Larinus op’e Soldatekwast
Het was een dikke week geleden dat ik de eerste orchideeën in dit seizoen in het Wijnjeterperschar vastlegde. Daar waar ze altijd volop bloeiden was het dit jaar schraalhans keukenmeester. Maar toen ik op die dag over de parallelweg van de N381 reed langs dat schar viel het me ineens op dat het vlak naast die weg, zuidelijk van de vroegere Nije Haewei, vol stond met deze prachtige planten, allemaal bloeiend. Het was een pracht, overal orchideeën.
Orchidee
Omdat die parallelweg vrij smal is en redelijk druk ben ik maar kort stil blijven staan om een paar van deze schoonheden vast te leggen. Je verwacht het niet, over de hoofdrijbaan razen de auto’s en op slechts enkele meters afstand vindt je prachtige natuur. De orchideeën lijken zich verplaatst te hebben naar dit stuk nieuwe natuur dat vroeger boerenland was en waarop ik zelf ooit heb meegewerkt om hooi te oogsten.
Orchidee
Ik heb het gecombineerd met een wandelingetje door dat Wijnjeterper schar, waar het op de bekende plaatsen nog steeds huilen met de pet op was voor wat betreft orchideeën. Wel liet zich duidelijk de volgende lila-paarse plant zien, de Spaanse ruiter, op z’n Frysk de Soldatekwast. De plant staat op de rode lijst van bedreigde soorten als “kwetsbaar” en “vrij zeldzaam”.
Spaanse ruiter – Soldatekwast
In een van die bloemknoppen bewoog iets. Dat ben ik maar eens gaan bekijken. Het was een kevertje die op dat moment z’n kop in de bloemknop had verstopt.
Larinus turbinatus
Langzaam kwam hij tevoorschijn en het bleek een snuitkever te zijn. Met zo’n snuit moet je dat ook wel zijn.
Larinus turbinatus
Even later kwam hij nog iets meer tevoorschijn en kon ik een redelijke foto maken. Best een mooie kever, deze jongen. Maar nu nog een naam vinden en dat viel niet mee, er zijn ontzettend veel verschillende soorten snuitkevers.
Larinus turbinatus op Spaanse ruiter -Soldatekwast
Maar ik denk dat het me gelukt is. Het moet wel de Larinus turbinatus zijn, de kever heeft nog geen Nederlandse naam en is een zuidelijke soort die zo langzamerhand ook Nederland aan het koloniseren is. Nu dus ook in het Wijnjeterper schar, voor mij de eerste keer, een Larinus turbinatus en nog wel op een Soldatekwast.
Hoe moeilijk de determinatie is blijkt wel omdat er een bijna gelijkende soort is, de Larinus planus ofwel Wollige distelsnuitkever, maar die heeft een nog ietsje langere maar ook slankere snuit. Maar ja …., specialist ben ik niet, dus …..
Eén blauw lichtpuntje
Vanmiddag ben ik in de volle zon, eindelijk, op de heide van het Wijnjeterperschar op zoek gegaan naar Heideblauwtjes. Die zouden er toch moeten zijn. Helaas, ik heb er geen enkele gezien, niks, nada. Misschien zijn ze aan het slechte weer van de afgelopen weken ten onder gegaan. Volgend jaar dan maar weer. In het gebied staat ook altijd Beenbreek, maar die kon ik ook niet vinden, niks, nada, zelfs geen uitgebloeide exemplaren, die op zich gezien ook heel mooi kunnen zijn. Je zou er bijna een beetje een beetje triest van worden.
Maar in dat grote veld stond één blauw lichtpuntje, een Klokjesgentiaan, een zeldzaam plantje, “gevoelig” volgens de Rode lijst 2012 van beschermde planten, schommelend tussen “vrij zeldzaam” en “zeer zeldzaam”.
Klokjesgentiaan
Het was er slechts eentje, hoe goed ik ook heb gezocht.
Klokjesgentiaan
Eén blauw lichtpuntje in een tot nu toe slechte zomer. We zullen het er voorlopig mee moeten doen.
GEERT SINES 
Recente reacties