Nat en (bijna) leeg
Het was hier een natte boel in de afgelopen week met bovendien ook nog harde wind c.q. storm. Het water stuwde op door de windrichting en kon slecht worden afgevoerd. Dat heb ik geprobeerd in beeld te brengen. ‘k Ben daarvoor richting Tjongervallei gereden. Op dat moment was het ergste leed echter al geleden, maar de sporen van de nattigheid waren nog duidelijk zichtbaar.
Ook bleken er alweer voorbereidingen te zijn getroffen voor nieuwe aanplant. Het geelgekleurde land hieronder is doodgespoten en hier zullen straks wel weer lelies verschijnen. Eerst nog maar even drogen.
Sloten stonden vol water en waren hier en daar overgelopen.
De zon glinsterde in het water.
Het meest nat was het in de buurt van het Katlijker schar, de Tjonger alias Kuinder / Kuunder kon het allemaal niet meer aan en was ver buiten zijn oevers getreden.
Ik ging ook naar dat gebied om te kijken of er al zomergasten waren gearriveerd. Nou nee …., nog niet. Door de stormen leek het wel alsof het gebied was leeg geblazen en dat alle vogels waren verdwenen. De weilanden leken compleet leeg te zijn, behalve dan schapen en hier en daar een paard. Maar gelukkig, er was nog wel één opportunist.
Een Knobbelzwaan had zich een plas in een weiland toegeëigend en was druk aan het badderen. Het was een natte boel, maar voor de natuur is dat op zich geen ramp. Dan kan het grondwater weer wat beter op peil komen.
Stekelig
Het leek zo mooi, de zon scheen en het leek me een goed idee om een rondje door de velden te maken op zoek naar doortrekkers. Dus direct na het middageten op pad gegaan. Tja, dat had ik weer, ik was nog maar net op pad of de zon verdween achter de wolken, het werd grijs buiten, heel grijs. In die omstandigheden vogels zoeken was niet meer de beste keus. Dus heb ik de plannen gewijzigd en het “Oude Bos” onder Duurswoude opgezocht. Nu niet voor de standaard paddestoelen maar zo mogelijk voor de meer bijzondere. Maar ook dat liep eerst weer anders. Langs de bospaden staan daar op gezette plaatsen Tamme kastanjes. Onder diverse van die bomen lagen zoveel afgevallen bolsters dat ik daar eerst aandacht aan heb besteed.
tamme kastanjes
Tamme kastanjes herken je aan de lange en enorm scherpe stekels op de bolster en aan het feit dat er meerdere vruchten in zo’n bolster zitten. Het is niet aan te raden die bolsters met blote handen op te pakken, dat wordt een pijnlijke zaak. De vruchten zijn eetbaar, dit in tegenstelling tot die van de zogenaamde wilde kastanjes.
tamme kastanjes
Een mevrouw met enorm dikke handschoenen en een paar grote emmers die tamme kastanjes aan het rapen was heeft me ooit uitgelegd dat ze die kastanjes een minuutje lang kookt, blancheerde eigenlijk, en dat de vruchten daarna heerlijk smaken, een delicatesse noemde ze het. Met zulke dikke handschoenen aan kun je niet fotograferen dus het is er bij mij nooit van gekomen om deze veldvruchten mee te nemen. Tussen al die afgevallen bolsters stond een russula, denkelijk, te pronken. Voor een goede foto had ik op m’n buik moeten gaan liggen en op die stekels. Mooi niet dus. Met wat kunst en vliegwerk heb ik nog een foto van de paddestoel inclusief steel kunnen maken, zie inzet. Die witte steel doet me vermoeden dat het een russula is.
tamme kastanjes met russula
Zonder gestoken te zijn heb ik mijn wandeling vervolgd en kwam bij een boomstronk. Het leek in eerste instantie van afstand alsof daarop behoorlijk veel poep lag. Maar schijn bedriegt, het waren zwammen in een aantal stadia van ontwikkeling, Boompuist genaamd. Die ben ik maar eens van dichtbij gaan bekijken. Dan zie je dat deze zwam ook een heleboel stekeltjes bevat, wel veel zachter, alsof ze van gelei zijn gemaakt.
Boompuist
Eigenlijk is deze zwam een verzameling van stekeltjes en gaatjes.
Boompuist
Het is zeker geen zeldzame soort maar je kijkt er heel gauw overheen.
Boompuist
Als je dan diep in zo’n naaldbos bent aangekomen zie je weinig meer van de lucht. Maar een opstekende kilheid deed me besluiten toch maar weer naar de parkeerplaats terug te lopen.
nat glas
Helemaal droog heb ik het niet gehouden, maar het viel nog mee. Even later regende het pijpestelen. Einde wandeling. Daar werd ik dan weer stekelig van.
Pijpenstelen
Na een periode van droogte werden de glazen van m’n woning gisteren weer eens nat en die niet alleen.
nat glas
Niet zo’n beetje ook, het stortregende gedurende langere tijd. Het riool in de straat kon het niet meer verwerken en het water kwam omhoog in m’n huis. De afvoer in het aanrecht bulderde enige tijd en in de toiletpot steeg het water bijna tot de rand. In een nog hoger bevestigd wasbakje kwam het water ook omhoog. Het ging allemaal net goed, een overstroming bleef me bespaard. Na enige tijd stond de straat blank en het duurde een uur voordat al dit water weer was afgevoerd. Het heeft me verleid tot het maken van een filmpje. Inhoudelijk stelt het niet veel voor, het is meer een herinnering.
Alles in de categorie: “het regent pijpenstelen”.
het regende pijpenstelen
GEERT SINES 
Recente reacties