Mist bij de Deelen
De dag begon vanmorgen erg mistig. Aan het maken van foto’s ben ik vandaag niet toe gekomen. Maar in het archief liggen nog wel een aantal, die bijna vandaag gemaakt zouden kunnen zijn. Bijna, omdat er nog rijp aan de bomen hing en er nog wat sneeuw lag. De foto’s zijn gemaakt bij De Deelen. Hieronder het weggetje waarlangs je naar de parkeerplaats bij de Deelen kunt rijden. Rechts de hoofdvaart.

Langs de hoofdvaart
Als je momenteel (veel) Grote zilverreigers wilt zien, dan moet je bij die hoofdvaart zijn. Als je er langs rijdt vliegen ze werkelijk aan alle kanten omhoog. Je ziet ze niet, ze staan achter het riet en plotseling stijgt er weer eentje op. Het is maar zelden dat er eentje op het ijs blijft staan. Duidelijk zijn de foto’s niet geworden omdat ik door een “wolk” heen moest fotograferen.

Grote zilverreiger in de mist
Toen ik deze met de lens probeerde te volgen terwijl hij opvloog kreeg ik als toegift zomaar een tweede voor de lens. Een geluksschot. Waar die zo ineens vandaan kwam was me niet helemaal duidelijk.

Grote zilverreigers in de mist
Nummer één wiekte weg en verdween in de mist.

Grote zilverreiger in de mist
Het ritje eindigde op de parkeerplaats bij De Deelen. Er lag nog veel ijs. Dat zal vandaag misschien heel anders zijn geweest. Ook dit petgat “loste” langzaam op in de mist.

De Deelen in de mist
Tijdens de terugreis vlogen weer overal zilverreigers op uit het riet. Dat is hun instinct. Als ze rustig achter dat riet zouden blijven staan zou bijna niemand ze zien. Het is voor hen te hopen dat er intussen in de hoofdvaart een aantal wakken zijn ontstaan.
Landschap in de mist
Hij was vandaag allesoverheersend als je buiten was, de mist. Die is de hele dag gebleven. Maar ook was in de afgelopen nacht de mist aangevroren. Het leverde een witgrijs landschap op.

Landschap in de mist
Dus ging ik op zoek naar verdwijnende lijnen in die mist.

Landschap in de mist
Zoals bij de Opsterlandse compagnonsvaart.

Mist bij de Opsterlandse compganonsvaart
Nauwelijks herkenbare schapen in de mist.

Landschap in de mist
Wegen en wijken die in het niets leken op te lossen.

Landschap in de mist
Brrr ……, geef mij toch maar liever de zon, dan komt die rijp ook veel mooier uit.
Witte Merskenheide (2)
Dit is de laatste uit de serie van het wit berijpte landschap van afgelopen zaterdag. Ik vervolg mijn wandeling over de Merskenheide.

Berijpte Merskenheide
De bomen aan de rand van de heide waren prachtig wit.

Berijpte Merskenheide
Ze staken mooi af tegen de blauwe lucht.

Berijpte Merskenheide
Zo kwam ik bij zo ongeveer het hoogste punt in de heide.

Overzicht Merskenheide
Zal ik het bos nog ingaan ….., zal ik niet …?

Berijpte Merskenheide
Tot slot nog een uitzicht vanaf de heide. De maïs naast de heide is intussen geoogst.

Maïsland naast Merskenheide
De wandeling ging tenslotte nog door het bosdeel. Bijzondere foto’s heeft dat niet meer opgeleverd, behalve die van de Paulinahoeve, welke ik al eerder heb laten zien. Een tevreden wandelaar keerde terug bij de auto. Toen kon ik m’n vingers even opwarmen, want het was koud die morgen.
Recente reacties