Reade wikel
“Reade wikel” is Fries voor Torenvalk. Als je dit letterlijk zou vertalen dan is het “Rode valk”. De wetenschappelijke naam van deze vogel is “Falco tinnunculus”. De vertaling daarvan is zoiets als “schel klinkende valk”. In het veld kan ik het vanuit een fotografisch gezichtspunt niet zo goed met deze vogel vinden. Ze willen nauwelijks op de foto. Toen ik er eentje aantrof die met de rug naar me toe zat dacht ik dat dit wel eens een leuke fotosessie zou kunnen worden.
Torenvalk
Maar ja ……, je blijft niet lang onopgemerkt bij deze jongens / meisjes. Dit is een meisje, de jongens hebben meer grijs in hun verenpakket en ook meer roodbruin. De naam “Reade wikel” dragen ze niet voor niets.
Torenvalk
Dus werd het een kwestie van opschieten, hooguit heb je dan nog een paar seconden. Zoiets als enkele schrikseconden.
Torenvalk
Gelukt !
Torenvalk
Ik bleef door de camerazoeker kijken. Wat ik al heel gauw zag was een lege paal. Ja ….., zo kennen we elkaar weer.
Torenvalk
In de “drukte” wegens het arriveren van allerlei vogels zou ik deze blijver bijna vergeten.
Torenvalk (m)
Meneer Torenvalk, ook de moeite van het bezichtigen waard.
Rondje weiland
Dit is het vervolg op het bericht van gisteren met Damherten, klik hier. De lichtomstandigheden verslechterden eerder dan ze verbeterden. Toch was er nog wel iets te zien. De volgorde is niet geheel willekeurig, maar van groot naar klein.
Een koe met een bolletjestrui aan was uitgegleden, een toeschouwster uitte haar medelijden.
Koeien in de wei
Ver, ver weg liep een Ree in haar roodbruine zomerjas. Zo ver dat de foto’s niet meer helemaal scherp zijn. Ze had jeuk …, krabben of bijten maar, die vervelende parasieten ook.
Ree met jeuk
Een Buizerd had, hoe kan het ook anders, het hoogste punt in het weiland opgezocht. Hij stond bovenop een pas gemaaid hoopje gras.
Buizerd
Een Torenvalk zat ook ver weg, maar hield me toch in de gaten. Niet lang, zoals altijd, zij ging nog maar wat verderop zitten.
Torenvalk
Nee, dan die Graspieper, die bleef rustig op de prikkeldraad staan.
Graspieper
Tenslotte waren een aantal jonge spreeuwen notenbalkje aan het spelen. Als je de “noten” fluit of neuriet krijg je best een aardig deuntje. Aan sleutels of kruisen en mollen doen ze niet.
spreeuwen
Jammer dat het zo donker was, maar er was genoeg te beleven in het veld. Morgen zijn de onderwerpen nog kleiner.
GEERT SINES 
Recente reacties