Dreigende wolken, maar met lammetjes
Het is maar goed dat ik vorige week wat extra foto’s had gemaakt want in de afgelopen week wilde het niet echt lukken. Het was waarschijnlijk de donkerste week tot nu toe in dit jaar. Maar een week eerder reed ik door het landschap en zag dat er zich in de verte een forse regenwolk aan het ontwikkelen was.
Bovenaan de wolk ontwikkelde zich een soort van coronakapsel. Hoe deze wolkensoort precies heet weet ik niet, wel is te zien dat het aan de linkerkant op de foto aardedonker werd. Dat heb ik gemerkt, binnen 5 minuten regende het pijpenstelen, de bocht linksaf bracht me precies onder de wolk.
Maar net zo snel als de regenwolk kwam was hij ook weer verdwenen. Ik ben doorgereden en een paar kilometer verderop had het zelfs niet geregend. Daar liepen een heleboel lammetjes in het veld.
Niet meer piepjong, ze zullen de eerste weken wel in een stal hebben verbleven en konden nu naar buiten. Moe schaap hield de boel wel goed in de gaten. Altijd leuk, die dartelende lammetjes. Zeker als het de eersten zijn die in een nieuw jaar tevoorschijn komen.
De ene na de andere bui kwam echter langs. Bij eentje lukte het om een jakobsladder vast te leggen. Jakobsladder, dat is de naam die ik al jarenlang gebruik voor lichtstralen van boven naar beneden. Anderen noemen dit een zonneharp. Als de stralen van beneden naar boven lopen noem ik het een lichtorgel. Maar dit was duidelijk een jakobsladder. Ook mooi om te zien.
Als zo’n bui dan is gepasseerd heb je kans om een regenboog te zien aan de achterkant van de bui, zeker als de zon daar weer fel schijnt.
Het was een ritje met van alles wat, vorige week al drie soorten zwanen, nu donkere wolken, waarvan eentje met coronakapsel, lammetjes, een jakobsladder en een regenboog. Zo gevarieerd kan het buiten zijn, ook in januari.
____________________________________________________
Tenslotte de resultaten van mijn tuinvogeltelling van vandaag:
Achtertuin 09:30-10:00 uur: geen enkele vogel. Wel prominent aanwezig een zwarte kat.
Voortuin 10:00-10:30: Drie Gaaien en een Merelman die blaadjes aan het omkieperen was.
Teleurstellend, maar het waaide zeer stevig, misschien was dat mede de reden voor zo weinig vogels.
Niet op z’n best
Na een succesvolle vorige “lenteweek” voor wat betreft fotografie van lenteboden ging ik ook deze week weer vol goede moed op pad op zoek naar nieuwe gasten in het veld. Dat viel tegen. Het weer werkte in de eerste plaats al niet mee en de zomergasten evenmin. Maar zoals verwacht verschenen wel de eerste Scholeksters weer in het binnenland. Je kunt ze al van ver horen met hun schelle geluiden. Maar om er eentje een beetje redelijk op de foto te krijgen …….., moeilijk, moeilijk. Uiteindelijk lukte dat met onderstaande, maar hij staat niet op z’n best op’t portret. Hij zat behoorlijk onder de drek, het regende, en hij had zijn verenpakket tegen de kou ook nog eens flink opgeblazen. Maar ze zijn er weer, goed om te zien en ook om te horen.
Scholekster
Ik had de hoop ergens de eerste Grutto te zullen vinden. Het zat er niet in. Wel vond ik hier en daar een Kievit maar die bleven op grote afstand. Ik heb uiteindelijk van eentje toch maar wat foto’s gemaakt, hoewel ook die niet op z’n best zijn.
Kievit
Deze liet even zien hoe je een kuiltje in de grond draait. Mooi om te zien, maar wel erg ver weg.
Kievit
Nou, dan voor het voorjaarsgevoel maar wat lammetjes opgezocht. Veel lopen er nog niet buiten en wat er wel liep was al wat ouder.
lammeren in de wei
Ze wilden maar niet in de camera kijken. Ik heb m’n best gedaan, een beetje fluiten, in de handen klappen, het hielp niet, de koppetjes bleven naar de grond gericht.
lammetje in de wei
Uiteindelijk was er toch nog een opvallende vogel te fotograferen. Op het eerste gezicht denk je met een Canadase gans te maken te hebben, maar het beeld klopt niet. Deze vogel heeft een vaalrode snavel en een lichte ring om z’n oog. Bovendien is z’n hals aan de korte kant voor een Canadees en zijn z’n veren te bruin. Kortom: het is een hybride gans, een kruising tussen waarschijnlijk een Grauwe gans en een Canadese gans.
Hybride Gans
Het is een bijzonder exemplaar, maar die hybride vogels zijn meestal niet de mooiste. Het was een beetje symptomatisch voor deze week. Er was wel het een en ander te zien, maar niets was op z’n best te fotograferen.
Lammeren
Eindelijk, na een lange tijd vol grijze luchten en nattigheid was het gisteren buiten ineens een stuk beter uit te houden. De zon scheen volop, het voelde aangenaam, hoewel het niet warmer was dan een graad of zeven, zodat de dikke jas nog wel aan kon. Dus ben ik er op uit getrokken. Het eerste dat me opviel was er op sommige plaatsen veel snoeihout in de bermen lag, klaar om te worden afgevoerd. Het tweede dat me opviel was dat er in bijna al dat rondhout een soort van “grens” te zien was. Op zo’n twee centimeter van de buitenkant was rondom een duidelijk donkerder ring te zien. Zo te zien moet er ergens tijdens de groei van het hout een “verandering” hebben plaatsgevonden. Wat die “verandering” was durf ik niet te zeggen, misschien wel de extreme droogte.
houtstapel
Opeens liepen er ook allemaal lammetjes in de wei.
lammetjes in de wei
Piepjong zijn ze al niet meer, ze zullen waarschijnlijk ergens in januari zijn geboren.
lammetje
“Wit kuifje” lag met halfopen ogen lekker in de zon te “sudderen”.
lammetje
Het waren bijna allemaal gevlekt gekleurde lammeren. Ze hebben ook al een begin van een dikke jas aan. Waarschijnlijk wel genoeg om het tijdens de naderende storm ook warm te houden.
lammetje
Het is nog te vroeg voor lammetjesdag, maar het was wel leuk de jeugd door de wei te zien dartelen.
lammetje
Tenslotte nog een oudere foto van zo’n lammetje dat ook van de zon lag te genieten. Het is nog steeds midwinter, maar gisteren bekroop me weer even het voorjaarsgevoel. Terwijl ik dit zit te schrijven is het opnieuw grijs buiten en het regent. Als er morgen dan nog een dikke storm bij komt zijn we weer helemaal terug in de herfst. Maar die lammetjes laten zien dat de lente niet meer ver weg is.
GEERT SINES 
Recente reacties