Rondje Merskenheide
Het is meer dan een week geleden dat ik een rondje Merskenheide heb gemaakt. Het was nog vroeg in de ochtend, het was er rustig. Boven m’n hoofd zat een vogel op een tak. Moeilijk te herkennen zo.
Tjiftjaf
Toen begon hij echter te zingen. Een Tjiftjaf, geen twijfel meer mogelijk.
Tjiftjaf
Ik heb een tussenstop gemaakt bij het bankje aan de oostkant van de heide. Na enige tijd kreeg ik, op afstand, -dat wel-, een kijker die me duidelijk in de gaten hield, maar ook klaar zat om zo weg te kunnen vliegen. Het nest zal niet ver weg zijn geweest. Het is een Kneu, een soort die in de heide broedt.
Kneu
Lopen……. lopen ……., maar behalve een Levendbarende hagedis ben ik gedurende de rest van de wandeling niets meer tegen gekomen. Tot aan het ven, daar zwierven een aantal heidelibellen rond.
Zwarte heidelibel
Eentje kon ik “strikken”, een Zwarte heidelibel. Die zijn niet van jongs af aan direct helemaal zwart. Wat ze wel altijd helemaal zwart hebben zijn hun poten, waar geen gele strepen op zitten. De bovenstaande had een klein geel vlekje op een poot, maar dat is nog lang geen streep langs de totale lengte van de poot. Een schoonheidsfoutje, of juist spannend, wie weet. Deze heeft in de brede zwarte band aan de zijkant van het borststuk drie gele vlekken. Dat is ook een duidelijk kenmerk van een Zwarte heidelibel.
Inschikken
’s Morgens vroeg zat op de Merskenheide een Roodborst wat om zich heen te kijken. Een beetje bedremmeld misschien want hij was aan het inschikken.
Roodborst
Hij had gezelschap gekregen van een aantal Tjiftjaffen, uit Zuid Europa gekomen. Druk “tsji tsja tsji tsja” roepend, ik hoorde ze al van ver.
Tjiftjaf
Verder waren de eerste Fitissen ook al terug gekomen uit Afrika. Ze komen meestal twee weken later dan de Tjiftjaf, ze moeten dan ook een stuk verder vliegen. Als ze er zijn kun je dat duidelijk horen. Hun zang eindigt op een manier alsof ze niet meer genoeg lucht over hebben.
Fitis
Als ze niet zingen is de Fitis moeilijk te onderscheiden van de Tjiftjaf. De Fitis is wat geler maar dat zie je lang niet altijd goed. Voor mij is de kleur van de poten meestal bepalend. De Tjiftjaf heeft donkere poten en die van de Fitis zijn een stuk lichter van kleur.
Fitis
De Boompiepers zijn ook weer terug, helemaal uit de Afrikaanse savannes ten zuiden van de Sahara.
Boompieper
Ja, de Roodborst moet behoorlijk inschikken momenteel. Gelukkig komt er ook wel weer wat ruimte vrij. Er waren nog een aantal Kramsvogels op de heide, die waren echter hoogstwaarschijnlijk op doorreis naar het noorden. Binnenkort komt hun plaats wel vrij.
Kramsvogel
De Roodborst is wel gewend aan inschikken. In het voorjaar zoeken de geslachten elkaar op en leven ze een poos in elkaars nabijheid. Maar als de jongen zijn uitgebroed en uitgevlogen dan worden ze weer heel territoriaal en kunnen zelfs elkaar naar het leven staan als het om hun territorium gaat.
Roodborst
Deze had romantische gedachten en helder klonk zijn zang. Als daar geen partner op af komt dan weet ik het niet meer.
Eerste vlinder en meer
Veel tijd om de natuur in te trekken had ik niet in de afgelopen weken. Met lede ogen zag ik bij mij thuis zo nu en dan een Citroenvlinder voorlangs vliegen. Maar voor het maken van foto’s, daarvoor was geen tijd. Afgelopen zaterdag kon ik de schade inhalen op de Merskenheide. Daar bleef de eerste vlinder van 2012 stilzitten en kon ik mijn eerste vlinderfoto van het nieuwe seizoen maken. Net als een jaar geleden was dat een Gehakkelde aurelia (Polygonia c-album).
Gehakkelde aurelia
Gehoord had ik hem al, maar nog niet gefotografeerd, de Tjiftjaf. ‘k Moest hem wel een beetje van tussen de takken zien te “vissen”. Dat is uiteindelijk wel gelukt, maar toen zat hij te ver weg voor een goede foto.
Tjiftjaf
Even later verscheen de “eerste” Kleine vos. Wel was deze vlinder erg schichtig en hij gaf me slechts één kans. Net als de Gehakkelde …….. heeft deze soort in deze vorm (als imago) de winter overleefd, verstopt in een holle boom of iets dergelijks. Eigenlijk zijn ze dus van de herfst van 2011. Wel mooi dat ze, als het warmer wordt, in het voorjaar direct hun kleurenpracht kunnen laten zien.
Kleine vos
Zeker niet de eerste was onderstaande Koolmees. Aan de takken waarop hij zat kun je zien dat hier en daar het blad ook al behoorlijk begint uit te spruiten.
Koolmees
Het lenteseizoen is weer begonnen. Vlinders, Tjiftjaf, straks nog de Fitis, het kan weer mooi worden. ’t Blijft wel een beetje afhankelijk van het weer, want als het koud is zie je geen enkele vlinder meer.
GEERT SINES 
Recente reacties