Gevarieerd voorjaar
Van alles wat deze keer. Een verzameling foto’s gemaakt een beetje eerder in het voorjaar. Zelf heb ik me in de afgelopen week vooral bezig gehouden met het opbouwen van immuniteit en het daarom vrij rustig gehouden. Dat is toch wel een gevecht dat plaatsvindt in je lijf en dat was merkbaar. Het was verder een week met veel variatie in het weer. Zon, regen, stortbui, bewolkt, sterke wind, alles op een hoop. Op het moment dat ik dit bericht schrijf schijnt hier de zon, maar tegelijkertijd klinkt duidelijk op de achtergrond het gerommel van onweer. Erg gevarieerd allemaal. Zo is het in het voorjaar ook in de natuur.
Op het eerste gezicht leek het alsof er een bloem aan een Hulst groeide. Dat is echter niet het geval. Wat je hier onder ziet zijn verse bladeren aan de Hulst, een verschijnsel dat je alleen in het voorjaar even ziet.
De bloemetjes aan de Hulst zijn er echter ook wel, maar veel kleiner, hieronder nog in bolletjes verstopt.
Wie zich ook liet zien en fotograferen was een Zuringwants, een vrij algemene wants. Er is nog zo’n bruine soort, de Snuitkeverwants. Die heeft wat meer gele vlakken in de randen van het achterlijf en meer geel aan de poten, maar vooral gele uiteinden van de antennes. Bij deze zijn die uiteinden zwart, want hem duidelijk een Zuringwants maakt.
Ik heb geprobeerd deze van heel dichtbij te fotograferen. Dat is bijna goed gelukt, je kunt redelijk goed zien dat het lijkt alsof de voorkant van deze wants met zandkorrels is bestrooid.
Hoogtepunt was wel deze Meikever. Ze zijn overdag niet zo erg actief en goed benaderbaar. De onderstaande was qua “beharing” al flink gesleten.
Een andere was nog meer behaard en minder “afgesleten”.
Dit is maar een greep uit de foto’s die eerst zijn blijven liggen. Als het gevecht om immuniteit een beetje is afgelopen hoop ik er weer meer op uit te gaan en nog veel meer variëteit in de natuur vast te leggen.
Meikevers
Het is mei en dus mag je Meikevers verwachten. Maar om ze te zien, dat valt nog niet mee, ze zitten vaak verstopt tussen de bladeren. Maar in het Wijnjeterperschar vond ik er gisteren eentje. Deze was niet erg toeschietelijk en liet zich op de grond vallen.
Meikever
Dat is eigenlijk niet normaal, gewoonlijk hangen ze overdag maar wat te suffen en verroeren zich niet. ’s Avonds gaan ze de hort op en als je eens in het donker een felle tik tegen een ruit hoort in deze periode kan het best zo’n Meikever zijn. Toen ik uitgekeken en uitgepraat was bij It Skar ben ik nog even doorgereden naar de Kapellepôle, waarvan ik gisteren al iets heb laten zien.
Meikever
Daar hing ook een Meikever en nu in een Eik, de boom waarvoor ze een voorkeur hebben. Twee op een dag, het kon even niet op. Ze zijn zo’n drie centimeter lang en als ze vers zijn nog fors behaard.
Meikever
Het meest opvallend, behalve de grootte, aan deze kever zijn voor mij de geveerde antennes, die deze mooi liet zien.
Meikever
Vroeger zorgde deze kever voor veel schade aan gewas, zeker hun larven, de Engerlingen, die onder de grond wortels afknagen. Door het gebruik van bestrijdingsmiddelen is deze soort fors achteruit gegaan.
Meikever
Als ze wat ouder zijn leveren ze ook veel van hun wilde haren in en krijgt het schild een meer glad uiterlijk. Omdat beide, gisteren gevonden kevers hun ogen niet goed wilden laten zien heb ik als laatste een oudere foto bijgevoegd. Daarop kun je z’n ogen en poothaken wel goed zien.
Meikever in augustus
‘k Was toch wel enigszins verbaasd toen er een Meikever in de takken hing vlak bij het wandelpad. Het is al augustus. Ze worden veruit het vaakst gezien in mei, vandaar ook hun naam, maar ook in de maanden daarna worden ze af en toe wel gezien. Dat geluk had ik dus deze keer.
Meikever
Blij om mij te zien was hij niet en hij ging onder een tak hangen. Daarbij liet hij z’n geveerde antennes goed zien.
Meikever
Zijn wandeling langs de tak ging verder, eerst naar een andere tak en toen omhoog.
Meikever
Toen begon hij z’n dekschilden voorzichtig te openen, daaronder was iets van de vliesvleugels zichtbaar.
Meikever
Voor mij was duidelijk dat hij een startbaan aan het zoeken was. Dus probeerde ik het moment van opstijgen nog vast te leggen.
Meikever
De bovenstaande foto werd net een fractie te vroeg gemaakt, direct daarna klonk het brrrrrrrmmmmm….. en weg was hij. Weer zoiets, een Meikever in augustus.
GEERT SINES 
Recente reacties