Grutto
Op de plaatsen waar ik hier in het verleden Grutto’s zag verschijnen in het voorjaar bleef dat dit jaar uit. Nog steeds is het rustig in die gebieden. Dus ben ik naar de Surhuizumer mieden gereden. Dat is zo ongeveer de enige plaats hier redelijk in de buurt waar je bijna zeker deze mooie weidevogels kunt zien. Dat was nu ook weer het geval. Er zaten zeker 100 stuks. Maar op afstand, dat wel. Eén stel had zich afgezonderd en liep vlakbij de weg. Bovendien vluchtten deze twee niet. Daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

Grutto
Vooral het mannetje liet zich erg goed fotograferen,

Grutto
hij poseerde in zo ongeveer alle standen.

Grutto
Een mooi kleur, een mooie tekening van de veren, een genot om te zien.

Grutto
Het vrouwtje stond meestal met haar achterste naar me toe, maar draaide zich toch nog een keer om.

Grutto
Nu is wachten tot ze aan het broeden slaan, dan kun je ze vaker staand op een paal aantreffen, en ook veel vaker horen. Want dat ontbrak er nu nog aan, hun typische roep. Maar het wordt met deze vogels steeds mooier in het weidelandschap. Het is alleen jammer dat het aantal gebieden waar je ze kunt vinden steeds kleiner wordt.
Recente reacties