In de spiegel
Ze kunnen tegen de kou en ze zijn imposant,
Schotse hooglanders gespiegeld
Schotse hooglanders,
Schotse hooglanders gespiegeld
vaak ingezet voor begrazing van natuurgebieden
Schotse hooglanders gespiegeld
zo ook hier, bij Doldersum
Schotse hooglanders gespiegeld
gevonden op een zonnige windstille dag, zodat ze prachtig werden gespiegeld in het water.
Schotse hooglanders gespiegeld
imposant, dat zijn ze en als ze gespiegeld zijn geldt dat dubbelop.
Damherten
Na een paar dagen ellenlang achter de computer te hebben gezeten wilde ik er gisteravond echt even uit, uitwaaien in de natuur. Ik heb een rondje door de Tjongervallei gemaakt en diverse mooie onderwerpen kunnen vastleggen. Dat was wat moeilijk want er was weinig licht en met een telelens zit je dan al gauw in de problemen door de langere sluitertijden. Maar niet gewaagd is niet gewonnen. Bij het Ketliker skar (Katlijkerschar) aangekomen torende er een Schotse hooglander boven de ruigte uit.
Schotse hooglander
Terwijl ik die fotografeerde stond er opeens een Damhert voor m’n neus. Het is bekend dat Damherten vrij rondlopen in het Ketliker schar en niet iedereen is daar blij mee, maar It Fryske Gea, eigenaar van het gebied, laat ze voorlopig met rust. Er liep een aantal rond, redelijk dicht bij de weg. De meeste trokken zich terug in de ruigte, maar deze bleef eerst nog staan kijken. Het is overigens niet moeders mooiste, het dier loenst wat met het rechter oog.
Damhert
Ik zag diverse kleuren, de “standaard” gekleurde zoals hierboven, maar ook een volledig bruine, die mee de zaak in de gaten hield.
Damherten
Zelfs een volledig zwarte. Die kleur komt af en toe voor in de natuur, we noemen dat melanisme.
melanistisch Damhert
Dit in tegenstelling tot albinisme. Een albino Damhert zag ik een paar jaar geleden, ook al in het Ketliker schar, klik hier.
Verder zag ik nog een aantal jonge dieren, die echter “verdronken” in de ruigte. Ik heb nog wel geprobeerd een foto te maken van de kleintjes, maar daar staat alleen maar gras en kruid op.
Damhert
Jammer, maar het is niet anders. Misschien reden voor dat loensende hert om “lekker puuuuh ……” uit te drukken. ’t Zal wel niet, maar je denkt wat.
De volgende keer zijn de “onderwerpen” een stuk kleiner, maar ook wel het bekijken waard. Het was in elk geval, ondanks het weinige licht, een geslaagde avond.
Weidse blik
Zo af en toe moet dit ook weer gebeuren, een blik in de weilanden om bij te houden wat daar allemaal gebeurt. Eerst was daar die Veldleeuwerik. Hij zat ver weg en eerst twijfelde ik nog of het wel of niet een Graspieper was. Maar deze heeft een forsere snavel.
Veldleeuwerik
Toen hij ook nog zijn kuif opzette was het helemaal duidelijk. De foto’s zijn niet top. Ik zie deze vogel echter zo weinig dat hij hier toch een plaatsje krijgt. In 2010 heb ik hem één keer gezien, van 2007 tot en met 2009 geen enkele keer. In 2006 ook slechts één keer.
Veldleeuwerik
Ma Wilde eend had waarschijnlijk ook wel door dat mijn aandacht helemaal gericht was op die Veldleeuwerik. Want ze schoof een beetje sluipend door het beeld, gevolgd door een zestal kuikens.
Eendenmars
Alles gebeurde onder het toeziend oog van een Witte kwikstaart.
Witte kwikstaart
Daar was ook nog Bonne, zoals ik deze Schotse hooglander heb genoemd. Bonne deed voor hoe je met je tong in een neusgat kunt peuteren. Ik heb deze demonstratie voor kennisgeving aangenomen.
Schotse hooglander
Ook al waait het flink, ook al is het donker en soms druilerig, in het veld is altijd wat te zien. En anders is daar altijd nog die weidse blik.
GEERT SINES 
Recente reacties