Rozen….. zonder roos
Zo ongeveer alles in de natuur heeft wel een naam. Heel lang geleden is men al begonnen daar een soort standaard van te maken. Dat werd dus Latijn, een overal gebruikte taal, maar alleen begrijpelijk voor de upper class en niet voor Jan met de pet. Die gebruikt meer eigen namen en zo hebben de meeste dieren en planten in de natuur dan ook een plaatselijk bekende naam. Vandaag twee insecten met rozen….. in hun naam. Ik vond ze in een klein stukje bosrand. De eerste was een Rozenkever, Phyllopertha horticola in het latijn. Net als de veel grotere Meikever behoort de Rozenkever tot de familie van de bladsprietkevers. Ook de larven hebben dezelfde naam, engerling, bekend en berucht omdat ze graswortels kapot kunnen vreten. Het imago, de volwassen kever, voedt zich met bladeren en bloemen, waaronder ook rozen. Dat heeft misschien tot de plaatselijke naam geleid.
De kever is sterk behaard, zoals te zien op de foto hieronder. Een andere plaatselijke naam voor de kever is Johanneskever. Dat heeft waarschijnlijk een relatie met St. Jansdag, 24 juni, een periode waarin deze kever rijkelijk aanwezig kan zijn. Nog een andere naam is de Tuinkever. Tja …., je kunt hem in bijna elke tuin vinden.
Daar vlakbij vond ik nog een ander insect. Deze oogde in eerste instantie van boven af gezien helemaal zwart, maar de doorschijnende vleugels liet een geel lijf zien. Het insect was zo vriendelijk om te blijven zitten zodat ik hem ook nog van opzij kon vastleggen. Dan wordt het gele lijf goed zichtbaar.
Ik kende de soort niet, maar thuisgekomen kon ik het opzoeken en het bleek ook Rozen…. in de naam te hebben, namelijk de Rozenbladwesp, in het latijn Arge pagana. Dat was nou niet de eerste naam die mij te binnen zou schieten, bij een wesp denk ik al gauw aan een andere tekening. Maar bladwespen kunnen allerlei gedaantes hebben. Een tweede exemplaar zat op een nog geschiktere hoogte om een foto te kunnen maken.
Deze bladwesp is berucht bij rozenbezitters omdat hij gaatjes in rozen boort en daar de eieren in legt. Zodra de eieren uitkomen beginnen de larven van de roos te eten. De naam Rozenbladwesp is daarom wel begrijpelijk. Zo trof ik dan twee insectensoorten allebei met Rozen…. in hun naam, maar in de verste verte was geen enkele roos te bekennen. Ze waren dus verdwaald of ze gebruiken ook andere planten om zich voort te planten.
En om nu helemaal zonder een roos te eindigen dat wilde ik ook weer niet. Dus ging ik op zoek naar een Klaproos. Die was daar ook niet te vinden. Kilometers verder vond ik er een aantal. Ik houd het bij Klaproos, er zijn diverse soorten van. Het enige wat ik kan zeggen is dat ze bij de papaverfamilie behoren.
Oogsten of niet
Een bezoek vorige week in het Groningse bracht me bij graanvelden, maar ook bij braakliggende landen. Hieronder een veld vol Klaprozen, Zonnebloemen en andere wildbloemen.
Braakliggend
Opvallend van kleur tussen het vele groen en geel.
Braakliggend
Het was die dag eindelijk goed weer en de boeren probeerden in een paar dagen tijd zoveel mogelijk van de oogst te redden. Toen kon het inderdaad nog, deze week lijkt het wel november. Het grote verschil tussen deze week en een novemberdag is dat de bladeren nu nog aan de bomen hangen.
Achter een combine stoof het zelfs nog op die dag.
graanoogst
Wat overbleef waren de dikke pakken stro.
graanoogst stropakken
Verder een verdwaasd rondlopende Fazant. Wat wil je ook als je vertrouwde omgeving zo ineens wordt weggemaaid.
Fazant
Toen ik laat in de avond weer naar huis reed zag je overal de lichten op tractoren en oogstmachines in de velden. Waarschijnlijk is men de hele nacht, misschien wel een paar nachten lang, doorgegaan. Van die enkele dagen dat het goed weer is hangt het momenteel af of je nog kunt oogsten of niet. Tenzij de landerijen braak liggen, dan is er geen oogst.
GEERT SINES 
Recente reacties