Reade wikel
“Reade wikel” is Fries voor Torenvalk. Als je dit letterlijk zou vertalen dan is het “Rode valk”. De wetenschappelijke naam van deze vogel is “Falco tinnunculus”. De vertaling daarvan is zoiets als “schel klinkende valk”. In het veld kan ik het vanuit een fotografisch gezichtspunt niet zo goed met deze vogel vinden. Ze willen nauwelijks op de foto. Toen ik er eentje aantrof die met de rug naar me toe zat dacht ik dat dit wel eens een leuke fotosessie zou kunnen worden.
Torenvalk
Maar ja ……, je blijft niet lang onopgemerkt bij deze jongens / meisjes. Dit is een meisje, de jongens hebben meer grijs in hun verenpakket en ook meer roodbruin. De naam “Reade wikel” dragen ze niet voor niets.
Torenvalk
Dus werd het een kwestie van opschieten, hooguit heb je dan nog een paar seconden. Zoiets als enkele schrikseconden.
Torenvalk
Gelukt !
Torenvalk
Ik bleef door de camerazoeker kijken. Wat ik al heel gauw zag was een lege paal. Ja ….., zo kennen we elkaar weer.
Kijken
Je wilt wat fotograferen en dat begint met kijken. Maar ook met weten dat je bekeken wordt. Meestal moet ik het dan ook afleggen tegen mijn “onderwerpen”. Ze hebben me meestal eerder gezien en zijn al vertrokken of staan op het punt van vertrekken ver voordat ik ze goed in de kijker heb.
Torenvalk
Maar soms wachten ze even en dan heb je een paar seconden tijd om nog snel een moment aan de vergetelheid te ontrukken. Zoals bij boven- en onderstaande Torenvalk. Maar hij had me al lang gezien. Ze kunnen kun kop bijna in de rondte draaien en of je nu voor of achter ze staat, ze zien je.
Torenvalk
Bij een sprong Reeën staat er ook altijd wel eentje te kijken
Ree in het veld
alleen als je zelf heel stil blijft staan heb je kans dat ze nog even blijven.
Reeën in het veld
Maar ook bij deze sprong heeft het elkaar aankijken niet lang geduurd. Kijken en bekeken worden, in het vrije veld is genoeg te zien, maar slechts af en toe iets te fotograferen.
Reade Wikel (Torenvalk)
Ook deze keer blijf ik nog in het gebied achter de Hooidammen. Voor het eerst sinds lange tijd bleef een Torenvalk vrouwtje wat langer op een paal staan. Blij met m’n komst was zij niet want ze keek verstoord achterom
Torenvalk
en besloot om er toch maar vandoor te gaan.
Torenvalk
Toen bleek dat ze in haar linkerpoot een prooi vasthield, dat was waarschijnlijk ook de reden waarom ze wat langer bleef staan. Misschien was ze bang dat ik die prooi ging afpakken. Nu, gelukkig voor haar, ik eet geen kikkers.
GEERT SINES 
Recente reacties