Terugblik (1)
Net als vorige week is het me deze week niet gelukt in het veld te zijn. Er zijn teveel andere, noodzakelijke, dingen die ook moeten gebeuren. Dat geeft me de gelegenheid om eens tien jaar terug te kijken, naar de herfst van het jaar 2004. De laatste jaren houd ik me veel bezig met macrowerk. Dat was in 2004 anders. Toen trok ik er vlak voor zonsondergang regelmatig op uit, wat een grote serie van dergelijke opnames tot gevolg had.
Een zonsondergang in de Duurswouder heide.
Zonsondergang
Maar toen was ik ook veel meer bezig met het inventariseren van paddestoelen. Hieronder (denkelijk) de Gele ringboleet, een tweetal prachtig gekleurde exemplaren die ik in It Skjer vastlegde.
Gele ringboleet?
En die Dennevoetzwam in het bos van Bakkeveen.
Dennevoetzwam
Maar het waren vooral kleurrijke zonsondergangen.
Zonsondergang
De boven- en onderstaande zijn aan de Opper Haudmare (N381) gemaakt.
Zonsondergang
De komende weken blijft het moeilijk met de fototochten in het veld. Maar zo kan het ook, de foto’s zouden ook deze herfst gemaakt kunnen zijn.
Een, twee, drie
Zoals misschien bekend probeer ik al jaren zoveel mogelijk van de Buizerds tussen Drachten en Wijnjewoude langs de N381 alias Opperhaudmare te portretteren. Dat lukt de ene keer beter dan de andere. Ik kreeg er weer eens eentje voor de lens. Hij valt in de categorie “één, twee, drie”.
Eén, hij ziet me nog niet, dat duurt echter niet zo lang, ik moet opschieten.
Buizerd
Twee, hij krijgt me in het vizier
Buizerd
Drie, weg is’t ie.
wegvliegende Buizerd
Maar ik heb geduld met hem, eens blijft hij langer staan en dan kan het portret ook wat duidelijker zijn.
Terugspoelen
Het is momenteel behoorlijk wennen als je over de N381 (Opperhaudmare) tussen het knooppunt Drachten en Wijnjewoude rijdt. Men is daar bezig met een complete kaalslag, alle bomen en de meeste struiken worden verwijderd. Dat heeft alles te maken met de verdubbeling van deze weg tot aan de grens met Drenthe. Er was veel protest tegen de verdubbeling van deze weg. Zelf rijd ik de weg heel vaak en hij is levensgevaarlijk. Wat mij betreft mag de verdubbeling zo snel mogelijk klaar zijn. Het gevolg is dus wel dat er snoei- en kapwerk moet worden uitgevoerd. Waar de parallelweg (links op de foto nog net zichtbaar) eerst verscholen lag achter het struikgewas is er nu geen visuele buffer meer tussen beide wegen. Dus kon ik een Buizerd die aan de overkant van de weg zat, minder dan halverwege de schapen rechts op de foto, in de gaten houden.
kaalslag langs de N381
Voor de verandering spoel ik eens terug in de onderstaande fotoserie. Het laatste wat ik van deze vogel zag was dat hij weg vloog.
opvliegende Buizerd
Volgens mij had ik daar geen invloed op, er kwam een ambulance met hoge snelheid en met licht- en geluidssignalen langs. De Buizerd had hem scherp in de smiezen.
oplettende Buizerd
Daarvoor was de vogel een poos lang bezig om een prooi te villen.
Buizerd met prooi
Hij / zij stond boven op die prooi en het fileren ging niet zachtzinnig, de stukken vleugel vlogen in de rondte.
Buizerd met prooi
Aan de kleuren en de grootte van de prooi te zien moet deze Buizerd een duif hebben verschalkt.
Buizerd met prooi
De bloederige scènes heb ik maar wat uit beeld gehouden. Toen ik kwam aanrijden zag ik dat het een voor mij bekende Buizerd is. Een week geleden heb ik ook nog een fotoserie van deze gemaakt (niet gepubliceerd tot nu toe). Dit is ongeveer het gebied waar je hem (bijna) altijd kunt vinden. Maar ook al in 2012 en zelfs in 2011 kreeg ik deze voor de lens. Over terug spoelen gesproken !
GEERT SINES 
Recente reacties