Aflopend
Het einde van het jaar nadert, het is vroeg donker en laat weer licht, de donkerste dagen van het jaar. De afgelopen dagen behaalden we hier net niet of net wel het vriespunt, koud is het wel. Dat betekent dat we zo langzamerhand afscheid moeten nemen van een aantal natuurfenomenen. De meeste paddestoelen kunnen niet goed tegen vorst en hun verschijning is dan ook een aflopende zaak.
Sommige komen al helemaal niet meer tot volledige uitgroei, zoals onderstaande, die eigenlijk alleen maar een zielig hoedje heeft kunnen produceren. Ja, het is aflopend met deze jongens.
In deze periode van het jaar dreigt er gevaar voor sommige soorten wild, zeker voor de Haas, hier en daar lopen de buksen weer buiten.
Ze kunnen zich goed verstoppen door plat op de grond te gaan liggen, maar zodra ze toch op de vlucht slaan zijn ze kwetsbaar. Voor hen is het afwachten hoe het afloopt dit jaar.
Ten slot nog een oudere foto van een zonsondergang,
eigenlijk meer zoiets als de wens is de vader van de gedachte, want een beetje kleur kunnen we op dit moment wel gebruiken. Leuk is het momenteel niet met al die beperkingen maar hopelijk zal dat ook wel weer eens aflopen.
Paddestoelen
Om eerlijk te zijn, het trekt me nooit zo erg om op zoek te gaan naar paddestoelen, meestal is het dan koud en nat. Eigenlijk ga ik liever op zoek naar doortrekkende vogels. Maar daar is het in de afgelopen week niet van gekomen. Echter, je leest in de krant over allerlei paddestoelen-excursies, dan weet je dat het weer zover is, ze zijn weer los. Eerst nog maar even op zoek naar herfstkleuren.
Dan op naar de paddestoelen. Als ik verslagen van de excursies in de krant lees dan komen er allerlei ingewikkelde namen voorbij. Ik waag me er maar niet meer aan, alleen de bekendste soorten kan ik een naam geven. Van de onderstaande kan ik alleen zeggen dat het een boleet is.
De volgende is de meest bekende, de Vliegenzwam, rood met witte stippen, niet te missen.
Nog zo’n bekende, het Eekhoorntjesbrood
Bij de onderstaande heb ik me geconcentreerd op de netstruktuur op de steel.
Met het weer van de afgelopen week ontbraken hier en daar de witte stippen, allemaal weg gespoeld.
Maar het mooiste zijn toch wel die herfstkleuren, een en al warmte uitstralend.
Maar het liefst zou ik toch wat meer warmte willen voelen tijdens het rondlopen. En vooral minder vocht, dat houdt te me toch wel vaak binnen.
Hoedjes en zo
’t Heb me vandaag maar wat aangepast en ietwat plechtig rondgelopen in het Wijnjeterperschar, op zoek naar hoedjes in de natuur. Op een dag als vandaag moet je om niet uit de toon te vallen kijken naar bijzondere hoeden en naar oranje.
Paddestoelen
Dat laatste is wel zo ongeveer gelukt met boven- en onderstaande paddestoelen, waarbij ik me maar niet aan de naam waag.
Paddestoelen
Maar de bijzondere paddestoelen waren toch wel de onderstaande met een kastanjebruine hoed en een roodgekleurde steel.
Gewone heksenboleet?
Onder dat rode velletje zit geel vruchtvlees. Aan een aantal exemplaren was behoorlijk geknaagd.
Gewone heksenboleet?
De kroon spande toch wel de onderstaande, nog jonge paddestoel met een stevig rood gekleurde steel. Dat rood vond ik erg opvallend. Deze paddestoel werd in de rug gesteund door een Eekhoorntjesbrood.
Gewone heksenboleet?
Ik denk dat het de Gewone heksenboleet is, maar weet het niet zeker. Wie meer weet, reageer maar.
GEERT SINES 
Recente reacties