Nog wat macro
Het is nog net te vroeg, maar ik heb de mottenballen al wel opgezocht. Daar kan binnenkort de macrolens wel weer een poosje in. Maar voorlopig kruipt er hier en daar nog wel wat rond. Vandaag een selectie uit de vangst van de afgelopen weken. Eerst de Gewone kielwants (Elasmucha grisea). Daarvan heb je twee kleurvariaties, dit is de rode. Overigens moeilijk te herkennen, maar z’n lengte, zo’n 7 of 8 millimeter, verried hem.
Deze soort wordt ook wel Berkenwants genoemd, soms ook Kleine Berkenwants maar dat is verwarrend met Berkenkielwants, dus daar is men min of meer van afgestapt, hoewel die soort wel wat groter is.
Altijd mooi, die putjes in het schild en deze met z’n rode oogjes. Omdat het beestje goed voor z’n jonkies zorgt wordt hij ook wel Gewone broedwants genoemd.
Verder trof ik een behoorlijk groot aantal gele lieveheersbeestjes aan op dezelfde plant. Dat is dan tellen van de stippen geblazen, ik kom tot 22 stuks. En dat alles op 3 of 4 millimeter lengte. Ook gelet op z’n kleur is het daarom een Citroenlieveheersbeestje.
Ja, het is goed tellen geblazen, want er is ook nog een veelkleurige aziaat die er bijna net zo uitziet, maar die heeft minder stippen maar is ook wel iets groter. Verder heeft deze citroenjongen ook nog twee kleurvariaties, eentje met geel nekschild en eentje met wit nekschild. Dat witte nekschild maakt de verwarring nog groter en in het verleden heb ik me daarmee ook wel eens vergist. Stippen tellen dus.
Over het Veelkleurige Aziatisch Lieveheersbeestje gesproken. Ze vermenigvuldigen zich snel en verdringen hier en daar de inheemse soorten.
Deze twee stonden in de uitbreidingsmodus, ik heb ze verder maar gelaten.
Vergeefse veldtocht (bijna dan)
Het is voorjaar, het is weidevogeltijd. Dat zou dan niet zo moeilijk moeten zijn om hier en daar weidevogels te vinden. Maar in de afgelopen week bleek dat niet waar te zijn. Ik ben uren door het veld gedwaald en heb in al die uren slechts twee Kieviten gezien. Twee maar, en ook nog eens ver weg. Een foto maken zat er zeker niet in. Of ik doe iets verkeerd en ben op de verkeerde plaatsen of er gaat iets erg fout met de weidevogels. Het werd een vergeefse veldtocht. Bijna dan, want er is natuurlijk altijd wel wat te zien in het veld. Zoals deze twee Damherten, bokken, die een potje aan het geweiworstelen waren. Nu nog onschuldig, maar na de zomer, in de bronstijd zal het er wel serieuzer aan toegaan.
Of deze twee ezels die tussen het jongveen liepen. Deze boer heeft wel vaker ongebruikelijke kostgangers. Het schijnt dat ezels een goede bescherming van een kudde bieden tegen wolven.
Een stel Scholeksters beschermde zich op een heel andere manier. Ze stonden binnen het hek van een gaspomplokatie. Voor hen geen probleem, ze vliegen zo weg over het hek, maar tegen ongewenste viervoeters biedt het wel voldoende bescherming.
Uiteindelijk kreeg ik nog wel een paar kleinere “weide”vogels voor de lens, Graspiepers. Daarvan zijn er voorlopig eerst nog wel genoeg te vinden.
Helaas was het die dag erg grijs, de foto’s missen net dat beetje extra kleur.
Voor het eerst na de winter had ik ook weer een macrolens meegenomen. Onderwerpen daarvoor lagen nog niet voor het grijpen. Het is nog vroeg in het voorjaar en nog erg koud. Dan blijven de kleine kruipers liever onder in het struweel zitten. Maar een lieveheersbeestje was al wel onderweg. Denkelijk een Aziaat, gelet op de “kattenpoot” op z’n nekschild.
En een drekvlieg, die zie je overigens het hele jaar door.
Maar als het niet beter gaat lukken met de weidevogels zal ik de macrolens in de komende tijd veel vaker gebruiken. Maar ik hoop toch dat ik minder vaak zo’n bijna vergeefse veldtocht moet gaan maken.
Rondom de Leijen
Het weer voelde goed en ik wilde weer eens bij De Leijen kijken. Het waaide weliswaar stevig maar dat zou me niet weerhouden. Eerst maar een rondje door de velden gemaakt op zoek naar opvallende zaken. Er was genoeg te zien, maar niets spectaculair. Een afwijking van het normaal was een maisveld omringd door net even een andere soort zonnebloemen. Ook mooi.
zonnebloem
In een compleet groen weiland stond een enkele paarse bloem te bloeien. Erg opvallend, alles groen, groen en deze eenling viel direct op, paars uittorent boven al dat groen. Ik heb geen idee was dit voor soort is en wie het weet mag het zeggen. Update: volgens een reactie van Pietsje is het een Groot kaasjeskruid.
eenzame plant in weiland
Aangekomen bij de Doktersheide onder De Tike ben ik naar de kijkhut aan de oever van de Leijen gelopen. Dat viel nog niet mee want het paadje is compleet overgroeid met riet en je moet je echt een weg door dat riet banen. Op de Leijen zelf had de wind vrij spel en enkele vissers hielden het scholekstereilandje bezet. Veel vogelleven was er dan niet te bekennen. in de verte dobberden een paar Futen, die zo nu en dan compleet achter de golven verdwenen.
Fuut
Eentje speelde denkelijk zeilbootje door z’n achterpoot af en toen omhoog te houden. Het hielp want hij dreef veel sneller af dan de tweede.
Fuut
Terug bij de parkeerplaats ben ik het daar vrij nieuwe kunstwerk maar eens gaan bekijken.
de boom van De Tike
Het geheel is bedacht en gemaakt door inwoners van de Tike en voorzien van een bordje met de tekst Grutsk (Fries voor Trots). Uit een lang gedicht, ook daar aanwezig, blijkt dat de dichter een heftige groene droom had, die hij ’s morgens na het eerste bakje koffie nog niet was vergeten. Bomen zijn harde werkers in de natuur. Onderweg naar het werk met de auto zag hij dat er bomen waren afgezaagd, het was een kale boel geworden. Een van die bomen is daarna gebruikt om het kunstwerk te maken als ode aan bomen, men is er “Grutsk” op.
grutsk De Tike
Op het bordje staan dorpswapen en -vlag van De Tike afgebeeld. In het dorpswapen van boven naar beneden de kleur rood voor de heide die je vroeger bij De Tike vond. De zilveren punten staan voor de plaggenhutten die ooit in de heide stonden met daarin de ploeg die is gebruikt om de heide te ontginnen en het groen onderaan met daarin een pompeblêd staan voor de huidige groene weilanden rondom De Leijen. Vanuit historisch perspectief gezien zou ik mede gelet op de vorm het kunstwerk dan eigenlijk “De Heidebezem” willen noemen, die zal men ongetwijfeld in hun hutjes op de hei hebben gemaakt en het zijn ook puike bezems om een schaatsbaan op de Leijen te vegen, als dat ooit weer gaat gebeuren.
de boom van De Tike
Het kunstwerk staat aan ene kant met de “poten” in stekelplanten. Op die stekels zaten tientallen lieveheersbeestjes.
compilatie Veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje
Van de vaakst voorkomende kleurvormen heb ik bovenstaande fotocompilatie gemaakt, allemaal Veelkleurig Aziatsche Lieveheersbeestjes.
GEERT SINES 
Recente reacties