LHB-tjes en zo
Het zal vast aan mij liggen dat ik dit jaar heel weinig lieveheersbeestjes heb gezien. Normaal hoef je er niet naar te zoeken, dit jaar waren de vondsten minimaal. Tot een paar week geleden toen ik er nog eentje voor de lens kreeg. Ik herkende hem eerst niet en dacht dat het een aziaat was. Bij nadere bestudering bleek het toch weer anders te zijn. Een Dertienstippelig lieveheersbeestje, een vrij zeldzame soort.
Dertienstippelig lieveheersbeestje
Waarschijnlijk had hij een ongelukje gehad met één van z’n vliesvleugels, die hing er maar wat bij. Dat zie je overigens vaker en meestal lukt het ze om de zaak wel weer op orde te krijgen.
Dertienstippelig lieveheersbeestje
Dat was het meest opvallende LHB-tje in het afgelopen seizoen. Bovendien kreeg ik nog een larve van een LHB-tje voor de lens, deze is zeer waarschijnlijk van het Zevenstippelig lieveheersbeestje.
lieveheersbeestje (larve)
Even keek hij voor zich uit maar al gauw draaide de kop naar de rand van het blad zodat je z’n monddelen goed kunt zien.
lieveheersbeestje (larve)
Het is wel een opvallende gedaantewisseling die het LHB-tje doormaakt. Als je de larve ziet denk je in eerste instantie niet dat daar ooit zo’n klein kevertje uit zal kruipen.
Zevenstippelig lieveheersbeestje
Ter afsluiting een Zevenstippelig lieveheersbeestje, de meest bekende inheemse soort. Deze was denkelijk in herfstkleur. ’s Zomers zijn ze vaak roder, deze was bijna oranje.
Zwart soldaatje
Weekschildkevers, ze zijn er in alle kleuren. De meeste hebben geen Nederlandse naam en we verzamelen ze dan ook maar onder de noemer soldaatje. Al hun wetenschappelijke namen beginnen met Cantharis. Dit is waarschijnlijk de Cantharis pellucida. Ze dragen de kleuren van ouderwetse soldatenuniformen. Afhankelijk van de kleur is het dan Rood soldaatje, Geel soldaatje, Zwart soldaatje. Ik kreeg onderstaande voor de lens en ben hem een poosje blijven volgen. Aan z’n nog wat loshangende vliesvleugel kun je zien dan hij nog niet zo heel lang in deze vorm, het imago, op een blad rondkruipt.
Weekschildkever -Zwart soldaatje-
Hij heeft zwarte dekschilden, dus dan is het al gauw een Zwart soldaatje. Zoals de familienaam het al zegt, die schilden zijn week, niet het keiharde dat sommige andere keversoorten hebben.
Weekschildkever -Zwart soldaatje-
Deze had ongeveer hetzelfde als ik vroeger als ik van de hoge duikplank moest ………., zal ik wel ………., zal ik niet?
Weekschildkever -Zwart soldaatje-
Uiteindelijk kroop hij tussen de bladeren en wachtte doodstil af tot die camerakijker weg zou gaan.
Weekschildkever -Zwart soldaatje-
Waarmee ik dan ook niet meer lang heb gewacht. Keurig gekleed maar wel in een ouderwets pakje, dat was mijn conclusie. Hoewel …, tegenwoordig lopen velen in de mensenwereld in felgekleurde broeken, dus deze kever valt niet eens zoveel uit de toon.
Meikever in augustus
‘k Was toch wel enigszins verbaasd toen er een Meikever in de takken hing vlak bij het wandelpad. Het is al augustus. Ze worden veruit het vaakst gezien in mei, vandaar ook hun naam, maar ook in de maanden daarna worden ze af en toe wel gezien. Dat geluk had ik dus deze keer.
Meikever
Blij om mij te zien was hij niet en hij ging onder een tak hangen. Daarbij liet hij z’n geveerde antennes goed zien.
Meikever
Zijn wandeling langs de tak ging verder, eerst naar een andere tak en toen omhoog.
Meikever
Toen begon hij z’n dekschilden voorzichtig te openen, daaronder was iets van de vliesvleugels zichtbaar.
Meikever
Voor mij was duidelijk dat hij een startbaan aan het zoeken was. Dus probeerde ik het moment van opstijgen nog vast te leggen.
Meikever
De bovenstaande foto werd net een fractie te vroeg gemaakt, direct daarna klonk het brrrrrrrmmmmm….. en weg was hij. Weer zoiets, een Meikever in augustus.
GEERT SINES 
Recente reacties