Vallende insecten & zo
Een lichtbruin met zwarte kever zat wat uit te rusten op een blad, denkelijk. Van deze kennen we er meer eentje in Nederland, het is de Rupsenaaskever. De naam is ietwat misleidend want deze jongen eet geen aas, maar alleen levende rupsen.
Rupsenaanskever
Toen ik goed keek viel me wat op. De kever lijkt zijn tong te hebben uitgestoken. Het lijkt een spiraalvormig “tast-instrument” te zijn. Maar misschien is het ook wel wat anders en dan hoor ik het wel. Het was in elk geval wel opvallend. Helaas zat de kever ietwat achter een blaadje verscholen en toen ik dat wilde verwijderen liet de kever zich vallen en ik heb hem niet weer terug gezien.
Rupsenaanskever (detail)
Het is dus een levende rupsen eter. Daar hoort een rups bij. Daar hoefde ik niet lang naar te zoeken. Een groen met bruin exemplaar met een op gelei lijkende “omranding”, een mooi gekleurd exemplaar vond ik. Een grote zwarte kop en een paar zwarte nep-ogen op de achterhand. Maar al gauw twijfelde ik, dit leek minder op een rups en meer op een larve van een bladwesp.
larve bladwesp
Deze “rups” ging aan de rekstok hangen wat mij de gelegenheid kon geven z’n poten te tellen. Het beest heeft zes (2 x 3) borstpoten en dan is het afhankelijk van de hoeveelheid buikpoten of het een vlinderrups is of de larve van bladwesp. Een vlinderrups heeft maximaal 4 paar buikpoten en de larve van een bladwesp heeft er meer dan 4 paar. Dus begon ik aan het blad te friemelen om nog eens goed te kijken en u raadt het al …. hij liet zich vallen. Om hem te zoeken in de bush en daarbij per ongeluk plat te knijpen, dat heb ik maar gelaten. Foetsie dus ….
larve bladwesp
Dan nog een aanvulling op vorige week inzake de Smaragdlibel. We zijn een week verder en weer kreeg ik er eentje voor de lens. Deze keer kun je goed zien dat deze een behoorlijk getailleerd achterlijf heeft en dus een mannetje is.
Smaragdlibel (m)
In een week tijd waren de ogen, bij deze slechts één oog, al voor een deel groen gekleurd. Je zou kunnen denken dat het reflectie is maar ik heb hem goed bekeken en zijn ene oog was echt al redelijk groen.
Smaragdlibel (m)
Er was veel meer te zien en te fotograferen daar op de Kapellepôle, daar kom ik nog op terug.
Rups of niet
Foto’s van rupsen of zo in de zon, het zal duidelijk zijn: deze foto’s zijn niet van vandaag. Ze zijn een kleine week oud, gemaakt op een avond in het Wijnjeterperschar. Rupsen zijn niet het eerste waar ik aan denk bij het maken van natuurfoto’s. Toch zijn er mooie exemplaren. Bijvoorbeeld die van de Ringelrupsvlinder, zoals hieronder. Een overigens saai bruin gekleurde vlinder, maar de rups heeft een prachtig kleurenpakket meegekregen.
Ringelrups
Deze rups is een echte zonaanbidder, hij ligt regelmatig in de zon te bakken. Meestal open en bloot, wat gevaarlijk lijkt. Maar door zijn kleuren geeft hij waarschijnlijk een waarschuwingssignaal af aan de vogels. Of deze rups giftig is? Ik weet het niet, denkelijk niet, het is meer een vermommingsartiest. De zwarte punten voor op z’n kop zijn ook al fake. Daardoor lijkt hij wel vervaarlijk en dat zal de bedoeling zijn.
Ringelrups
Ik trof nog zo’n mooi gekleurd exemplaar, zilverkleurig met zwarte stippen en gele vlekken. De Krakeling heeft een rups met ongeveer deze kleuren.
rups of larve bladwesp
Maar of dit ook een rups is? Denkelijk niet. Vlinderrupsen hebben maximaal vier buikpoten. Het lijkt erop dat deze er zeker zes heeft.
rups of larve bladwesp
Dan is het meestal de larve van een bladwesp.
rups of larve bladwesp
Opvallend bij deze larve is dat hij op zijn voorste lichaamssegmenten in elke zwarte stip twee haren heeft staan. Verderop in het lichaam staat er slechts één haar per zwart punt. Hij zou dan toch te determineren moeten zijn. Maar ……., dat is me niet gelukt, helaas. Wat blijft is een mooie “rups” want zo blijf ik deze toch ook maar noemen.
Moeilijke rupsen
Op een bepaald moment is het genoeg geweest. Dan ben ik weer eens een poosje bezig geweest om rupsen van namen te voorzien. Om dan uiteindelijk tot de conclusie te komen dat dit me niet zal lukken. De volgende rupsen gaan dan voor mij ook naamloos voor het leven. De onderstaande laat wel mooi zien hoe de rups van een vlinder in elkaar zit. Van boven naar beneden eerst de kop, dan drie paar poten, daarna de buik, waaraan een aantal buikpoten kunnen hangen. Bij de rups van een vlinder zijn dat er maximaal vier paar. De onderstaande heeft maar één paar buikpoten, bijna op het einde. Als laatste de naschuiver, het achtereind van een vlinderrups. Misschien hoort bij bij de Gewone spikkelspanner.
Rups
De onderstaande “rups” heeft veel meer dan vier paar buikpoten en is dan ook geen vlinderrups maar de larve van een Bladwesp (of zoiets).
larve van bladwesp
De onderstaande hoort denkelijk bij de Stippelmot maar helemaal zeker ben ik niet . De Stippelmotrups is in het nieuws is geweest. Ze kunnen complete struiken inpakken in hun spinsel.
rupsen van Stippelmot
Zes weken later zit er geen beweging meer in maar hingen de poppen nog wel in het spinsel.
poppen van Stippelmot
Dan eentje, die of een larve of een rups is. Deze foto heb ik naar de jongens en meiden van Vlindernet gestuurd, misschien konden zij er een naam aan hangen. Zij kwamen er ook niet uit. Wie ben ik dan?
rups
Een van de mooiste tot nu toe was onderstaande voor mij, een grijze met in het midden een gele vlek op de rug, een zwarte kop en stuit en een bruin kraagje. Update: Dit is de rups van de Gevlamde bladroller
Gevlamde bladroller
Er zijn nog veel meer mooie rupsen. Later hoop ik nog een andere verzameling te laten zien.
GEERT SINES 
Recente reacties