Terugblik 2020
Zoals gebruikelijk ook aan het eind van dit jaar weer een terugblik naar voor mij opvallende fotomomenten in dit afgelopen jaar. Een bijzonder jaar, dat zeker, maar in de natuur merk je daar weinig van. Behalve dat het op de door mij veel bezochte plaatsen ineens een stuk drukker was dan eerder en je af en toe met een grote boog om andere bezoekers heen moest lopen. Ondanks dat heb ik mijn natuur-rondjes wel gemaakt, maar voorzichtiger en minder vaak dan eerder.
In de winter van 2020 kreeg ik de onderstaande Roodborst voor de lens aan de oever van het Lauwersmeer. Van zo dichtbij had ik deze soort nog niet eerder kunnen fotograferen.
Roodborst
In het voorjaar kon ik de groene facetogen van onderstaande Smaragdlibel zonder al te veel problemen vastleggen. Overigens zo ongeveer op het moment dat een gezin met een aantal kinderen achter me langs liep. Ze waren voorzichtig en liepen met een boog om me heen. In die periode werd ook de “aanbeveling” om afstand te houden van elkaar steeds concreter. Ik zie het meer als een opdracht en neem geen onnodig risico.
facetoog Smaragdlibel
De zomer was me op bepaalde momenten te heet en ik heb het rustig aan gedaan, maar kon nog wel enkele bezige bijtjes vastleggen. Zij stonden in het afgelopen jaar ook volop in de aandacht in verband met de roep om meer biodiversiteit en de onmisbaarheid van bijen en dergelijke in het ecosysteem.
bijen op bloem
In de herfst, lekker weer, heb ik waarschijnlijk de meeste foto’s gemaakt, maar ik sla deze periode hier over en ga direct naar een samenvatting van het hele jaar. Het werd het jaar van de “bubbel”. Een zelfgemaakte “bubbel” heb ik geprobeerd te creëren met onderstaande bewerkte foto uit de herfst. Je kunt er van alles in zien, uitgestrekte armen die roepen om hulp of om een knuffel, zwarte gaten, rouwranden, maar ook een lichtpunt en een gouden omranding omdat we bepaalde “gewone” dingen meer zijn gaan waarderen. Ik hoop dat dit lichtpunt in 2021 steeds groter zal worden.
de bubbel van 2020
Ik dank u allen voor de belangstelling die u ook in het afgelopen jaar voor dit weblog heeft getoond. Dat u heeft willen meegenieten van opvallende of “gewone” dingen in de natuur. Ik waardeer dat zeer. Ik wens u allen een goed en gezond nieuw jaar toe.
Tenslotte: zoals elk jaar schrijf ik hier opnieuw: Wat de toekomst brengen moge …….
Voor m’n voeten
Dit is een vervolg op het vorige blog waarin ik aan de oostkant van het Lauwersmeer, de Groninger kant, enkele foto’s maakte. Daarna besloot ik de Friese kant op te zoeken en bij Ezumakeeg te kijken. Al vanaf de weg kon je zien dat bij de vogelkijkhut helemaal niets te beleven was.
vogelkijkhut Ezumakeeg
Dus waagde ik nog een poging bij het uitkijkpunt Ezumakeeg-Noord. Daar staat geen kijkhut, maar je hebt vanaf een tweetal zitbanken een riant uitzicht over het Lauwersmeer. Toen ik arriveerde en uit de auto stapte kwamen er net twee mannen en een vrouw teruglopen van dat uitzichtpunt. In kort gesprekje kreeg ik te horen dat ook daar geen vogel te zien was. Toevallig zei ik toen: “Maar ze kunnen zomaar voor je voeten vallen”, min of meer doelend op de altijd rondvliegende ganzen. Gelet op het gesprek had ik weinig te verwachten en besloot de telelens niet mee te nemen maar met een standaardlens op de camera slechts een overzichtsfoto te maken.
uitkijkpunt Ezumakeeg-Noord
Terwijl ik de bovenstaande foto maakte kreeg ik in een ooghoek mee dat er een vogeltje achter me langs vloog. Een Roodborst was geland op een paal vlak achter me. De vogel zat zo dichtbij dat ik met een telelens niets had gekund. Dus maar gauw een foto maken met de standaardlens van heel dichtbij.
Roodborst
De Roodborst begon belangstelling te krijgen voor iets op de grond voor m’n voeten.
Roodborst
En plotseling sprong de vogel van de paal en landde in de buurt van m’n voeten
Roodborst
Ook toen ik knielde bleef de Roodborst rustig staan, ja kwam zelfs nog iets dichterbij, zodat ik met die standaardlens een foto van de vogel van bovenaf kon maken. Doordat hij zo dichtbij was heb je dan wel een probleem met de scherptediepte.
Roodborst
Roodborsten zijn in het algemeen goed benaderbaar, maar van zo dichtbij heb ik ze nog nooit kunnen fotograferen. Tja, vogels kunnen dan toch zomaar voor je voeten vallen.
Wachten op ……
‘k Had de afgelopen week een lek hoofd, tenminste, overal kwam water uit. Daarom heb ik me noodgedwongen bij de warme kachel vermaakt met m’n andere hobby. Ook geen straf trouwens. Daarom ook schets ik de situatie van dit moment met enkele foto’s uit het archief. Want het is momenteel wachten ……., voor dit Roodborstje wachten totdat de vetbollen worden opgehangen,
Roodborst
wachten totdat het ijs sterk genoeg is, de ijspatronen zijn er al,
ijspatronen
wachten totdat er kan worden geschaatst,
ijs, klompen en schaatsen
wachten op de ijspret.
ijspret
Dan hoop ik ook weer buiten mee te doen.
GEERT SINES 
Recente reacties