Boktorren
’t Is eigenlijk niet te doen om momenteel de natuur in te trekken. Bij huis in de schaduw zittend denk je dat het wel kan, maar eenmaal buiten in de volle zon slaat de warmte je tegemoet. Dus heb ik het deze week maar heel dicht bij huis gezocht. Veel was er niet te fotograferen. Behalve de onderstaande boktor, die vanwege zijn grootte en kleurenpakket de naam Kleine Wespenboktor heeft gekregen. Hij ziet er gevaarlijk uit, maar doet niets dat je zou moeten beangstigen. ’t Is gewoon een mooi insect.
Een stuk groter is de onderstaande, de Distelboktor met die enorm lange voelsprieten. Verder met veel goud in het kleurenpakket.
Het is ook al zo’n mooi insect. Heel erg vaak zie ik ze niet, des te mooier is het als er dan eentje wil stilzitten voor de foto. Daarbij komt dat ze in de hitte meestal niet aan de zonkant van een blad rondhuppelen. Dat geldt niet alleen voor deze soort maar ook voor veel andere soorten en dan is het moeilijk nog hier en daar iets te ontdekken.
Het is nog steeds vakantietijd. Maar de eerste bruingebrande thuiskomers liepen vandaag ook al weer rond in de supermarkt. Dus we lopen weer naar het eind.
Als u me de komende week hier mist dan heb ik zelf ook een weekje blogvakantie genomen.
_____________
Hieronder plaatst wordpress waarschijnlijk weer een stamp advertenties. Daar ben ik niet voor verantwoordelijk. Daaronder kunt u desgewenst reageren op dit blog, dat hoort wel weer bij dit weblog. Het is gewoon vervelend dat wordpress het net doet lijken alsof die advertenties bij mijn weblog horen. Onderaan het blog verschijnt vaak al een popup en hier soms wel 9 advertenties, het is net allemaal een beetje teveel van het goede. Ik begin me eraan te ergeren.
_____________
Strepen en stippen
Nee, dit gaat niet over militaire rangen en standen, dan zouden er in elk geval nog sterren bij moeten staan, maar over gestreepte en gestipte insecten. In de afgelopen week was het weer totaal ongeschikt voor macro-fotografie. Het vastleggen van meestal kleine insecten die op een heen en weer zwiepend blad zitten, dat lukte gewoon niet met die af en toe forse wind. Daarom grijp ik terug naar wat oudere foto’s, eerder in dit seizoen gemaakt die ik nog niet eerder heb laten zien. En hoewel het hier niet over rangen en standen gaat heerst er toch duidelijk een soort van hiërarchie in de natuur, hoe lager in rang, hoe eerder ze worden opgegeten. Dat begint onderaan zo ongeveer bij de bladluizen.
Kleine wespenbok
Een stuk groter is de Kleine wespenbok, maar deze is ook niet erg groot en er zijn altijd grotere jongens en meisjes die wel trek hebben in sappige hap. Maar deze Klein wespenbok heeft een trucje, hij heeft het jasje van een venijnige wesp aangetrokken en de meeste snoepers laten deze soort daardoor links liggen, je weet maar nooit. Mimicry noemen we dat. Volgens wikipedia zijn daarvan 3 soorten, die van Müller, van Bates en van Peckham. Deze Kleine wespenbok gebruikt die van Bates waarbij op zichzelf ongevaarlijke soorten op gevaarlijke soorten lijken.
Kleine wespenbok
En die strepen geven deze soort een bijzonder uiterlijk. Dezelfde tactiek passen ook veel zweefvliegen toe. Daardoor lijken ze soms erg veel op elkaar en om ze goed te kunnen determineren moet je ze eigenlijk meenemen naar huis en in overleden toestand aan alle kanten goed bekijken om alle kenmerken mee te nemen in de beoordeling. Daar ben ik echter niet van en daarom probeer ik ze zo mogelijk van meerdere kanten te fotograferen. Soms lukt dat maar vaak niet, de eerste de beste klap van de cameraspiegel zorgt er meestal voor dat ze vertrekken. Dus is determineren vaak een probleem. Toch ben ik er vrij zeker van dat de onderstaande een Kleine bandzwever is.
Kleine bandzwever
De volgende lijkt op het eerste gezicht bijna identiek, maar is toch een stuk groter. En bij deze kun je niet alle noodzakelijke kenmerken zien. Desondanks denk ik dat het een Bosbandzwever is maar zeker ben ik niet. Hoe dan ook, deze beide soorten zweefvlieg hebben wel een waarschuwingsjasje aan met gele strepen. Het is echter bluf want gevaarlijk zijn ze echt niet.
Bosbandzwever
Dan kruipen er ook nog veel kleine insecten rond die ik maar verzamel onder de naam “bladhaantjes”. Gevaarlijk verkleden heeft weinig zin want ze zijn meestal zo klein dat een lekkerbek daar niet om zou malen. Zij moeten het doen met camouflage. De hieronder staande doet dat met vage donkere stippen en een vage kleur. Met z’n koperkleur en die putjes in de schilden lijkt met alsof hij net bij de koperslager vandaan komt. Het mooie van deze foto vind ik dat je, hoe klein ze ook zijn, bij deze nog net de facetoogjes kunt zien.
bladhaantje
De volgende valt voor mij ook onder de noemer “bladhaantje”, echter met een veel opvallender kleur, wel weer met zwarte stippen. Wat deze daarom doet is zich zoveel mogelijk verstoppen, in dekking gaan zou je kunnen zeggen. Dat deed hij bij mij ook, maar vlak voordat hij onder een blad verdween kon ik nog net afdrukken. Dit zijn insecten van misschien 4 of 5 millimeter lang.
bladhaantje
Alles bij elkaar, met dat aanvallen, verdedigen, camoufleren, in dekking gaan en dergelijke lijkt dit verhaal achteraf toch wel iets van militaire activiteit te bevatten. Helaas, want ondanks alle liefelijke natuurfoto’s en -filmpjes is het toch bijna altijd eten en gegeten worden in de natuur en dan hebben die stippen en strepen ter verdediging toch nut.
Eerstelingen (3)
Vandaag de laatste bijdrage over die ene wandeling door het Wijnjeterperschar. Het was in die week voor het eerst redelijk warm en de insecten “schoten de grond uit”, allemaal verse exemplaren. Zoals de eerste Bloedcicade die ik dit seizoen zag,
Bloedcicade
de eerste Kleine wespenbok
Kleine wespenbok
het lijkt wel op deze soort bok een halsband draagt.
Kleine wespenbok
Ook de eerste snuitkevers, de onderstaande is een Groene struiksnuitkever
Groene struiksnuitkever
en de volgende zeer waarschijnlijk ook, maar verwarring met de Groene struiksnuittor is ook nog mogelijk bij deze.
Groene struiksnuitkever
De eerste weekschildkever was ook al weer actief, ze zijn beter bekend als de soldaatjes.
Weekschildkever (soldaatje)
En tenslotte stonden er ook al weer veel Koekoeksbloemen in het veld.
Koekoeksbloem
Dat zijn er nu veel meer, maar daarover later wel eens. Ik had nog verdere plannen tijdens die wandeling, maar de eerste regendruppels vielen en maakten zo een eind aan die wandeling.
GEERT SINES 
Recente reacties