Nieuwe wantsen
De wantsen komen ook allemaal weer tevoorschijn. Eigenlijk zijn ze daarmee nieuw in een seizoen. Maar sommige soorten overwinteren in de bodembedekking, helemaal vers zijn ze dus ook niet allemaal. De onderstaande liet zich duidelijk zien, het is een bekende wants, de Zuringwants.
Je verwacht hem dan op zuring, maar het stuifmeel van deze plant vond hij ook erg lekker. Het levert wel een mooi plaatje op, een wants die bijna “verdrinkt” in een gele bloem.
Nog zo’n bekende wantsensoort is de Groene stinkwants. ’s Winters zijn ze veel donkerder gekleurd, zodat ze dan minder opvallen in de bodembedekking. Ook weer present dus en met groene kleur.
Allemaal bekend spul. Maar toen de onderstaande. In eerste instantie kon ik met geen mogelijkheid een soortnaam voor deze jongen bedenken. Het achterlijf doet sterk denken aan dat van een mier. Gelet op z’n gele dwarsstrepen heb ik het gekscherend eerst maar gehouden op “politiemier”. Maar z’n kop is totaal anders en die lange sprieten horen in het algemeen ook niet bij een mier. Uiteindelijk werd het me toch duidelijk. Dit is een nymf van een Geribde prachtblindwants.
Z’n wetenschappelijke naam is Rhabdomiris striatellus en hij wordt ook wel Miris striatus genoemd. Deze is in elk geval wel vers. Uiteindelijk zal hij er zo ongeveer gaan uitzien zoals op de foto hieronder, het imago. Het gele vlak op het halsschild is vaak alleen maar een geel rondje.
Hem / haar staat nog een behoorlijke transformatie te wachten dus.
Geribde prachtblindwants & zo
Een voor mij bekende blindwants, de Miris striatus, zoals ik hem altijd heb gekend. Maar tegenwoordig heeft hij een Nederlandse naam, de Geribde prachtblindwants. Mooi is deze zeker.
Geribde prachtblindwants
‘k Heb nog wel even getwijfeld omdat deze een geel vierkant op z’n nekschild heeft en meestal is dat een driehoek. Maar een toonaangevende Duitse site laat zien dat deze kleine verschillen aanwezig kunnen zijn.
De verschillen met andere soorten kunnen soms erg klein zijn. Bijvoorbeeld de buurman van de bovenstaande. Van deze heb ik slechts een detailfoto. Op het eerste gezicht ziet hij er bijna net zo uit als de eerste, maar het nekschild is duidelijk anders gekleurd. Dan heb je het ineens over de Gestreepte eikenblindwants, de Rhabdomiris striatellus. Alleen het “miris” in de naam is identiek.
Gestreepte eikenblindwants
Op de foto willen ze bijna nooit, maar soms lukt het dan toch, zelfs met een detailfoto. Maar toen ik de laatste met z’n complete torso in beeld wilde nemen was het uit met de pret. Ach, d’r komt wel weer eens eentje langs.
Blindwantsen
Ook bij de onderstaande moet je af en toe wat geluk hebben dat hij wil blijven zitten, de Gestreepte eikenblindwants.
Gestreepte eikenblindwants
Een mooi gekleurde wants met opvallende lijnen en kleurvlakken op de vleugels
Gestreepte eikenblindwants
Een andere blindwants is de Miris striatus, er is geen Nederlandse naam voorhanden.
Miris striatus
Door de strepen op de vleugels zou je ze op het eerste gezicht kunnen verwisselen, maar als je ze zo onder elkaar zet dan is het verschil duidelijk.
GEERT SINES 
Recente reacties