Cicade en meer
Je zou het bijna vergeten na deze week met een enorme storm en echt herfstweer, maar een week geleden was het nog warm buiten als de zon scheen. Als het dan wat warmer is laten zelfs de insecten zich nog af en toe zien. Vliegen, zoals onderstaande, zeker.
vlieg -onbekend-
Ze weten de plekjes wel te vinden, deze was aan het smikkelen op een stel lijsterbessen. Welke soort het is dat weet ik zo niet en waar hij vandaan kwam ook niet, maar hij was behoorlijk bestoven. Waarschijnlijk heeft hij eerst het Biggekruid aangedaan, dat bloeit hier en daar ook nog volop.
vlieg -onbekend-
Wie ik niet had verwacht was een cicade, een kleintje, ongeveer een centimeter lang.
cicade
Met een uitsnede kan ik z’n opvallende ogen ook wat beter laten zien, ook hier betreft het weer facetogen.
cicade -detail-
Voorlopig zijn dit de laatste macrofoto’s die uit m’n camera zijn gerold. Nu is het weer wachten op een warme dag of anders tot volgend voorjaar.
Baden in stuifmeel
Het zijn bijen, vermomd in wespenverpakking, het zijn wespbijen die hieronder staan.
Gewone dubbeltand?
Ze vliegen niet rond met grote stuifmeelpollen. Ze hoeven geen stuifmeel naar een nest te brengen. Ze leven overigens wel van stuifmeel en van nectar. Deze was werkelijk aan het baden in het stuifmeel.
Gewone dubbeltand?
Wespbijen zijn koekoeksbijen, ze friemelen hun eieren tussen die van een andere soort. Die andere soort verzamelt het stuifmeel wel en de larven van de wespbijen lusten ook wel larven van andere soorten.
Gewone dubbeltand?
Helemaal zeker weet ik het niet, denkelijk is het de Gewone dubbeltand. Die soort parasiteert op zandbijen waaronder het Roodgatje.
Klein geaderd witje
Minder bestoven was bovenstaand Klein geaderd witje. Hij zat zo dichtbij, die kon mee in dezelfde fotosessie.
Grijze zandbij en zijn “koekoek”
Het was mijn bedoeling een vervolg te schrijven op het log over de Grijze zandbij op de Merskenheide, klik hier. In dat log gaf ik aan dat deze soort soms helemaal geel gekleurd is, veroorzaakt door het stuifmeel van de wilg. Een maand lang lukte het echter niet goed deze soort voor de lens te krijgen. Maar eenmaal ………., deze keer dan wel. Het was er slechts eentje die zich liet zien, zo ongeveer de “laatste de mohikanen”. Aan z’n poten inderdaad veel geel stuifmeel. Z’n borst- en rughaar was nog wel grijs. Een teken dat hij of nog niet zo lang vloog of dat het bijna afgelopen is met het stuifmeel van de wilg. Het laatste zal wel de oorzaak zijn denk ik.
Grijze zandbij
Als fotograaf moet je goed opletten, de zandbij komt aanvliegen, zoekt z’n hol op, duikt naar binnen
Grijze zandbij
en komt onverwacht weer naar buiten om direct weer weg te vliegen. Je moet er dus snel bij zijn.
Grijze zandbij
Tegelijkertijd waren er veel meer exemplaren van een andere soort actief. Het was de Roodharige wespbij, de koekoeksbij van de Grijze zandbij. Een koekoeksbij omdat hij gebruik maakt van de nesten van de zandbij. In die nesten legt hij zijn eieren en de daaruit komende larven smikkelen de stuifmeel van de zandbijen op of desnoods diens larven als het zo uitkomt. Net zoals de gewone Koekoek andere vogels bedriegt door zijn eieren in andermans nest te leggen, zo doet een koekoeksbij dat dus ook.
Roodharige wespbij
Erg vriendelijk zijn deze Roodharige wespbijen dus niet. Dat bleek ook wel toen hij recht in de lens keek, z’n scherpe kaken kwamen duidelijk in beeld.
Roodharige wespbij
De Grijze zandbij en de Roodharige wespbij, ze zijn nog even te bewonderen. Binnenkort verdwijnen ze en dan zijn we voor een volgend jaar weer afhankelijk van wat ze in de afgelopen maand in die onderaardse nesten hebben opgeborgen.
GEERT SINES 
Recente reacties