Enige nostalgie
Het is vakantietijd en ook ik heb me in de afgelopen week rustig gehouden. Het werd een week met vooral in het begin visite. Erg veel behoefte om eropuit te trekken had ik dan ook niet. Zeker niet omdat momenteel de wedstrijden van het Skûtsjesilen rechtstreeks op TV worden uitgezonden. “Vroeger” trok ik eropuit om de wedstrijden ter plekke te bekijken. Dat lukt me niet echt meer, zeker niet in de plaatsen dichtbij zoals De Veenhoop en Eernewoude, waar het zicht vanaf de wal op het wedstrijdwater heel beperkt is, waar je lange einden moet lopen en je meer mensen ziet dan skûtsjes.
De vlinders waren mijn beste vrienden in de afgelopen week in de tuin, zoals deze Dagpauwoog. Vlinders die ik al sinds het eerste begin van mijn fotografiehobby heb kunnen vastleggen. Toen nog in zwart-wit en daardoor minder spannend om hier te laten zien. In kleur zijn ze veel mooier.

Toch was daar wel het verlangen om de IJsselmeerkust weer eens te bezoeken.

De foto’s hierboven en hieronder zijn genomen vanaf Reaklif en op de achtergrond ligt Stavoren, of Staveren of Starum, het is maar net waar je vandaan komt hoe je deze plaats noemt. Op deze foto is het IJsselmeer leeg, maar dat was vandaag anders. Vandaag werd daar een wedstrijd gevaren met de skûtsjes.

Weer bekroop me dat nostalgisch gevoel. Lang geleden ging ik af en toe op een wedstrijddag naar zo’n zeilwedstrijd toe. Een auto had ik nog niet, dus de reis werd gemaakt op mijn brommertje. Dat zo’n reis een paar uur duurde, dat deerde niet. Met mijn eerste Praktika spiegelreflex-camera heb ik overal foto’s gemaakt van die zeilwedstrijden. Voor mijn gevoel waren het toen nog echte skûtsjes, de werkpaarden van het water. Nog uitgevoerd met zeilen van katoen en verder redelijk origineel.

Tegenwoordig hebben ze allemaal kunststof zeilen en de schepen zijn zodanig verbouwd dat het snelheidsmonsters zijn geworden. Bovendien hebben ze nu allemaal een bruin grootzeil en een witte fok. Dat was vroeger anders, wit- wit kwam ook voor. Het originele is er wel vanaf. Van die oude schepen heb ik voor vandaag een paar foto’s bij elkaar gezocht. Toevallig wel de koplopers uit het klassement van dit jaar. Hierboven het skûtsje van Grou

en hierboven die van Lemmer, wij zeggen hier De Lemmer, met op de achtergrond weer Grou. Momenteel staat De Lemmer hoger in het algemeen klassement maar de verschillen zijn minimaal. Heel anders is het verschil tussen vroeger en nu qua uitvoering, dat is als dag en nacht verschil. En om eerlijk te zijn, die oude schepen hebben toch mijn voorkeur. Tja …….., dat noem je nostalgie.
________________________
Hieronder zal wordpress wel weer een heleboel advertenties plaatsen. Daarvoor ben ik niet verantwoordelijk. Daaronder vindt u weer te mogelijkheid om op dit bericht te reageren. Dat hoort dan wel weer bij dit bericht.
____________________
Wouda gemaal
Hij verdronk bijna in de grijzigheid, het Ir. D.F. Woudagemaal in Lemmer. Kenwoorden: grootste nog werkende stoomgemaal, monument, werelderfgoedlijst UNESCO. Pasgeleden is er nog een nieuw bezoekerscentrum geopend door een koninklijke hoogheid. Volgens de site van het gemaal een Z.K.H., volgens mij H.K.H., maar ik ben niet zo van de protocollen. Het gemaal hoort helemaal bij de herfst, want als er weer eens teveel regen is gevallen moet dit gemaal af en toe bijspringen om de Friese boezem weer op peil te krijgen.

Ir. D.F. Woudagemaal Lemmer
Zoals geschreven, grijzigheid was die dag troef.

Ir. D.F. Woudagemaal Lemmer
Het gemaal gezien vanaf het Lemster strand.

Ir. D.F. Woudagemaal Lemmer
Misschien moet ik er binnenkort maar eens een halve vrije dag binnen gaan kijken. Dat was deze keer niet mogelijk, dus ik moest het houden bij een paar foto’s van buitenaf. De grijsheid inspireerde me om met filters wat symboliek in een foto aan te brengen. Van stromend hemelwater naar golvend oppervlaktewater en dat allemaal richting gemaal.

Wouda gemaal water
Tja, de waterkant, die deed me verlangen naar een warme zonsondergang.

Zonsondergang
Die is slechts zelden voorhanden als je het graag wilt, maar mijn programmatuur is gelukkig wel gewillig.
Recente reacties