Distel met
Behalve aan een Oranjetipje en aan een Landkaartje heb ik dit jaar op dit weblog nog geen aandacht aan vlinders besteed, min of meer een bewuste keus, weblogland loopt soms over van de vlinders en dan dan doe ik liever wat anders. Maar soms kom je er toch niet onderuit, vooral niet als er Distelvlinders op distels zitten. Een grote groep van deze vlinders was bezig de nectar uit die distels te verwijderen. Om fotografisch niet te verdwalen in de grassprieten en dergelijke heb ik alleen een paar vlinders aan de buitenkant van de groep distels gefotografeerd.
Distelvlinder
De eerste foto, hierboven, is min of meer een mislukkeling. Je onderwerp hoort de aandacht te trekken, maar dat doet bij die foto de klaproos en niet de vlinder, foute boel dus. Op die foto staat ook nog een zwart soldaatje maar die is in het kleurengeweld helemaal ondergesneeuwd. Ik vond de kleurige combinatie wel leuk dus laat ik deze toch maar zien.
Distelvlinder
Op de tweede foto, hierboven, is de Distelvlinder met z’n kleurenpracht wel de aandachttrekker, helemaal zoals ik het bedoeld had en de soldaat speelt op de achtergrond ook nog een bescheiden rol.
Distelvlinder
Er schijnen dit jaar erg veel Distelvlinders gezien te worden. Elk jaar komen ze uit Afrika naar Europa en in het ene jaar zijn het er veel meer dan in het andere. Dit jaar, 2019, is kennelijk zo’n uitmuntend invasiejaar.
Distelvlinder
Veel van deze vlinders vriezen hier dood bij de eerste nachtvorsten, maar naar verluid zijn er ook grote groepen die in de herfst weer naar het zuiden afzakken.
Klein Geaderd Witje
De Distelvlinders hadden overigens niet het alleenrecht bij die distels. Ook een Klein Geaderd Witje deed dapper mee. Al met al, inclusief klaprozen was het daar dus een fleurige boel.
De “zebra” en de boleet
Het is vandaag zogenaamd de langste dag van het jaar, de dag dat de zon het langst boven de horizon staat. Maar of het dag is met het meeste licht dat is van meer factoren afhankelijk zoals bewolking en dergelijke. In elk geval was het vandaag een dag dat er af en toe een flinke bui viel. Dan is het ineens niet meer erg licht, maar het waren slechts buien en aan de horizon gloorde vaak alweer een blauwe lucht.
donkere wolken
Tussen die buien door scheen de zon af en toe heel fel. Dan zag je ineens zomaar meer dan vijf kleuren groen.
landschap in de zon
Het was ook een merkwaardige dag, ik zag zelfs al weer de eerste boleet in dit seizoen, denkelijk een Eekhoorntjesbrood, maar het kan ook wel een andere zijn, er hingen druppels hars aan deze paddestoel.
Eekhoorntjesbrood op de langste dag
Als het dan zomer is dan is het ook tijd voor een nieuw kleedje. Je ziet ze wel eens met tijgerprint, maar zelden met een zebraprint. Ach ….., weer eens wat nieuws, een andere mode. Zelfs met afgedekte ogen viel deze “zebra” behoorlijk op. Misschien wel bescherming tegen de eikenprocessierups, wie zal het zeggen?
paard/pony met zebra-print
Maar er vloog ook nog normaal spul rond,
Klein geaderd witje
daar kom ik nog op terug, maar eerst dit Klein geaderd witje. Je hebt soms van die grijze grauwe dagen. Op deze eerste dag van de zomer was dat in elk geval niet aan de orde, een dag met een afwisseling van donker en licht en met merkwaardigheden.
Vlinderweek
Tijdens de warme dagen in de afgelopen week lieten de dagvlinders zich in groten getale zien. Ondanks dat ik me door die warmte niet bovenmatig heb ingespannen kon ik een aantal fotograferen. Het zijn de soorten die hier vaak voorkomen. Eerst een Klein geaderd witje.
Klein geaderd witje
De aderen zijn bij deze soort soort geaccentueerd, hoewel dat ’s zomers minder is dan in het voorjaar. Waarom ik deze heb uitgezocht is vanwege die uitgerolde tong die hij goed liet zien.
Klein geaderd witje
Je moet het eigenlijk filmen, want die roltong is voortdurend in beweging, altijd onderweg, van de ene naar de andere bloem.
Klein geaderd witje
De tweede soort was een Kleine vos op een Kattestaart, een erg mooi gekleurde dagvlinder.
Kleine vos
Maar qua kleuren springt de onderstaande er voor mij toch wel uit, de Atalanta, ofwel de Admiraalsvlinder, Red Admiral in het Engels.
Atalanta
In tegenstelling tot de beide eerste is de Atlatanta een trekvlinder, in het voorjaar komen ze over de Alpen hier naar toe. Wat er nu vliegt is de tweede generatie die hier is geboren.
Atalanta
Eigenlijk moeten ze nog voor de winter terug naar Italië. Velen blijven hier echter en vriezen dood bij de eerste dikke nachtvorst. Dit in tegenstelling tot de Kleine vos die in de herfst een beschut plekje zoekt en zo overwintert. Maar voorlopig blijft het nog even genieten van de kleur van de dagvlinders.
GEERT SINES 
Recente reacties