“slobberende” Slobeend
Fotografisch gezien ben ik nog steeds in de Surhuizumer mieden. Behalve de weidevogels kreeg ik daar ook nog enkele watervogels voor de lens. Slobeenden, een woerd en een vrouwtje, een stel dat redelijk dichtbij in een sloot aan het foerageren was. Ik vind ze opvallend, deze eenden. Als er een vogelorkest zou bestaan dan zat deze soort gegarandeerd in de trompet-sectie. Ze hebben in verhouding tot andere eenden een erg grote toeter. Het vrouwtje hieronder heeft geen opvallend verenkleed, maar desondanks is het een mooie vogel.
Je ziet ze heel vaak met de snavel half onder water door het water schuiven, op zoek naar aan de oppervlak levend voedsel. Maar, zoals hier, steken ze ook vaak hun kop in het water. Echt grondelen zoals de Wilde eend doen ze niet, het blijft bij de kop onder water steken. In prachtkleed heeft de woerd allerlei kleuren,
waarbij, naast de grote toeter, vooral de gele ogen opvallen. Afhankelijk van de lichtinval is hun kop zwart, blauwachtig of groenachtig gekleurd. In de flank hebben ze ook nog een blauwe vlek, maar dat is op deze foto’s niet goed zichtbaar.
Ook van deze beide eenden heb ik een filmpje van ongeveer 1 minuut gemaakt, ook weer in HD kwaliteit (tandwieltje rechtsonder).
Op de achtergrond nog steeds de kakafonie van vogelgeluiden, wat het allemaal heel gezellig maakte.
Krak en Slob
Enige tijd geleden heb ik weer eens een vogelkijkpunt bezocht. Het zat er vol met eenden, je kon ze al van ver horen. Veruit de meesten waren Krakeenden en daarna kwamen in aantal de Smienten. Er waren ook enkele Slobeenden aanwezig. Af en toe kozen er een paar eenden het luchtruim. Ze vliegen behoorlijk snel en het was moeilijk om ze in de vlucht goed vast te leggen. Een aantal keren lukte dat, zoals hieronder met twee Krakeenden en een Slobeend. De beide onderste vogels op de foto zijn de Krakeenden, voorop vliegt de woerd en daarachter zijn echtgenote. Die Krakeenden vallen op door die witte vlek aan de vleugelbasis die je eigenlijk alleen maar goed ziet als ze vliegen. De bovenste van de drie is een mevrouw Slobeend, die heeft niet zo’n witte vlek maar daarentegen zijn de onderste vleugelveren groen gekleurd. Met deze twee soorten had ik direct mijn onderwerp voor vandaag te pakken.
Krakeenden en Slobeend in de vlucht
De woerd van de Krakeend is een prachtig getekende vogel met allerlei fijne lijntjes aan de zijkant van het lichaam. De witte vleugelvlek zie je niet als ze drijven.
Krakeend (m)
Nog mooier is de borst van de woerd van een Krakeend getekend.
Krakeend (m)
Bij de Slobeend valt direct die forse snavel op. Met deze toeter half in het water slobberen ze hun eten direct aan de oppervlakte van het water op. Hieronder een mevrouw Slobeend. Nog net zichtbaar zijn die groene veren, die zo opvallen in de vlucht.
Slobeend (v)
De woerd Slobeend is heel anders getekend, hij heeft veel meer kleur in z’n verenpakket, de grote “toeter” blijft natuurlijk
Slobeend (m)
en ook bij de woerd heeft de borst een bijzondere tekening.
Slobeend (m)
Je zegt “eenden” en het lijkt zo gewoon, maar toch hebben ze voor mij elk hun bekoring, leuk om eens goed te bekijken.
Pijlstaart en zo
Triest, donker en nat, dat was het in hoofdzaak de afgelopen week. Niet echt een week voor sprankelende foto’s. Maar je wilt toch even in de natuur zijn. Daarom heb ik een half uurtje doorgebracht in een kijkhut. Daarvan ben ik geen liefhebber, het is me allemaal te statisch, maar dit halfuurtje kon ik het nog wel uithouden. Met zicht op enkele waterpartijen, waarop in de verte hoofdzakelijk eenden rond dobberden. Er waren veel Smienten, maar die waren allemaal zo ver weg dat er geen goede foto van te maken was. Op zich was dat al een probleem, het was zo donker dat ik de ISO’s flink omhoog moest schroeven. Daarvan worden de foto’s niet mooier.
Wie ik nog wel redelijk in beeld kon krijgen waren een stel Krakeenden, man en vrouw.
Krakeend (m+v)
Nauwelijks te fotograferen was een Dodaars, hij was heel ver weg. Ik laat hem toch maar even zien, tussen een Slobeend en in een Krakeend (v) in dobberend. Hij is de kleinste fuut die we hier in Nederland kennen en dat kun je ook aflezen aan het formaat van die eenden.
Slobeend (m), Dodaars en Krakeend (v)
Toen, ineens werd het interessant. Achter de begroeiing vandaan kwam een Pijlstaart, een mannetje, aanzwemmen.
Pijlstaart (m)
De Pijlstaart is een jaarvogel in Nederland, er broeden echter maar enkele paren per jaar. Verder is het vaak een doortrekker, op weg naar het zuiden.
Pijlstaart (m)
t Is een mooie eend met een lange nek’, heel even liet hij daarvan iets zien. Ook staat hij op de Rode lijst van bedreigde diersoorten.
Pijlstaart (v)
Uit mijn archief heb ik nog een foto van een vrouwtje Pijlstaart gehaald, zij laat die lange nek nog duidelijker zien.
Het was een koude, trieste dag, dat wel, maar die Pijlstaart liet mij toch nog met een goed gevoel naar de warme kachel gaan.
GEERT SINES 
Recente reacties