Sint Jacobsvlinder
Dit is een Sint Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae), herkenbaar aan die lange rode streep langs de zijkant van de vleugel, een liefhebber van het Jacobskruiskruid.
Sint Jacobsvlinder
Hierop kom ik morgen terug.
Geelzwarte zebra-rupsen
In het Wijnjeterperschar heb ik dit jaar de rupsen van de Sint-Jacobsvlinder gemist. Het is daar nu zelf al zover dat het Sint Jacobskruiskruid er al uitgebloeid is. Dus verwachtte ik dat dit een jaar zonder de opvallende geelzwarte rupsen zou worden. Maar ziedaar …….. in de randen van de Diakonievene stonden nog wel een aantal bloeiende Jacobskruiskruiden. En zowaar ……….., met rupsen.
rups van de Sint- Jacobsvlinder
Deze rupsen hebben een duidelijke signaal kleur, ze zijn meer of minder giftig. Dat komt omdat ze van het Jacobskruiskruid eten, dat ook bepaalde gifstoffen bevat.
rups van de Sint- Jacobsvlinder
Het geelzwart schreeuwt het uit: “eet mij niet”. De meeste vogels laten ze dan ook mooi links liggen (of hangen).
rupsen van de Sint- Jacobsvlinder
Ook de vlinder heb ik dit jaar niet in It Skar gezien, voor mij de voornaamste vindplaats. Geen nood, er zitten nog wel een paar vlinderfoto’s in het archief.
Sint-Jacobsvlinder
Een heel opvallende vlinder met die rode ondervleugels en die rode streep en stippen op de zwartbruine bovenvleugels. Deze foto’s zijn gemaakt in het laatste avondlicht (gelig) waardoor het rood net iets roder lijkt dan normaal. Het rood is eigenlijk iets fletser.
Sint-Jacobsvlinder
Een Sint-Jacobsvlinder op de foto zetten is op zich al een hele toer, stilzitters zijn het niet. Dus heb ik vele foto’s waar de vlinder net nog wel of net niet meer op staat. In het eerste geval ernstig bewogen. Ach …., dat heeft ook wel iets. Het is wel wat je ziet als de vlinder rond fladdert, veel rood, opvallend veel rood.
Sint Jacobsvlinder
Je hebt vlinders en vlinders, ze zijn allemaal bijzonder. Sommige echter zijn bijzondere verschijningen. Vanmiddag liep ik in het Wijnjeterperschar toen er een vuurrood vlindertje om me heen fladderde. Even later werd ik er ook nog op gewezen door twee wandelende dames. Dan weet je al gauw wat het is. Een Sint-jacobsvlinder (Tyria jacobaeae). Het was er niet eentje, er bleken meerdere aanwezig te zijn.
Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae)
Een vlindertje met zwart (donkerbruin) als grondkleur. Door de schubben op z’n vleugels lijkt hij eerder grijzig. Ik probeerde zo dichtbij mogelijk te komen. Dichterbij dan hieronder ging niet meer.
Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae)
De onder- en bovenkant van de achtervleugels zijn rood. Als hij vliegt valt die kleur erg op. Hoe ik ook m’n best deed, deze vlinders wilden zich niet op de rug laten fotograferen. Met eentje lukte het wel om hem vanaf de onderkant vast te leggen. Misschien wel de beste kant om die complete ondervleugels te laten zien.
Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae)
Een paar jaar geleden lukte het om een wegvliegende vlinder te fotograferen.
Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae)
Ook toen liet hij heel even de bovenkant van z’n achtervleugels zien.
Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaeae)
Het bijzondere van deze vlinder is dat hij z’n eieren bij het Jacobskruiskruid legt. Dat is een giftige plant. De rupsen van deze vlinder eten deze plant en zijn dan ook giftig. Dat laten ze ook zien met een zwart-gele zebra-gestreepte kleur. Tegen de tijd dat de rupsen verschijnen kom ik er nog wel op terug. In “It Skar” is nog geen enkel bloeiende Jacobskruiskruid te vinden. Toch weet dit vlindertje precies waar de eieren moeten worden gelegd. Het is en blijft, niet alleen maar om z’n kleur, een bijzondere vlinder.
GEERT SINES 
Recente reacties