Zwamrondje Freulevijver
Vanaf de parkeerplaats aan De Finne onder Wijnjewoude en dan door het bos via de Jan Anne Leane naar de Freulevijver, dat was mijn bedoeling en onderweg opletten of er ook nog bijzondere zwammen te vinden waren. Nou … paddenstoelen genoeg, zoals hieronder. Ook ontmoette ik iemand die zo ongeveer alle er goed uitziende Eekhoorntjesbrood paddestoelen meenam. Die waren verdwenen dus.
paddestoelen
Maar ik ging toch voor de wat meer opvallende,
Geweizwam
hierboven en hieronder Geweizwammen en de onderste doet inderdaad een beetje denken aan het gewei van een Eland.
Geweizwam
Zomaar opeens landde er een microvlinder. Ja …., die vliegen ook nog diep in de herfst. Een naam weet ik niet, het vlindertje wilde niet stilzitten en ik kreeg hem niet goed in beeld. Nou ja …, als de oogjes dan maar scherp zijn.
microvlinder
Verderop zag ik een wat eigenaardige zwam, een soort van stekelig bolletje.
Boompuist
Een zoektocht op internet leverde de naam Boompuist op. Bij een puist denk ik eigenlijk aan iets anders, maar ook de gerenommeerde sites vermelden deze naam, hieronder een detail.
Boompuist
Uiteindelijk arriveerde ik bij de Freulevijver. ’t Moet eigenlijk schrijven ….vijvertje, want hij groeit meer en meer vol, ….. jammer. Ik ken de vijver nog van heel vroeger en zonder al dat riet vind ik hem toch mooier. Het prieeltje wat er vroeger stond is ook al lang verdwenen en vervangen door een ereboog van blad.
Freulevijver
Ik was nog maar halverwege en op de terugweg vond ik nog een aantal interessante zwammen, daarover een volgende keer meer.
Ontluikende natuur
Een hele winter lang lijkt er niet veel te veranderen in de natuur. Tenminste, je ziet nergens leven. Maar in het voorjaar, na een paar zonnige dagen, groeien de knoppen aan de takken als kool. Met soms mooie kleurcombinaties, zoals hieronder.
bladeren in de knop
Ineens komen de wantsen weer tevoorschijn, zeker als die knoppen ook nog wat zoetigheid willen afscheiden.
Kleidocerys resedae
Zo’n wants die zich vroeg in het voorjaar laat zien is de Kleidocerys resedae. Voor mij is dit bijna elk jaar de eerste soort die ik opmerk. Hij is hooguit 5 millimeter lang, een kleintje dus. In de laatste jaren heeft men deze soort ook een Nederlandse naam gegeven. Maar verschillende bronnen melden verschillende namen. Zo wordt deze soort zowel Berkenwants als Kleine Berkenwants en ook nog Berkensmalsnuit genoemd. Wie het precies weet mag het zeggen. In elk geval komt de berk voor in z’n Nederlandse naam en op die boom kun je hem ook het vaakst aantreffen.
Kleidocerys resedae
Op de Kapellepôle kon ik deze week ook de eerste vlinder fotograferen. Je ziet af en toe wel een Citroentje rond dartelen, maar dit was de eerste in dit seizoen die bleef zitten. Aan de bladknop waar hij op zit kun je zien dat ook dit maar een klein vlindertje is, een microvlinder. Een naam kan ik hem niet geven, daarvoor zijn de kleuren en kleurpatronen op de vleugels te algemeen, het herkennen is dan specialistenwerk.
microvlinder
En natuurlijk, in het vroege voorjaar is de Dotterbloem één van de eerste planten die in volle bloei staan.
Dotterbloem
Er komt nog veel meer, maar het is duidelijk, de natuur is momenteel aan het ontluiken.
Te warm
Eindelijk, het was deze week zomer, echt zomer.
landschap Makkinga
Met die warmte heb ik niet zoveel zin om lange wandelingen in de natuur te maken in verband met het dan grotere tekengevaar. In de vrij natuur loop ik altijd in bedekkende kleding en hoge laarzen. Daardoor is het me gauw te warm. Het blijft dus meestal bij heerlijk in de schaduw zitten in mijn eigen tuin. Daar is echter weinig natuur te fotograferen, er staat weinig groen. Het kleine stukje dat er dan nog wel is heb ik goed in de gaten gehouden. Het meest opvallende deze week was onderstaande microvlinder. Ooit heb ik de naam geweten, maar helaas, vergeten ……
Italiaanse kaneelsikkelmot
En om in die overigens zeer welkome warmte achter de comp een lange speurtocht op het net te ondernemen ………
Italiaanse kaneelsikkelmot
Daarvoor was het me ook te warm. Voorlopig heet dit exemplaar gewoon maar microvlinder.
Update: Met dank aan Hendrika die me weer (zoals vaker) de goede richting wees. Zij dacht de Kaneelsikkelmot, maar het is de Italiaanse kaneelsikkelmot (Metalampra italica).
GEERT SINES 
Recente reacties