Groene zandloopkever en lhb-tjes
Het waaide hard, eigenlijk geen geschikt weer voor macrofotografie. Voor de zekerheid had ik die lens toch maar meegenomen. Gelukkig maar want op een paadje door de heide was een stel Groene zandloopkever druk bezig in de uitbreidingsmodus.
Groene zandloopkever
Normaal lukt het niet goed om met zo’n macrolens deze kevers tot op tien/vijftien centimeter te benaderen. Het zijn niet voor niets loopkevers, je zou ze bijna renkevers kunnen noemen, zo snel kunnen ze lopen. Maar nu dus even niet.
Groene zandloopkever
Op een bepaald moment kwam ik toch te dichtbij en ze zochten een ander plekje. Dus ik er maar achteraan op de knieën …. puf …, puf ….
Groene zandloopkever
Na nog een wegloopactie vond ik het genoeg geweest. Het lijken van die zachtaardige kevers met hun groene pakjes aan, maar niets is minder waar. Het zijn geduchte rovers deze zandloopkevers. Op de beide foto’s hierboven kun je zien dat ze in verhouding tot hun grootte enorme “slagtanden” of “kniptangen”, kaken als wapen hebben. Een prooi wordt daarmee gruwelijk in stukjes geknipt en daarna verorberd. Nee, zo lieflijk is de natuur niet altijd. Tot hun prooien behoren ook lieveheersbeestjes.
Viervleklieveheersbeestje
Daar ben ik maar eens naar op zoek gegaan. Door de harde wind en heen en weer zwiepende bladeren werden het niet de meest geweldige foto’s. Het lhb-tje hierboven is een Viervleklieveheersbeestje en hieronder is het een Veertienstippelig lieveheersbeestje, ook wel Schaakbordlieveheersbeestje genaamd. Het “lieve” in de naam is bedacht maar in werkelijkheid zijn ze niet zo lief, ze doen zich tegoed aan allerlei kleinere insecten.
Veertienstippelig lieveheersbeestje
Zo gaat dat in de natuur, een Groene zandloopkever eet onder anderen lieveheersbeestjes en die eten weer kleinere insecten. Enzovoort ……
Coccinellinae
Vooruit, laat ik ook eens wetenschappelijk doen, enkele Coccinellinae alias Lieveheersbeestjes zijn vandaag aan de beurt om getoond te worden. Zo heel erg lief zijn ze nu echter ook weer niet, eigenlijk zijn het roofdieren die het op bladluizen en meeldauw enzovoort voorzien hebben.
Vloeivlek lieveheersbeestje
Hierboven en hieronder een Vloeivlek lieveheersbeestje, een soort waarvan er een aantal in m’n achtertuin leven. Mooi zo, dan kunnen ze de bladluizen onder controle houden.
Vloeivlek lieveheersbeestje
Als tweede een Veertienstippelig lieveheersbeestje alias Schaakbord lieveheersbeestje. Soms zijn ze overheersend geel, soms overheersend zwart, geel is de norm. Ze hebben veertien min of meer rechthoekige (vaak samengevloeide) zwarte stippen.
Veertienstippelig lieveheersbeestje
Tenslotte het Tweestippelig lieveheersbeestje, een veel voorkomende soort.
Tweestippelig lieveheersbeestje
Je moet je niet verkijken op de twee stippen alleen, want ze zijn er in diverse varianten, er is zelfs een zwarte variant met rode stippen. Deze heeft twee grote stippen en als extra er nog twee kleintjes bij. We tellen alleen maar de grote stippen.
Twee keer veertien
Normaal probeer ik niet twee keer achtereen hetzelfde onderwerp te laten zien, een beetje variatie bevalt me beter. Maar vandaag kom ik er niet onderuit. Gisteren had ik met moeite een Veertienstippelig lieveheersbeestje uit het archief opgediept om te laten zien hoe ze er normaal gesproken uitzien met zwarte rechthoeken op een geel schild. Nog geen kwartier nadat ik dat bericht had gepubliceerd liepen er maar liefst twee stuks over een blad in m’n tuin.
Veertienstippelig lieveheersbeestje
Met beiden een ander stip-patroon en met een ander patroon op de nekschilden. Verder was hun geel bleker dan op die van gisteren.
Veertienstippelig lieveheersbeestje
Wel met heel duidelijk zwarte rechthoeken op een geel schild. Dat ze van dezelfde soort zijn lijkt me ook wel duidelijk.
GEERT SINES 
Recente reacties