Keerpunt
Het was weer zover in de afgelopen week, de omslag van de zomer naar de herfst. Voor mij “traditioneel” het moment om in het veld te gaan speuren naar doortrekkers, vogels die in de winter naar het zuiden trekken en in de velden in “mijn fotojachtgebied” even een tussenstop maken om bij te eten en op krachten te komen. Ik ben begonnen in de buurt van de N381 waar je af en toen een “kunstboom” zoals onderstaande kunt aantreffen. Bij de aanleg van het nieuwe deel van die weg werden boomsingels doorsneden en om vleermuizen te helpen toch de oversteek over de weg zonder problemen te maken heeft men hier en daar in de middenberm kunstbomen van cor-ten staal geplaatst. Ook al zou je niet weten wat die dingen betekenen dan kun je aan de uitgesneden vorm nog steeds zien waarvoor deze objecten bedoeld zijn. Volgens de pijl moeten de vleermuizen er overheen vliegen, denk ik, maar dat deden ze toch al wel.
kunstboom
Met de doortrekkers wilde het niet lukken, ze waren er niet. Maar er werd me wel een mooi Hollands plaatje voorgeschoteld met koeien in de wei, een blauwe lucht, een molen en een kerktoren. Veel Hollandser kun je het niet krijgen. Met zo’n uitzicht denk je dat het nog volop zomer is.
weidelandschap met koeien
Bij het parkeerplaatsje van het Diakonievene dacht ik enkel om te keren en naar huis naar de koffie te rijden. Maar na een blik over het toegangshek besloot ik toch even binnen de afrastering te kijken. Op de foto hieronder zie je linksonder nog net de schaduw van het toegangshek. rechtsonder op de foto, vlak achter de afrastering, stond de eerste parasolzwam. Verderop stonden er nog veel meer.
Diakonievene
Ik had geen macrolens bij me en had trek in koffie en ben daardoor nauwelijks het terrein op geweest maar kon toch de volgende parasolzwammen al weer vastleggen. Als “eitje”,
parasolzwam
als geschubd “eitje”
parasolzwam
en van onderen waardoor die bekende losse ring en de vele plaatjes zichtbaar worden.
Grote parasolzwam
Bovenop een uitgespreide hoed zat een heidelibel te zonnen.
Grote parasolzwam met heidelibel
Het was de week van de overgang waardoor nu de nachtperiode weer langer is dan de daglichtperiode. Op de dag dat ik voor deze foto’s onderweg was leek het nog zomer, de rest van de week was het herfst. Dat past precies.
Diakonievene
In het afgelopen jaar heeft het Diakonievene, een natuurgebied onder Nijeberkoop, in beheer bij It Fryske Gea, een facelift gehad. Op een aantal plaatsen heeft men het gebied meer lucht gegeven. Zo kun je nu een deel van het gebied vanaf de oever bewonderen. Helaas waren de herfstkleuren nog niet allemaal aanwezig.
Diakonievene
Hieronder een panoramafoto van dat deel.
Diakonievene
Ook het bosdeel heeft men meer open gemaakt. Het is even wennen, maar dat heeft het gebied zeker meer gevarieerd gemaakt en daardoor interessanter.
Diakonievene
De opknapbeurt viel me op tijdens het laatste bezoek aan het gebied. Vorig jaar waren ze in deze periode van het jaar ook al bezig, nu waren ze klaar zo te zien. Elk jaar probeer ik in dat gebied een blik te werpen op de parasolzwammen die daar soms in grote getale staan te pronken.
parasolzwam
Ze kunnen enorm groot worden, tot wel dertig centimeter hoog. Dat was nu nog niet het geval. Waarschijnlijk was ik een weekje te vroeg. De meeste hoeden waren nog niet uitgespreid en zaten nog vast aan die ring die deze soort later zo herkenbaar maakt. Is de hoed eenmaal uitgespreid dan blijft een losse, verschuifbare, ring achter op de steel.
parasolzwam
Als de hoeden vers zijn hebben ze een “pluizig” uiterlijk.
parasolzwam
Te vroeg schreef ik, maar misschien ook nog wel op tijd. De paddestoel is erg teer, bijna tegen het slappe aan en met de regen en harde wind die ons in de komende dagen staat te wachten krijgen ze het zwaar te verduren.
GEERT SINES 
Recente reacties