Rondom de Leijen (1)
Het leek windstil te zijn. Het water in een sloot vlak bij m’n huis leek wel een spiegel. Het leek me een goed moment om weer eens bij De Leijen onder De Tike bij de Doktersheide te kijken. Het leek goed bij het parkeerplaatsje, ook daar was het een en al spiegeling in het water. In de verte stond de kijkhut Blaustirns al op me te wachten.
spiegelingen bij De Leijen
Onderweg naar die kijkhut loop je door een zee van riet, nu nog wel tenminste, als het eenmaal dik winter is komen de rietsnijders meestal om het riet te oogsten.
riet bij De Leijen
Bij de Blaustirns aangekomen bleek dat het net nog iets teveel waaide, het kleine beetje wind dat er was liet het water van het meer toch rimpelen. Het uitzicht leek vertrouwd. Toch ontbrak er iets, er dreven helemaal geen waterplanten meer voor de kijkhut, zo te zien was alles opgeschoond. Jammer, het leek daardoor wel wat kaal op de voorgrond.
gezicht op De Leijen
De bomen die midden in het meer staan op een piepklein eilandje zijn nog steeds niet omgevallen, ze houden het nog vol ondanks de natte voeten. Af en toe zitten deze bomen vol met Aalscholvers, deze keer was daar niets te zien.
gezicht op De Leijen
De enige vogel die nog wat in de buurt rond dreef was een Fuut die er kennelijk wel plezier in had dat hij helemaal alleen was. Of hij had last van een graat in de keel of zoiets, dat kan ook.
Fuut
Ver weg, heel ver weg, bijna aan de overkant van het meer kon ik nog een Grote zilverreiger ontwaren. Ik heb hem toch maar gefotografeerd, ik vond dat hij mooi afstak in zijn eigen “kathedraal” in herfstkleuren.
in de verte een Grote zilverreiger
Onderweg terug naar de parkeerplaats stak het riet mooi af tegen de zon op de achtergrond.
riet in tegenlicht
Met een beetje lensflare toegevoegd lijkt het nog wat frisser.
riet in tegenlicht
Terug bij de parkeerplaats leek het alsof er helemaal geen wind stond, de wolken weerspiegelden in het water richting het haventje van De Tike.
spiegelingen bij de Doktersheide
Tenslotte nog een blik vanaf de Blaustirns op het Leijen-paviljoen aan de andere kant van het meer.
gezicht op het Leijen Paviljoen
Daar neem ik u de volgende keer mee naar toe.
Overgangen
Als ik onderweg ben vallen me soms dingen op. Momenteel zijn dat de overgangen. Bijvoorbeeld de overgang op een stuk bouwland van alleen maar geploegd naar gepoot met aardappelen, wat strakke lijnen oplevert.
kaal aardappelveld
Van kaal naar de eerste bloeiende bollenvelden, nog slechts sporadisch te bezichtigen, de “bulk” komt nog.
bollenveld
Van groen naar geel weiland. Dat zal de “rond-op” wel veroorzaakt hebben. Binnenkort waarschijnlijk geploegd, bemest en opnieuw ingezaaid.
bespoten weiland
Van rietland naar een natuurgebied waar de Dotterbloemen zich mooi lieten zien.
rietland met Dotterbloemen
En tenslotte nog eentje die niets met een overgang te maken heeft, een “Drentse” buizerd.
Buizerd
Hoewel ……, er werd geploegd, aan het eind van de dag was hij zijn vertrouwde plekje kwijt. Hij zal zich naadloos aan deze overgang aanpassen.
Berijpt riet
Het was zaterdagmorgen vroeg. Toen ik de gordijnen open schoof bleek er een combinatie van sneeuw en rijp aan de bomen te hangen. Het was me eigenlijk te vroeg voor op een vrije morgen, maar deze kans kon ik niet laten lopen. De bedoeling was om een blik over de Leijen te werpen, vanaf de Doktersheide onder De Tike.
berijpt landschap
Deze lokatie heb ik hier vaker laten zien, dan echter zonder rijp. Nu leek het allemaal nog weer wat spannender.
berijpt riet
Een witte boom, witte rietpluimen, een mooi gezicht.
berijpt riet
Het riet boog door onder een zware last.
berijpt riet
Het geheel werd op de achtergrond ook nog eens opgefleurd omdat de zon door de wolken probeerde te komen.
berijpt riet
In de felle zon zou het nog mooier zijn geworden. Misschien was het goed dat dit eerst even niet gebeurde. Toen de zon wel doorkwam was in een mum van tijd alle rijp weer verdwenen. Het was wel vroeg, dit uitzicht vergoedde echter veel.
GEERT SINES 
Recente reacties