Rondom de Leijen (2)
Nadat ik was vertrokken vanaf de westkant van de Leijen bij de Doktersheide (zie vorige bericht of klik hier) wilde ik ook de oostkant onder Rottevalle weer eens bezoeken. Daar ben ik langere tijd niet meer geweest. Vlak voor de oprit naar het paviljoen rijdt je langs het herdenkingsmonument op de plaats waar vroeger de formanje / fermanje van It Wytfean heeft gestaan. Formanje is het Friese woord voor Vermaning, de benaming voor een kerkgebouw van de Doopsgezinde religie.
formanjepôle Wytfean
Op de gedenk-kei de jaartallen 1671 (stichting), 1712 (vergroting) en 1838 (verplaatsing naar het dorp Rottevalle).
formanjepôle Wytfean
Het Wytfean (Witveen) ligt aan de oostkant van de Leijen en het Swartfean (Zwartveen) ligt aan de zuidkant. Het meer zelf is ontstaan door veenafgravingen net zoals een aantal meren in de kop van Overijssel. De Schotanus-Halma atlas van 1718 toont op de plaats waar nu de Leijen ligt nog “vergraven landen” en het riviertje De Lits. De Vermaning staat ook nog net op het onderstaande kaartje, rechtsonder.
oude kaart gebied De Leijen
Bij aankomst aan de oostkant van het meer ben ik direct doorgelopen naar het “nieuwe” uitzichtpunt.
uitzichtpunt De Leijen
Vanaf daar heb je een goed uitzicht over het totale gebied. Wat opvalt zijn toch vooral die brede rietkragen rondom het meer. Te zien is ook dat de wandelroute langs het meer / riet met een stevige afrastering is afgezet. Die wandelroute is overigens niet altijd open voor publiek, in het broedseizoen geldt een verbod.
uitzichtpunt De Leijen
Daarna ben ik bij het Paviljoen De Leijen gaan kijken. Na de laatste verbouwing is het een modern gebouw geworden, inclusief natuurdak, gebruikt voor feesten en vergaderingen. Zelf at ik daar vroeger regelmatig een uitsmijtertje of zo. In corona-tijd is dat allemaal erg lastig of onmogelijk en nu is men overgegaan naar afhaal, aanbreng etc. geloof ik.
speelstrand De Leijen
Ook het speelstrand voor het paviljoen is gemoderniseerd met onder anderen een kabelbaan en een waterpomp met afvoergoot. Kliederen met water en zand, wat wil je als kind nog meer?
speelstrand De Leijen
Of een kuil graven in het zand.
speelstrand De Leijen
Het werd al laat, de zon kroop richting de horizon.
zonsondergang De Leijen
Nog een laatste blik vanaf het strandje
zonsondergang De Leijen
en op naar huis, het werd te donker voor verdere fotografie.
Rondom de Leijen (1)
Het leek windstil te zijn. Het water in een sloot vlak bij m’n huis leek wel een spiegel. Het leek me een goed moment om weer eens bij De Leijen onder De Tike bij de Doktersheide te kijken. Het leek goed bij het parkeerplaatsje, ook daar was het een en al spiegeling in het water. In de verte stond de kijkhut Blaustirns al op me te wachten.
spiegelingen bij De Leijen
Onderweg naar die kijkhut loop je door een zee van riet, nu nog wel tenminste, als het eenmaal dik winter is komen de rietsnijders meestal om het riet te oogsten.
riet bij De Leijen
Bij de Blaustirns aangekomen bleek dat het net nog iets teveel waaide, het kleine beetje wind dat er was liet het water van het meer toch rimpelen. Het uitzicht leek vertrouwd. Toch ontbrak er iets, er dreven helemaal geen waterplanten meer voor de kijkhut, zo te zien was alles opgeschoond. Jammer, het leek daardoor wel wat kaal op de voorgrond.
gezicht op De Leijen
De bomen die midden in het meer staan op een piepklein eilandje zijn nog steeds niet omgevallen, ze houden het nog vol ondanks de natte voeten. Af en toe zitten deze bomen vol met Aalscholvers, deze keer was daar niets te zien.
gezicht op De Leijen
De enige vogel die nog wat in de buurt rond dreef was een Fuut die er kennelijk wel plezier in had dat hij helemaal alleen was. Of hij had last van een graat in de keel of zoiets, dat kan ook.
Fuut
Ver weg, heel ver weg, bijna aan de overkant van het meer kon ik nog een Grote zilverreiger ontwaren. Ik heb hem toch maar gefotografeerd, ik vond dat hij mooi afstak in zijn eigen “kathedraal” in herfstkleuren.
in de verte een Grote zilverreiger
Onderweg terug naar de parkeerplaats stak het riet mooi af tegen de zon op de achtergrond.
riet in tegenlicht
Met een beetje lensflare toegevoegd lijkt het nog wat frisser.
riet in tegenlicht
Terug bij de parkeerplaats leek het alsof er helemaal geen wind stond, de wolken weerspiegelden in het water richting het haventje van De Tike.
spiegelingen bij de Doktersheide
Tenslotte nog een blik vanaf de Blaustirns op het Leijen-paviljoen aan de andere kant van het meer.
gezicht op het Leijen Paviljoen
Daar neem ik u de volgende keer mee naar toe.
Zonsondergang de Leijen
Vorig weekend was het zomers en ’s avonds leek het me wel aardig de zon boven water te zien ondergaan. Dus op naar het paviljoen bij de Leijen. Het was er een drukte van belang, de parkeerplaats stond en het terras zat vol. De eerste die opviel was een Nijlgans die op de dam ter afscherming van het kinderzwemgebied stond. Deze gans had twee jongen bij zich. Die waren buiten de lijn, maar deze kleinen hebben geen zwemdiploma nodig.
Nijlgans in tegenlicht
De moedervogel leek onverstoorbaar, zelfs een naderende sloep kon haar niet van haar plaats krijgen, ze stond duidelijk goed op te letten.
De Leijen (bij Paviljoen)
De zonsondergang werd niet helemaal wat ik er van verwacht had. De lucht was volgens mij dermate vervuild met stof dat het leek alsof er wolken ontstonden.
Zonsondergang De Leijen
De jonge Nijlganzen zwommen af en toe een eindje bij moeders vandaan, niet te ver. Eentje kwam daardoor in “gekleurd water” terecht.
Jonge Nijlgans in avondlicht
Nog één keer kleurden de “wolken” geel en het water oranje. Daarna was het net alsof het licht uitdoofde en vervolgens werd het donker.
Zonsondergang De Leijen (bij Paviljoen)
Normaal gesproken zou dit het einde van het bericht van vandaag zijn. Gedurende het half uurtje dat ik daar was heb ik nog een paar kleine filmpjes gemaakt. Een compilatie staat hieronder. Niet spectaculair, daarvoor was het licht niet mooi genoeg. Zet de resolutie wel even op 720p.
Jammer dat deze zonsondergang een beetje “mislukte”. Maar dat je eind september / begin oktober nog in je korte mouwen en in de warme lucht bij het water kon zitten dat vergoedde veel.
GEERT SINES 
Recente reacties