Geelzwarte zebra-rupsen
In het Wijnjeterperschar heb ik dit jaar de rupsen van de Sint-Jacobsvlinder gemist. Het is daar nu zelf al zover dat het Sint Jacobskruiskruid er al uitgebloeid is. Dus verwachtte ik dat dit een jaar zonder de opvallende geelzwarte rupsen zou worden. Maar ziedaar …….. in de randen van de Diakonievene stonden nog wel een aantal bloeiende Jacobskruiskruiden. En zowaar ……….., met rupsen.

rups van de Sint- Jacobsvlinder
Deze rupsen hebben een duidelijke signaal kleur, ze zijn meer of minder giftig. Dat komt omdat ze van het Jacobskruiskruid eten, dat ook bepaalde gifstoffen bevat.

rups van de Sint- Jacobsvlinder
Het geelzwart schreeuwt het uit: “eet mij niet”. De meeste vogels laten ze dan ook mooi links liggen (of hangen).

rupsen van de Sint- Jacobsvlinder
Ook de vlinder heb ik dit jaar niet in It Skar gezien, voor mij de voornaamste vindplaats. Geen nood, er zitten nog wel een paar vlinderfoto’s in het archief.

Sint-Jacobsvlinder
Een heel opvallende vlinder met die rode ondervleugels en die rode streep en stippen op de zwartbruine bovenvleugels. Deze foto’s zijn gemaakt in het laatste avondlicht (gelig) waardoor het rood net iets roder lijkt dan normaal. Het rood is eigenlijk iets fletser.

Sint-Jacobsvlinder
Een Sint-Jacobsvlinder op de foto zetten is op zich al een hele toer, stilzitters zijn het niet. Dus heb ik vele foto’s waar de vlinder net nog wel of net niet meer op staat. In het eerste geval ernstig bewogen. Ach …., dat heeft ook wel iets. Het is wel wat je ziet als de vlinder rond fladdert, veel rood, opvallend veel rood.
Recente reacties