Terugblik (2)
Net als vorige week ook nu een terugblik naar de herfst van het jaar 2004. De eerste foto’s zijn op de week af tien jaar geleden genomen. Het had toen een beetje gesneeuwd, stuifsnee. Een Ree stond af te wachten wat ik ging doen. Op de achtergrond ganzen, die waren er ook toen al ruim voldoende.
Ree op de uitkijk
De uitkijk gaf het sein “veilig” waarna de hele familie ging slootjespringen.
Ree aan het slootjespringen
In het Wijnjeterper schar stond een Grote stinkzwam letterlijk te stinken. Wat hem erg aantrekkelijk maakt voor reukgevoelige dieren. Rechtsonder is een Mestkever onderweg, een slak is al aan de steel begonnen
Grote stinkzwam
en op de kop van de stinkzwam was het druk met drie soorten vliegen. De stank heeft een grote aantrekkingskracht. De vliegen mogen smullen van de pasta die in het begin op die kop zit. Als tegenprestatie verspreiden ze daarmee de sporen van de zwam.
Grote stinkzwam
Oh ja ……, ik was toen vooral ook bezig met zonsondergangen.
zonsondergang
Vooral het tijdstip van de laatste foto herinner ik me goed. Er was een familielid over uit Canada met wie ik onderweg was naar een familiebijeenkomst. Maar voor deze zonsondergang ben ik toch maar even gestopt.
Glanzende kevers, vreemde snuiters
Een wandeling op de Merskenheide bleef vooral een wandeling en het was nauwelijks een fototocht. Zo langzamerhand wordt het weer stil in het veld. Speciaal voor wat betreft de kleine kruipers. Terwijl ik in gesprek was met andere wandelaars dook er toch plotseling een Bastaardzandloopkever op. Hij is niet zo mooi als de Groene zandloopkever, maar ook deze heeft die metaalglans in zijn kleurenpakket. Het was nog best moeilijk om hem goed vast te leggen, hij is vooral een loopkever en staat dan ook geen moment stil.
Bastaardzandloopkever
Iets verderop kroop nog een andere glanzende kever rond, een Mestkever. Ook deze soort loopt veel. Deze was net op een voor hem slecht stukje pad bezig, hij ploeterde zich door het hoge gras.
Mestkever
Voorzichtig heb ik hem op z’n rug gelegd. Want deze soort heeft bijna altijd lifters, Roofmijten. Deze had ook een aantal in de taxi, maar ik heb het wel eens erger gezien. Die roofmijten parasiteren niet op de kever zelf, maar weten dat hij van de ene “mesthoop” naar de andere trekt en door zich aan hem vast te klampen komen ze vanzelf op de goede plaats. Vreemde snuiters, die Roofmijten. Na de foto gemaakt te hebben heb ik de kever weer op z’n pootjes gezet en hij ploeterde verder, op naar het volgende adres.
Mestkever met roofmijten
Dat brengt me bij een andere mestkever die echter niet meer wandelde. Op onderstaande werd ik een poos geleden attent gemaakt. Een bizar gezicht, een Mestkever die is gespietst op prikkeldraad. Want om al vliegend jezelf vast te spietsen aan een stuk draad, dat lukt bijna niet, zeker niet met zo’n hard schild.
Gespietste mestkever
De dader is waarschijnlijk een vogel. Er is een soort die hun prooien af en toe “bewaren” voor later. Dat zijn de Klauwieren. Vooral de Klapekster, ook een Klauwier, kan er wat van wat dit betreft. Nu was het aan de vroege kant voor de wintergast Klapekster, maar misschien heeft een andere Klauwier op doorreis toch nog even een prooi willen bewaren en hem daarna vergeten. Ja, ook onder de vogels zijn er vreemde snuiters.
GEERT SINES 
Recente reacties