Smaragd en groen
Het zou mooi zijn het vlinderseizoen op dit weblog te beginnen met een kleurrijke dagvlinder zoals het Oranjetipje waarvoor het nu de goede tijd is of een Citroenvlinder die al langere tijd actief is. Hoe ik ook m’n best heb gedaan, helaas, ze vliegen maar door en stilzitten is er gewoon niet bij. Ze zijn er, maar de foto’s laten nog op zich wachten. Dat wil niet zeggen dat er geen mooie stilzittende vlinders zijn op dit moment. Van de onderstaande zijn er momenteel heel veel. Langsprietmotten is de verzamelnaam. De onderstaande vlinders heb ik gefotografeerd op de Kapellepôle.
Smaragdlangsprietmot (v)
Het is even een probleem om ze op naam te brengen. Er komen twee soorten in aanmerking, de Smaragdlangsprietmot en de Wilgenlangsprietmot. De basiskleur op de vleugels van de Smaragd…. is zoals de naam al zegt smaragdkleurig en bij de Wilgen…. is dit koperkleurig. Bij de eerstgenoemde soort zijn de uiteinden van de poten grijs/zwart en bij de tweede zijn ze wit. Verder hebben de vrouwtjes van de Wilgen… een donker-oranje beharing op de kop en bij de Smaragd….. is dat roestbruin. De mannetjes van beide soorten hebben een dikke zwarte haardos en hun sprieten zijn ook veel langer.
Smaragdlangsprietmot (m)
Gelet op dit alles denk ik dat het hier Smaragdlangsprietmotten zijn, maar zeker ben ik niet, ook al omdat in de zon alles eerder bronskleurig lijkt en de smaragdkleur een beetje onzichtbaar is. Hieronder een vrouwtje, de beharing op de kop van deze lijkt roestbruin en ze heeft maar weinig haar.
Smaragdlangsprietmot (v)
Smaragd is een “shade” van groen. Gelukkig hoefde ik bij de onderstaande niet te twijfelen. De onderkant van de vleugels is groen, erg groen en de soortnaam is Groentje. Dat had ik ook kunnen bedenken. Verder hebben ze zebrasprieten en dragen ze zebrasokken.
Groentje
Ik heb er maar eentje gezien en die bleef keurig stil zitten. Het Groentje is overigens een soort waar je bijna op kunt wachten. Als ze wegvliegen …. rustig blijven wachten. Ze komen meestal na korte tijd terug naar ongeveer hetzelfde plekje.
Groentje (detail)
Als deze vlinders vers zijn is hun groene kleur op z’n mooist. De vleugels zijn dan behangen met heldergroene schubben (schubjes). De wetenschappelijke naam voor vlindersoorten is Lepidoptera wat schubvleugelen betekent (bron: Vlinderstichting). In de vleugels van dit Groentje kun je nog de aderen zien lopen in een gelere kleur. Na verloop van tijd verliezen ze schubben en kun je zelfs bijna bruine (de onderkleur) Groentjes zien rondvliegen. Dat is nu nog te vroeg. Voorlopig zijn het nog echte groentjes. Alles in alles ook een mooi begin van het vlinderseizoen voor mij.
Geelgors
Maar niet te ver bij de auto vandaan, dat was het devies. Die auto als schuilhok voor het geval dat het ging plenzen, soms moet je wat als je toch even een wandelingetje wilt maken. Op de Merskenheide deze keer. Om me heen was het een gezang van jewelste. Maar om ergens een zanger te kunnen spotten, dat viel nog niet mee. Na enige tijd kreeg ik toch een Geelgors in het vizier, tussen de takken. Toen was het afwachten of hij zich nog iets beter wilde laten zien. Het geduld werd beloond, hij verkaste naar een (voor mij) betere stek. Zo van onderen zie je vooral z’n gele kant. Op z’n rug heeft hij meer bruin, soms een klein beetje roodbruin.
Geelgors
Na een poosje zocht hij een (voor hem) betere plaats. Gelukkig kon ik hem ook daar nog een keer vastleggen.
Geelgors
Veel verder durfde ik niet meer de heide op, de lucht kleurde dreigend donker. Daarom heb ik me nog een poos “vermaakt” met de langsprietmotten die toch overal waren. Zoals de naam het al zegt, ze hebben enorm lange sprieten, bij de mannetjes nog langer dan bij de vrouwtjes. Onderstaande is zeer waarschijnlijk de Smaragdlangsprietmot (Adela reaumurella). Aan die dikke bos haar kun je zien dat het een mannetje is.
Langsprietmot
’t Was maar goed dat ik in de buurt van mijn schuilhok was gebleven, even later had ik het nodig.
GEERT SINES 
Recente reacties