Voorjaar-nieuw (2)
Een wandeling door het Wijnjeterper schar is momenteel wat minder “spannend” dan een aantal jaren geleden. Dat komt omdat men een poos geleden de waterhuishouding heeft veranderd en allerlei sloten heeft gedempt en daarbij ook nog eens bijna al het struikgewas heeft verwijderd. Dan is er gewoon wat minder “werk” voor mijn macrolens en ga ik er alleen naar toe om speciale onderwerpen te zoeken. Vandaag zijn dat de juffertjes, die zo langzamerhand ook weer tevoorschijn moeten komen. Maar eerst het uitzicht over het ven waar vlakbij de volgende foto’s zijn gemaakt met een weerspiegelende wolkenlucht. Dat uitzicht alleen al was de moeite waard.
ven in Wijnjeterperschar
Maar eerst liet zich nog een weekschildkever zien, populair genoemd het geel soldaatje.
weekschildkever (geel soldaatje)
Toen was het beurt aan de juffertjes, maar dat viel niet mee. Het was òf te koud òf ik was nog te vroeg, maar er vlogen na veel zoeken slechts twee exemplaren rond. Met moeite kreeg ik één van die twee voor de lens. Omdat er nauwelijks nog struikgewas is moeten deze juffertjes als ze willen rusten aan de grassprieten laag bij de grond gaan hangen, wat dan weer een warrige achtergrond oplevert. Met een kader om de foto heb ik iets van die warboel kunnen afvangen.
Azuurwaterjuffer (v) jong
Dit was vrij zeker een Azuurwaterjuffer, een vrouwtje, nog jong en nog niet op kleur, maar het blauw begint er al wel een beetje “doorheen te piepen”. Ze lijken fors te zijn op zo’n foto maar in werkelijkheid zijn ze slechts een centimeter of vier tot vijf lang.
Azuurwaterjuffer (v) jong
Een “blauwe” juffer dus, terwijl het eigenlijk altijd de rode vuurjuffers zijn die het eerst uitsluipen. Die heb ik niet gezien, dus ik moet nog maar eens terug. Hopelijk is het dan net wat warmer.
Op zoek naar gouden lanen
Het is weer de tijd van het jaar dat je op zoek kunt naar gouden lanen. Maar het bepalen wanneer is een moeilijke zaak. Zo af en toe schijnt de zon wel, maar meestal is het nat of grijs. Op een middag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben op de gok richting Fochteloërveen gereden. De rit begon met een grijze lucht, maar na enige tijd was er dan toch een stukje blauwe hemel zichtbaar. Ha …….., misschien toch goed gegokt.
Herfstkleuren
De zon brak flets door en ik vond die gouden laan in Ravenswoud aan de Compagnonsweg.
Herfstkleuren Ravenswoud
Helaas, buiten de dorpskern was de zon alweer verdwenen,
Herfstkleuren Ravenswoud
maar aan de Meester Lokstraat vond ik toch nog een mooi plekje.
Herfstkleuren Ravenswoud
Verderop was nog een wijk omringd door gouden bladeren. Helaas was het toen al zo donker dat een verdere zoektocht geen nut meer had.
Herfstkleuren Ravenswoud
Daarom heb ik me nog maar even bezig gehouden met spiegelingen. Daarna werd een dikke bui spelbreker.
spiegelingen
De weersverwachting is niet goed, maar in de komende week hoop ik toch nog ergens gouden lanen in de volle zon te kunnen vastleggen. Want dat was het enige dat ik echt miste, in de zon zijn die kleuren dubbel zo mooi.
Veldrit
Zo langzamerhand begin ik uit te kijken naar de komst van onze zomerweidevogels. Ik heb twee Kieviten gezien tijdens een rit door de velden, maar dat is nog geen invasie. De eerste stop was in het Wijnjeterperschar, op de plaats waar vroeger een boerderij stond. Daar staan nu twee “bushokjes” waarin uilen en vleermuizen een beschut plekje kunnen vinden. Een bus rijdt daar natuurlijk niet, de weg wordt misschien wel helemaal verwijderd, tenminste als de bezwaarprocedures daartegen zouden worden afgewezen. Het is de bedoeling het gebied nog verder te vernatten. Maar ook met die weg is het daar momenteel nat genoeg dunkt me, de sloten stromen over.
nat Wijnjeterperschar
Iets verder naar het zuiden staan een paar fotogenieke bomen, zeker als ze gespiegeld worden in het water van een wijk. De schapen gingen er even goed voor staan om mooi op de foto te komen, zo lijkt het. Waarschijnlijker is echter dat ze dachten dat er voer werd gebracht. Niet dus, maar gauw weer verder.
spiegelingen
Onderweg heb ik wel tien Buizerds gezien, ze wilden geen van allen op de foto, behalve onderstaande die me een paar seconden m’n gang liet gaan. Net genoeg voor een niet al te scherpe foto.
Buizerd
De zon scheen eerst, maar al gauw kwam er dreigende wolkenlucht opzetten. Gelukkig, het bleef droog. Op de achtergrond van onderstaande foto is nog net de nieuwe N381 zichtbaar.
wolken
En langoor Zoef, hij verroerde zich niet.
Haas
Dit rondje in het veld deed me goed, maar binnenkort zal het daar nog wel mooier worden. Het is wachten op de invasie van de zomergasten.
GEERT SINES 
Recente reacties