Krassers
Je kunt op bepaalde delen van de Merskenheide momenteel geen stap doen of er schiet wel een sprinkhaan weg. Maar dan ……… dan begint het kruipen om er eentje, of meer, op de foto te krijgen. Eenvoudig? ….dat had je gedacht. Voordat je in de buurt bent springen ze meestal al weer weg, frustrerend is dat ……, misschien ook wel wat lachwekkend om een pensionado al grommend over de grond te zien kruipen. Uiteindelijk lukte het toch een paar Krassers vast te leggen.
sprinkhaan Krasser (v)
Als ze kunnen verstoppen ze zich eerst voordat ze wegspringen.
sprinkhaan Krasser
Of door eerst doodstil te blijven zitten, waarschijnlijk vertrouwend op hun schutkleur.
sprinkhaan Krasser
Totdat ik bij dit stel Krassers kwam, die nu eens wel stil bleven zitten. Het vrouwtje voor en het mannetje daarachter. Beide geslachten hebben vleugels die korter zijn dan hun achterlijf, bij het vrouwtje zijn de vleugels zelfs sterk verkort. Eigenlijk heeft ze slechts een paar minivleugels. Zoals te zien is het vrouwtje wel een stuk forser dan het mannetje.
sprinkhanen Krasser m+v
Ze hadden waarschijnlijk plannen voor nageslacht, maar wachtten stilletjes af totdat die “meekijker” verdwenen was.
sprinkhaan Krasser (v)
Waardoor ik net nog ietsje meer detail vast kon leggen.
Ook gearriveerd
Het is half maart en zo langzamerhand raken de weilanden steeds meer gevuld met vogelsoorten die terugkomen uit hun winterverblijf. Ook gearriveerd is de Wulp.
Wulp
Het is niet zo dat het hier nu volloopt met Wulpen, je moet ze nog wel zoeken. Maar als ze er zijn zie je die lange kromme snavel al van ver. In een weiland liepen er twee, waarschijnlijk een paartje. Normaal kun je de geslachten van deze soort nauwelijks onderscheiden. Dit zal echter wel een vrouwtje zijn, ze droeg zo te zien een onderbroek met kant.
Wulp
Een stuk kleiner, maar wel beter te duiden als man of vrouw was onderstaande “nieuweling”, ook vers gearriveerd.
Roodborsttapuit (v)
Het is een vrouwtje Roodborsttapuit. Het mannetje heeft in het voorjaar zijn beste pak aan met zwart en oranje. Dat mannetje heb ik ook gezien maar hij liet zich niet fotograferen. De lente en zomer zijn nog lang, dus hopelijk lukt dat ook nog wel. Het is nu nog wachten op de Grutto en Tureluur, dat zal ook niet lang meer duren.
Variabele waterjuffer
Vandaag twee foto’s van een Variabele waterjuffer. Dat variabel slaat vooral op de kleur en ze zijn vaak moeilijk te herkennen.
Variabele waterjuffer (v) jong
Dit is er eentje die een poging doet om op een mannetje te lijken, een andromorf vrouwtje.
Variabele waterjuffer (v) jong
Wel een jong exemplaar, bij de volwassen andormorfe vrouwtjes is de lichte kleur op het borststuk veranderd in geelgroen. Als ze oud zijn verandert die kleur ook nog eens naar bruinig. Van alle Variabele waterjuffers vind ik dit de mooiste.
GEERT SINES 
Recente reacties