Krak en Slob
Enige tijd geleden heb ik weer eens een vogelkijkpunt bezocht. Het zat er vol met eenden, je kon ze al van ver horen. Veruit de meesten waren Krakeenden en daarna kwamen in aantal de Smienten. Er waren ook enkele Slobeenden aanwezig. Af en toe kozen er een paar eenden het luchtruim. Ze vliegen behoorlijk snel en het was moeilijk om ze in de vlucht goed vast te leggen. Een aantal keren lukte dat, zoals hieronder met twee Krakeenden en een Slobeend. De beide onderste vogels op de foto zijn de Krakeenden, voorop vliegt de woerd en daarachter zijn echtgenote. Die Krakeenden vallen op door die witte vlek aan de vleugelbasis die je eigenlijk alleen maar goed ziet als ze vliegen. De bovenste van de drie is een mevrouw Slobeend, die heeft niet zo’n witte vlek maar daarentegen zijn de onderste vleugelveren groen gekleurd. Met deze twee soorten had ik direct mijn onderwerp voor vandaag te pakken.
Krakeenden en Slobeend in de vlucht
De woerd van de Krakeend is een prachtig getekende vogel met allerlei fijne lijntjes aan de zijkant van het lichaam. De witte vleugelvlek zie je niet als ze drijven.
Krakeend (m)
Nog mooier is de borst van de woerd van een Krakeend getekend.
Krakeend (m)
Bij de Slobeend valt direct die forse snavel op. Met deze toeter half in het water slobberen ze hun eten direct aan de oppervlakte van het water op. Hieronder een mevrouw Slobeend. Nog net zichtbaar zijn die groene veren, die zo opvallen in de vlucht.
Slobeend (v)
De woerd Slobeend is heel anders getekend, hij heeft veel meer kleur in z’n verenpakket, de grote “toeter” blijft natuurlijk
Slobeend (m)
en ook bij de woerd heeft de borst een bijzondere tekening.
Slobeend (m)
Je zegt “eenden” en het lijkt zo gewoon, maar toch hebben ze voor mij elk hun bekoring, leuk om eens goed te bekijken.
Gevlieg
We zitten weer diep in de herfst, wat betekent dat er weer allerlei wintergasten zijn gearriveerd. Zoals deze Grote zilverreiger, hoewel …. wintergast? Er zijn genoeg exemplaren die Nederland in de zomer niet meer verlaten. In mijn “fotojachtgebied” zie je hem echter alleen maar in de herfst en winter. Hieronder is hij als “sluipend” op zoek naar een lekker hapje. In het water wordt hij vergezeld door andere wintergasten, de Smienten. De meest linkse eend op de foto is een Krakeend. Die laatste soort is hier het hele jaar door aanwezig. Waar ik de foto maakte zaten erg veel van die Krakeenden, een teken dat ze waarschijnlijk uit het noorden hier na toe zijn gekomen, dus toch wel weer een beetje wintergasten.
Grote zilverreiger
De zilverreiger vertrouwde het achtergrondgeluid niet en blies de aftocht.
Grote zilverreiger
Hij kwam wel even voorlangs, al kreunend en steunend, tenminste ……. een dergelijk geluid maakte hij.
Grote zilverreiger
Maar ja …….., foetsie dus. Misschien was hij opgeschrikt door een vreemde “roofvogel” die een “prooi” meenam. Vogels weten het verschil niet, denk ik.
vreemde vogel
Na het wegsterven van de herrie had ik de tijd om eens om me heen te kijken.
koe
Al die tijd werd ik nieuwsgierig in de gaten gehouden door zeg maar Aagje 1. Ze zal mij ook wel een vreemde vogel hebben gevonden met dat grote oog.
Winterse waterkant
Het is momenteel komkommertijd in de natuur, er is nauwelijks iets te beleven. In een beetje winter wordt dat nog wel gecompenseerd door winterse landschappen. Dat lijkt er voor dit jaar niet in te zitten. Er blijft dan ook niet veel meer over qua natuurfotografie dan af en toe een tochtje langs de waterkant te maken. In de hoop nog enkele minder bekende eenden te kunnen fotograferen. Het viel niet mee, maar het is desondanks nog wel (een beetje) gelukt.
Tussen een grote groep Smienten dobberden ook enkele Wintertalingen. Wel op redelijk grote afstand van de camera, maar de woerd hieronder is goed herkenbaar met z’n bruin-groene kop. Het zijn en blijven mooie eenden.
Wintertaling
Ietsje eenvoudiger was het om Krakeenden vast te leggen. Normaal zijn ze ook erg schuw, maar langs een drukke weg zijn ze wat minder gestrest als je een foto wil maken.
Krakeend (m)
Hierboven en hieronder een woerd van de Krakeenden familie. De onderste mocht, net als ik, kort even genieten van de zon.
Krakeend (m)
Dat was het dan ook wel met de eenden deze keer. Wie er ook zijn: de ganzen, soms in grote getale. Maar ik heb de indruk dat er minder zijn dan vorig jaar. Hier een Grauwe gans in vogelvlucht.
Grauwe gans
Met z’n allen waren ze net goed genoeg voor een sfeerplaatje bij ondergaande zon.
Grauwe ganzen op zonsondergang
Op naar het voorjaar had ik zo gedacht, maar dan moeten we eerst nog wel de stille sprokkelmaand door.
GEERT SINES 
Recente reacties