Een beetje fleur
Na een paar grauwe, druilerige dagen is het tijd om de boel maar weer eens op te fleuren. Dat kan nog net met de grote hoeveelheid Koekoeksbloemen die er in het Wijnjeterperschar staan. Ze lopen een beetje op hun laatste benen, binnenkort is de fleur er wel af.
Koekoeksbloemen in het Wijnjeterperschar
De Lijsterbessen zijn ook bijna uitgebloeid. De bloemen ruiken lekker en er komen allerlei bezoekers op af. Een Landkaartje in voorjaarskleur,
Landkaartje -voorjaarskleur-
een Groentje
Groentje op Lijsterbes
en een Ringelrups lag als een kerstkransje boven op de bloemen.
Ringelrups op Lijsterbes
Een Argusvlinder bleef laag bij de grond.
Argusvlinder
De laatste was niet van dichtbij te benaderen, uiteindelijk moest de telelens eraan te pas komen. Aan de ogen op z’n vleugels kun je zien dat hij bij de zandoogjes hoort.
Het is maar een kleine greep uit wat er allemaal was te zien. De kleur, die is er wel, nu nog wat zon en warmte.
Twee donkere ogen …..
‘k Heb er lang op moeten wachten voordat het een dagvlinder beliefde even stil te blijven zitten voor de foto. Ze lieten zich wegens de kou toch al heel slecht zien. Maar uiteindelijk, daar was’ie dan, een Landkaartje. Oranje, en daarmee in voorjaarskleur, hoewel vandaag de meteorologische zomer is begonnen.
Landkaartje -voorjaar-
Opeens ……….., daar waren die donkere ogen, die me aankeken.
Groentje
Het vlindertje met oranje uiteinden van de antennes
Groentje
en als je hem van de zijkanten bekijkt met zebrasokjes aan. Met die mooie groene schubben op z’n bruine vleugels, het Groentje.
Groentje
Alles onder het toeziend oog van een Boompieper.
Boompieper
De dagvlinders zijn er, nu de zomer nog.
Aan- of doorvliegers
Het is de periode van het jaar dat allerlei nieuwe soorten vogels zich hier in de omgeving melden. Een aantal heb ik al laten zien, sommigen kwamen vroeg, anderen wat later. Elk jaar is het echter de vraag of ik een tweetal kleinere vogels voor de lens krijg. Want het betreft meestal doortrekkers die hier even komen bijtanken. Gelukkig, dit jaar is het voor een deel weer gelukt. Bijvoorbeeld met het Paapje, ofwel de Paap. Een soort waar er niet heel veel van zijn.
Paap
Deze wilde wel even poseren maar bleef zeer alert om zich heen kijken, je kunt tenslotte nooit weten of er niet plotseling een roofvogel opduikt.
Paap
Dit is een mannetje en alleen in het voorjaar hebben ze deze kleuren in hun verenpakket. Dat maakt hem direct een opvallend vogeltje.
Paap
Het is de vraag of deze soort hier blijft. Soms wel, maar meestal zie je een paar weken lang en daarna niet meer. In de herfst komen ze vaak terug, dan met andere, veel meer fletse kleuren.
Tapuit
Als laatste een verre achterneef van de Paap, de Tapuit. Deze zat ver weg. Maar het is wel duidelijk: Ook deze soort is op trektocht. Misschien krijg ik de laatste nog ergens beter voor de lens, anders is dit het en moet ik wachten tot een volgend voorjaar om deze vogeltjes opnieuw in deze kleuren te kunnen zien. Dat maakt het elk voorjaar weer een beetje spannend.
GEERT SINES 
Recente reacties