Eerste Veldleeuwerik
Elk jaar weer is het een verrassing op ik hier nog een Veldleeuwerik krijg te zien, ze worden hier redelijk zeldzaam. Vorig jaar lukte me dat alleen in het vroege voorjaar. De geschiedenis lijkt zich te herhalen want deze week zag ik aantal van deze vogels. Ze vallen wel op in het veld door hun wat aparte manier van vliegen. En ze bleven vooral bij me uit de buurt. Bij een hoofdzakelijk diepgrijze lucht lukte het dan ook alleen maar om een paar foto’s van ver, heel ver weg te maken, onder slechte lichtomstandigheden. Maar bij de eerste foto hieronder laat de vogel wel goed z’n kuif zien.
Veldleeuwerik
De onderstaande hield me scherp in de gaten en stond overigens nog verder weg. Omdat ik niet weet of het me dit jaar nog eens zal lukken foto’s van deze vogels te maken plaats ik deze hier toch maar, meer in de zin van waarneming dan als gewenst kiekje.
Veldleeuwerik
Het afstand-probleem heb ik vaak met deze vogelsoort, ze blijven meestal uit de buurt van de camera.
Veldleeuwerik
Behalve deze hierboven een tiental jaren geleden, die z’n kuif kwam showen. Maar dat was wel later in het seizoen. Wie weet, misschien lukt het dit jaar ook weer eens.
Gearriveerd
Elk jaar weer is het afwachten welke vogels er nu weer “nieuw” in het veld zullen verschijnen. Elk jaar zijn het natuurlijk dezelfde soorten, maar de volgorde wil wel eens wisselend zijn. Maar, na de Ljip (Kievit), is ook dit jaar weer de Strânljip (Scholekster) de eerste die zich laat zien. Deze had zijn plaatsje aan de rand van de weg weer gevonden.
Scholekster
Z’n of haar maatje liep iets verderop in het weiland.
Scholekster
Meestal moet ik elk jaar lang wachten voordat ik een Ljurk (Veldleeuwerik) voor de lens krijg. Dit jaar gelukkig eens niet. Eentje zat wat verstoord naar me te kijken
Veldleeuwerik
en ging vervolgens staan. Heel duidelijk z’n witte kraag tonend.
Veldleeuwerik
De forsere snavel wijst ook op de Veldleeuwerik, dit in tegenstelling tot de Graspieper die ook elk moment kan binnenvliegen.
Veldleeuwerik
Dat hij een Veldleeuwerik is liet hij ook nog eens duidelijk zien door zijn kuif op te zetten. Helaas is deze foto ietwat onscherp, maar ik laat hem toch maar zien. Een Veldleeuwerik met omhoog gezette kuif is voor mij elke keer weer een feestje. Wie de volgende is dat hoop ik binnenkort wel weer te laten zien.
Ljurk
Soms moet je een beetje geluk hebben. Dat had ik toen een Tureluur in volle vaart bijna mijn auto ramde. Reden om te stoppen en te kijken wat er aan de hand was. Het bleek dat die Tureluur een andere vogel aan het achtervolgen was. De “jacht” werd op hoge vliegsnelheid uitgevoerd. De kleinere vogel zocht een veilig heenkomen. Gelukkig was dat vlakbij waar ik stond. Daar had hij waarschijnlijk tijdens de vlucht even niet aan gedacht.
Veldleeuwerik
Daardoor kon ik de vogel goed bekijken. Warempel ….., het was een Veldleeuwerik, Ljurk op z’n Fries. Herkenbaar aan z’n forse snavel, aan z’n witte kraagje, de bleke streep boven z’n ogen en aan de duidelijke kleuring van de veren op de rug.
Veldleeuwerik
Dat het een Leeuwerik was liet hij ook nog eens goed zien door de veren op z’n kop omhoog te zetten. Een Veldleeuwerik, elk jaar kijk ik er naar uit, ze worden steeds zeldzamer in het veld. Maar dit jaar, met een beetje geluk en hulp van een Tureluur, is het dan weer gelukt eentje voor de camera te krijgen.
Ooievaar
Aan al die drukte had een Ooievaar geen boodschap, die bleef stoïcijns op z’n plaats, op zoek naar wat lekkers. Die Tureluur, daarover volgt binnenkort nog een extra aflevering.
GEERT SINES 
Recente reacties