Nat en (bijna) leeg
Het was hier een natte boel in de afgelopen week met bovendien ook nog harde wind c.q. storm. Het water stuwde op door de windrichting en kon slecht worden afgevoerd. Dat heb ik geprobeerd in beeld te brengen. ‘k Ben daarvoor richting Tjongervallei gereden. Op dat moment was het ergste leed echter al geleden, maar de sporen van de nattigheid waren nog duidelijk zichtbaar.
Ook bleken er alweer voorbereidingen te zijn getroffen voor nieuwe aanplant. Het geelgekleurde land hieronder is doodgespoten en hier zullen straks wel weer lelies verschijnen. Eerst nog maar even drogen.
Sloten stonden vol water en waren hier en daar overgelopen.
De zon glinsterde in het water.
Het meest nat was het in de buurt van het Katlijker schar, de Tjonger alias Kuinder / Kuunder kon het allemaal niet meer aan en was ver buiten zijn oevers getreden.
Ik ging ook naar dat gebied om te kijken of er al zomergasten waren gearriveerd. Nou nee …., nog niet. Door de stormen leek het wel alsof het gebied was leeg geblazen en dat alle vogels waren verdwenen. De weilanden leken compleet leeg te zijn, behalve dan schapen en hier en daar een paard. Maar gelukkig, er was nog wel één opportunist.
Een Knobbelzwaan had zich een plas in een weiland toegeëigend en was druk aan het badderen. Het was een natte boel, maar voor de natuur is dat op zich geen ramp. Dan kan het grondwater weer wat beter op peil komen.
Zweefworm
Regen, regen, regen, het was maar een natte boel hier in de afgelopen weken, zeker op de lager gelegen plaatsen zoals hier bij Donkerbroek. Overgelopen sloten, ondergelopen weilanden.
Natte boel
Dat heeft in sommige gevallen ook wel z’n voordelen. In een weiland vlak achter het Wijnjeterper schar liepen drie Ooievaars, ook allemaal weer terug uit verre oorden. Ze waren op zoek naar voedsel in de drassige grond. Aan de modder op hun snavels kun je zien dat ze die snavel ver in de grond konden steken.
Ooievaar
Alle drie waren ze geringd. Ik heb m’n best gedaan de ringen af te lezen, maar eigenlijk waren ze net te ver weg daarvoor. Bij eentje werd het wel duidelijk, deze had een zwarte ring met het nummer NLA 3E261.
Ooievaar
Bij de volgende kon ik alleen een deel van zijn stalen ring lezen namelijk BO en daaronder 09. Bij de derde is het niet gelukt. Ze zullen alle drie wel hier ergens in de buurt zijn geringd, dat kunnen de deskundigen zo nakijken.
Ooievaar
Bo, zo noem ik hem maar, had mijn speciale aandacht. Op een bepaald moment trok hij een regenworm uit de sappige grond. Die is op de onderstaande foto nog net zichtbaar.
Ooievaar
De ooievaar gooide de kop in de nek en de worm was reddeloos verloren.
Ooievaar met regenworm
Hieronder hetzelfde gebeuren maar dan uitvergroot.
Ooievaar met regenworm
Ja…….. zo veranderde een regenworm in een zweefworm, het was z’n laatste kunstje.
Nog te vroeg
Je weet maar nooit, misschien was hier en daar al een vroege voorjaarsbode gearriveerd. Het is nog vroeg, maar wie weet. Dus op naar de Surhuizumer mieden om te kijken of daar al iets rondvloog. Het was nog te vroeg, er dobberden wel wat eenden en ganzen, maar de vroege voorjaarsboden waren er nog niet. Het gaf wel een beeld van hoe de mieden er momenteel bij liggen.
Surhuizumer mieden
We schrijven februari, vanouds genoemd de Sprokkelmaand omdat het in februari vaak erg droog is en er dus hout gesprokkeld kon worden. Dat moeten we nu maar vergeten, het is momenteel erg nat buiten. Zo ook in de mieden, het water stond er hoog, erg hoog.
Surhuizumer mieden
Geen voorjaarsboden, wel een wintergast, een Blauwe Kiekendief, een mannetje, die op kenmerkende manier laag over het veld zweefde. Hij was ver ver weg, maar ik neem hem toch maar mee vandaag omdat deze de donkere uiteinden van z’n vleugels zo mooi liet zien.
Blauwe kiekendief
Bij het weer dat we momenteel hebben past wel die imponerende wolkenpartij waardoor er een prachtige jakobsladder zichtbaar werd. Eerst het totale plaatje
jakobsladder
en dan ingezoomd op de jakobsladder, altijd mooi om te zien.
jakobsladder
Missie deze keer mislukt, maar toch kan het niet lang meer duren voordat de eerste zomergasten zich melden. Hopelijk wordt het ook iets meer sprokkelmaand, dat is toch wel aangenamer dan voortdurend een bui op je dak te krijgen.
GEERT SINES 
Recente reacties