Winters signaaltje
Meteorologisch en gelet op de zonnestand zitten we momenteel midden in de winter. Tot aan de afgelopen week was daar nog niet veel van te merken. Echter in de afgelopen dagen moest je ’s morgens autoruiten ijsvrij krabben en voor het eerst dit seizoen zag je hier en daar wat ijs op het buitenwater verschijnen. Reden voor mij om maar eens op de bekende plaatsen te kijken, die plaatsen waar al na een paar stevige nachtvorsten kan worden geschaatst. Eerst ben ik naar de Headammen onder Oudega gereden. Op ondergelopen land lag inderdaad een klein beetje ijs, maar ik zou er nog geen hond, ook geen Pekinees of Chihuahua, over durven sturen, het is allemaal nog erg broos.
ijs op de Headammen
Een beetje noordelijker, in de Jan Durkspolder, lag aan de randen een streepje ijs, maar in het brede water dobberden honderden eenden, daar was nog geen ijs te zien dus.
Jan Durks polder
In de sloot tussen de weg en de Jan Durkspolder liggen de steunberen klaar, men kan er zo door middel van het aanbrengen van planken oversteekplaatsen van maken. Maar het is nog niet nodig, slechts aan de randen van de polder lag dat flinterdunne laagje ijs.
Jan Durks polder
Iets anders was het in die sloot zelf, die was wel dichtgevroren.
ijsvorming
In het licht van de ondergaande zon leverde het nog wat sfeerplaatjes op van “gouden” ijs.
ijsvorming
Dat was het dan eerst voorlopig wel. Terwijl ik dit zit te schrijven (zaterdag 16:15 uur) wordt het hier steeds donkerder en binnen niet al te lange tijd kunnen we een laagje sneeuw verwachten. Dat zal echter spoedig weer wegsmelten. Nee, het is nog lang geen echte winter, hooguit kregen we in de afgelopen week een winters signaaltje.
Jandurkspolder met …
De Jandurkspolder onder Oudega / Earnewâld, ik zou bijna willen zeggen “wie kent hem niet”. Het meest bekend is deze polder, met zeer ondiep water, als één van de plaatsen waar al heel gauw, na een paar stevige nachtvorsten, kan worden geschaatst. Het is zelf zo dat men de steunenberen waarop dan planken worden gelegd om de diepere sloot over te steken gewoon laat staan in de sloot, de hele zomer door.
Jandurkspolder
Ik wilde weer eens kijken wat daar in die polder rond scharrelde, maar zowel aan de noord- (foto hieronder) als aan de zuidkant (foto hierboven) van de weg was het stil, behalve hier en daar een eend, het leek alsof de polder was uitgestorven.
Jandurkspolder
Natuurlijk, er scharrelt altijd klein grut rond, muizen en zo en een roofvogel was daarnaar op zoek. Denkelijk is dit een Bruine kiekendief, maar de vogel liet zich alleen in tegenlicht zien. dus dat weet ik niet zeker.
Bruine kiekendief?
Qua fotografie leek het bij enkele opnames van het landschap te zullen blijven. Totdat er, zoals te zien is op de foto hieronder, een wit stipje achter de begroeiing vandaan kwam. Op de foto hieronder net zichtbaar aan de voorkant van het water aan de rechterkant.
Jandurkspolder
Dus toch, er was meer te zien dan een enkele eend. Een Lepelaar was daar aan het pootjebaden om z’n kostje bijeen te scharrelen.
Lepelaar
Zo af en toe had de vogel flink de gang erin en spatte het water op.
Lepelaar
Op zich zijn de landschappen met de witte wolken aan een blauwe hemel mij mooi genoeg, maar de Lepelaar was op die dag net het toefje slagroom op de taart.
Hegewarren
Als je na de brug bij de Hooidammen in Oudega doorrijdt kom je op de Hegewarren, een landbouwgebied met weinig bewoning. Normaal ga ik in de winter dat gebied niet vaak binnen, het eindstation is dan meestal Ie-sicht. Maar ik besloot eens door te rijden en werd verrast door de aanwezigheid van een aantal niet verwachte vogels. Maar eerst, en dat was niet bijzonder, waren daar de ganzen, in groten getale aanwezig.
ganzen voor een spinnekopmolen
Er waren ook een aantal Kieviten aanwezig, dat vond ik wel bijzonder. Op doorreis waarschijnlijk, gevlucht voor de kou uit het noorden. Ze waren niet van plan op ’t portret te geraken, maar eentje kwam daar net te laat achter. Het blijft een vreemd gezicht, een Kievit naast een sloot waarop een pak(je) ijs ligt.
Kievit
De Kieviten waren vergezeld van kleinere vogels. Het was ontzettend moeilijk ze goed op de foto te krijgen, ik moest recht tegen de zon in fotograferen.
Watersnip
Het bleken snippen te zijn, ik hou het maar op de Watersnip. Waarschijnlijk samen met de Kieviten op trektocht. De Watersnip in de winter, voor mij een bijzonder beeld.
Watersnip
Daarna werd alles weer een beetje normaal, een Buizerd zat op de uitkijk, misschien wachtend of er ergens een zwak exemplaar van de ganzen, kieviten of snippen zou opduiken.
Buizerd
De Hegewarren, in het vervolg toch maar wat vaker doorrijden dus.
GEERT SINES 
Recente reacties