollandse Buizerd
De titel hierboven is een beetje misleidend. Eigenlijk zou het “Buizerd in Hollands landschap” moeten zijn. Want Nederlandse Buizerd zijn er niet. Momenteel zeker niet want er zijn ’s winters altijd een aantal uit Noord-Europa die hier komen overwinteren. Bovendien hebben ze geen taalprobleem, ze “spreken” allemaal dezelfde taal. Stadse eenden schijnen wel anders te klinken dan plattelanders, maar begrijpen doen ze elkaar altijd nog wel. Dat zal bij de Buizerds wel net zo zijn.
Buizerd in Hollands landschap
Ze staan niet op de foto, maar deze Buizerd had een uitstekend uitzicht op een grote groep ganzen. En ook had hij weer het hoogste punt in het landschap uitgezocht. In dit geval een zeer forse molshoop.
Buizerd op molshoop
Hij bleef mooi staan, keek wel even belangstellend waar dat piepje toch vandaan kwam. Nou dat piepje kwam uit het scherpstel-systeem van mijn camera. Soms kun je daarmee hun aandacht vasthouden. Bij Torenvalken lukt dat nog beter.
Buizerd op molshoop
Dat is het momenteel wel in het veld. Ganzen, ganzen, Buizerds, Witte en blauwe reigers. Nog een Kievit te zien. Dat was vorig jaar anders, op de kop af op dezelfde datum kreeg ik toen de eerste vlucht Kieviten voor de lens. Afwachten maar. Een Buizerd in een Hollands landschap misstaat echter ook niet.
GEERT SINES 
Recente reacties