de Juffer en het Kroonvogeltje
Zo langzamerhand krijgen de bomen en struiken weer bladeren. Dat heeft tot gevolg dat allerlei insecten vanaf de bodem omhoog kruipen en dat was voor mij reden om weer een macrolens mee te nemen het veld in. Met de hoop op hier en daar een kruipend insect te kunnen vastleggen. Dat is ook wel gelukt en die foto’s volgen nog. Maar ik kreeg ook mijn eerste juffer in dit seizoen voor de lens. Normaal is dat een roodgekleurde vuurjuffer, maar deze keer was de eerste eens een blauw exemplaar. Hoewel ……, blauw, deze was zo vers dat de blauwe kleur nog niet helemaal was bereikt, deze was nog grijs/paars/blauw.
Eerst kon ik niet goed zien welke soort het was, maar een tweede foto gaf duidelijkheid. Op achterlijfsegment twee staat duidelijk een U die los staat van de segmentrand. Het is dus een Azuurjuffer, waarvan een oudere naam nog altijd door mijn hoofd speelt namelijk Hoefijzer azuurjuffer. Het hoefijzer is duidelijk herkenbaar op achterlijfsegment 2.
Iets verderop hing een bruin pakketje aan een tak, oppervlakkig bekeken leek het een dor blaadje dat aan de tak was blijven hangen.
Maar van ietsje dichterbij bekeken bleek het bruine dorre blaadje pootjes te hebben en ook ogen. Duidelijk een nachtvlinder dus. Ook de eerste voor mij in dit seizoen. Het werd nog een heel geknoei om hem op de foto te zetten. Ik moest met de camera allerlei takjes opzij duwen. waardoor ook de vlinder weer uit beeld schoof. Hopeloos gepruts, maar uiteindelijk is het toch nog een beetje gelukt.
De naam heb ik thuis moeten opzoeken. Nu vlindernet z’n herkenningssysteem van hun website heeft verwijderd vind ik het nog moeilijker dan anders om een goede naam te vinden.
De blonde opstaande blonde kuif gaf uiteindelijk de doorslag bij de naamgeving. Het blijkt een Kroonvogeltje te zijn, alias Ptilodon capucina, een nachtactieve nachtvlinder die vaak alleen maar in vangemmers is te vinden. De blonde kuif alias kroon zorgt voor de naamgeving. Het is wel een zeer algemene soort in Nederland, niet bedreigd, maar dit was voor mij de eerste keer dat ik hem herkende. Natuurlijk, bont gekleurde dagvlinders trekken altijd meer de aandacht, maar de nachtvlinders mogen er ook zijn.
De rups van het Kroonvogeltje had ik al wel eerder gezien, gewoon een mooie rups.
Ik sluit af met een Pinksterbloem, momenteel in zeer groten getale aanwezig. Net wat anders dan de eerste juffer en de eerste macrovlinder dit seizoen, die zijn een stuk minder vaak zichtbaar op dit moment.
PS. De editor van wordpress werkt voor geen meter op dit moment, ik moet allerlei trucs uithalen om een foto toe te voegen, ik ben benieuwd of het allemaal wel goed komt deze keer.
Er even uit
Nee, ik ga niet op vakantie, of eigenlijk wel, maar dan naar Tuinesië. Daarvoor heb ik geen QR-codes nodig, de achterdeur staat altijd open, voor mij is dat een echte rustplek. Maar er zijn momenteel vele anderen die ook aan rust toe zijn en even wat anders willen zien.
Een Graspieper in het veld gaf het al aan, “tot hiertoe en niet verder, hierachter is een rustgebied”.
Wie gaat, is niet overal verzekerd van droog weer. Ook in mijn tuin was het de afgelopen week niet altijd droog en dat zal in de komende weken niet anders zijn, denk ik. Maar het plaatje straalt wel rust uit.
Ook in rust was een jonge Boerenzwaluw, tenminste zolang er geen ouders met voer in de buurt zijn, dan is het ineens één en al activiteit.
De vogels hebben een drukke tijd achter de rug, vooral met het zoeken en aanvoeren van eten voor de jongen.
Maar als ze zijn uitgevlogen is er even meer tijd voor rust.
Dan is het tijd om er even uit te vliegen.
Afgelopen vrijdag zijn hier in het noorden de schoolvakanties begonnen. Ja, dan trekken velen er op uit, even bijkomen na een wonderbaarlijk jaar, even wat anders, even tot rust komen. Helaas gaat men ook dit jaar niet alleen op vakantie, ome Cor en tante Ona gaan stiekem ook mee, ook al zullen de meesten ze niet te zien krijgen. Als u gaat wens ik u een goede vakantie toe en een veilige heen- en terugreis.
de rups en de rover
Voor mij blijft het de vraag is wie belangrijker is in de natuur, de rups of de vlinder. Natuurlijk, vlinders, zeker dagvlinders, zijn het mooist en je ziet af en toe ook wel een vogel zo’n vlinder oppeuzelen. Echter de rupsen zijn heel belangrijk als voer voor jonge vogels. Daarom ben ik persoonlijk geneigd de rups belangrijker te vinden, maar ik zie liever zo’n fladderende vlinder. Bovendien zijn rupsen vaak niet het meest opvallend, een beetje schutkleur is nooit weg om aan de hongerige snaveltjes van de vogels te ontkomen. Je kunt als rups dan proberen niet op te vallen op een blad door een groene kleur aan te nemen. Overigens zie je bij de onderstaande duidelijk zijn vier buikpoten, wat hem tot een vlinderrups maakt.
rups
Of je vermomt je als rups in een pakje dat op een grijs blubberig poepje lijkt. Bij de onderstaand twijfel ik een beetje, het kan net zo goed een schijnrups, een larve van een bladwesp zijn.
rups? – larve bladwesp?
of je doet alsof je lijkt op een takje, zoals bij de onderstaande rups van een Voorjaarsspanner.
rups Voorjaarsspanner
Maar als er dan plotseling het onderstaande monster met kaken als een grote schaar langskomt dan is het mis.
kaken Grote Poppenrover
Die kaken horen bij de poppenrover. Daarvan heb je twee soorten, de Grote Poppenrover en de Kleine Poppenrover. Het verschil kan ik niet zien als ze niet naast elkaar lopen. Dit was een forse jongen dus het zal wel de Grote …. zijn geweest.
Grote Poppenrover
Op de Kapellepôle kwamen ze in een bepaalde week in groten getale voor.
Grote Poppenrover
Dan kun je nog zo goed je best doen als rups om niet op te vallen
rups
maar als deze jongen met z’n grote kaken langskomt dan eindigt het in een tranendal voor de rups en een feestmaal voor de poppenrover.
Grote Poppenrover met rups
Het schijnt dat deze kever in een seizoen wel tot 400 rupsen kan verorberen. Bovendien eten de larven van deze kever de poppen van vlinders. Daarom schijnen deze poppenrovers succesvol te kunnen worden ingezet als natuurlijke bestrijders van de eikenprocessierups en waarschijnlijk gebeurt dat ook al wel. Ja …, de natuur is vaak wreed, zeker voor rupsen.
GEERT SINES 
Recente reacties