Enige nostalgie
Het is vakantietijd en ook ik heb me in de afgelopen week rustig gehouden. Het werd een week met vooral in het begin visite. Erg veel behoefte om eropuit te trekken had ik dan ook niet. Zeker niet omdat momenteel de wedstrijden van het Skûtsjesilen rechtstreeks op TV worden uitgezonden. “Vroeger” trok ik eropuit om de wedstrijden ter plekke te bekijken. Dat lukt me niet echt meer, zeker niet in de plaatsen dichtbij zoals De Veenhoop en Eernewoude, waar het zicht vanaf de wal op het wedstrijdwater heel beperkt is, waar je lange einden moet lopen en je meer mensen ziet dan skûtsjes.
De vlinders waren mijn beste vrienden in de afgelopen week in de tuin, zoals deze Dagpauwoog. Vlinders die ik al sinds het eerste begin van mijn fotografiehobby heb kunnen vastleggen. Toen nog in zwart-wit en daardoor minder spannend om hier te laten zien. In kleur zijn ze veel mooier.
Toch was daar wel het verlangen om de IJsselmeerkust weer eens te bezoeken.
De foto’s hierboven en hieronder zijn genomen vanaf Reaklif en op de achtergrond ligt Stavoren, of Staveren of Starum, het is maar net waar je vandaan komt hoe je deze plaats noemt. Op deze foto is het IJsselmeer leeg, maar dat was vandaag anders. Vandaag werd daar een wedstrijd gevaren met de skûtsjes.
Weer bekroop me dat nostalgisch gevoel. Lang geleden ging ik af en toe op een wedstrijddag naar zo’n zeilwedstrijd toe. Een auto had ik nog niet, dus de reis werd gemaakt op mijn brommertje. Dat zo’n reis een paar uur duurde, dat deerde niet. Met mijn eerste Praktika spiegelreflex-camera heb ik overal foto’s gemaakt van die zeilwedstrijden. Voor mijn gevoel waren het toen nog echte skûtsjes, de werkpaarden van het water. Nog uitgevoerd met zeilen van katoen en verder redelijk origineel.
Tegenwoordig hebben ze allemaal kunststof zeilen en de schepen zijn zodanig verbouwd dat het snelheidsmonsters zijn geworden. Bovendien hebben ze nu allemaal een bruin grootzeil en een witte fok. Dat was vroeger anders, wit- wit kwam ook voor. Het originele is er wel vanaf. Van die oude schepen heb ik voor vandaag een paar foto’s bij elkaar gezocht. Toevallig wel de koplopers uit het klassement van dit jaar. Hierboven het skûtsje van Grou
en hierboven die van Lemmer, wij zeggen hier De Lemmer, met op de achtergrond weer Grou. Momenteel staat De Lemmer hoger in het algemeen klassement maar de verschillen zijn minimaal. Heel anders is het verschil tussen vroeger en nu qua uitvoering, dat is als dag en nacht verschil. En om eerlijk te zijn, die oude schepen hebben toch mijn voorkeur. Tja …….., dat noem je nostalgie.
________________________
Hieronder zal wordpress wel weer een heleboel advertenties plaatsen. Daarvoor ben ik niet verantwoordelijk. Daaronder vindt u weer te mogelijkheid om op dit bericht te reageren. Dat hoort dan wel weer bij dit bericht.
____________________
Rondje Appelscha
Het leek me goed weer eens een rondje door de bossen van Appelscha te lopen. Wie weet, misschien spatten de herfstkleuren er wel vanaf. Direct al bij het begin van de wandeling kreeg ik een nostalgisch gevoel. Startpunt was de parkeerplaats tegenover de Bosberg, de plaats waar in mijn Lagere school-tijd de autobus vaak na een schoolreisje nog even werd geparkeerd zodat het laatste restje energie dat de schoolkinderen nog in zich hadden op die dag er in de zandvlakte kon worden uitgeperst en het spul moe maar zeer voldaan huiswaarts kon keren. Na een ijsje bij de kiosk op het parkeerterrein was het dan weer instappen geblazen en afreizen naar huis. Nou, die krachten verslindende zandvlakte is er tig jaren later nog steeds.
zandvlakte Appelscha Bosberg
Ik was te vroeg voor rijkelijke herfstkleuren, het grote vergelen was nog niet echt begonnen. Wel was hier en daar een begin zichtbaar.
herfstkleuren
Een klein paddestoeltje met een plooirokje aan stond mooi te wezen langs het wandelpad.
zwammetje op boomstam
Echt kleurrijk werd het bij een Kleverig koraalzwammetje.
Kleverig koraalzwammetje
Van dichtbij kun je goed zien waarom het kleverig in de naam zit.
Kleverig koraalzwammetje
De wandeltocht eindigde zo ongeveer bij Oud Duinenzathe. Dat “oud” zat vroeger niet in de naam maar is toegevoegd nadat er een nieuw Verkeers- en Attractiepark in Appelscha op een andere locatie is gebouwd. De oude locatie aan de Boerestreek bestaat nog steeds en was getooid in herfstkleuren. Eigenlijk is het winter voor deze oude locatie, er is brand geweest en op de foto is nog net de slopershamer zichtbaar. Nog één keer kon ik Duinenzathe met volle herfsttooi vastleggen, de laatste keer, straks is alles “gone”.
Oud Duinenzathe
Zo begon deze wandeling met een stuk nostalgie en zo eindigde deze ook weer. Ik heb deze foto daarom maar een nostalgisch gouden randje gegeven.
GEERT SINES 
Recente reacties