Dreigende wolken, maar met lammetjes
Het is maar goed dat ik vorige week wat extra foto’s had gemaakt want in de afgelopen week wilde het niet echt lukken. Het was waarschijnlijk de donkerste week tot nu toe in dit jaar. Maar een week eerder reed ik door het landschap en zag dat er zich in de verte een forse regenwolk aan het ontwikkelen was.
Bovenaan de wolk ontwikkelde zich een soort van coronakapsel. Hoe deze wolkensoort precies heet weet ik niet, wel is te zien dat het aan de linkerkant op de foto aardedonker werd. Dat heb ik gemerkt, binnen 5 minuten regende het pijpenstelen, de bocht linksaf bracht me precies onder de wolk.
Maar net zo snel als de regenwolk kwam was hij ook weer verdwenen. Ik ben doorgereden en een paar kilometer verderop had het zelfs niet geregend. Daar liepen een heleboel lammetjes in het veld.
Niet meer piepjong, ze zullen de eerste weken wel in een stal hebben verbleven en konden nu naar buiten. Moe schaap hield de boel wel goed in de gaten. Altijd leuk, die dartelende lammetjes. Zeker als het de eersten zijn die in een nieuw jaar tevoorschijn komen.
De ene na de andere bui kwam echter langs. Bij eentje lukte het om een jakobsladder vast te leggen. Jakobsladder, dat is de naam die ik al jarenlang gebruik voor lichtstralen van boven naar beneden. Anderen noemen dit een zonneharp. Als de stralen van beneden naar boven lopen noem ik het een lichtorgel. Maar dit was duidelijk een jakobsladder. Ook mooi om te zien.
Als zo’n bui dan is gepasseerd heb je kans om een regenboog te zien aan de achterkant van de bui, zeker als de zon daar weer fel schijnt.
Het was een ritje met van alles wat, vorige week al drie soorten zwanen, nu donkere wolken, waarvan eentje met coronakapsel, lammetjes, een jakobsladder en een regenboog. Zo gevarieerd kan het buiten zijn, ook in januari.
____________________________________________________
Tenslotte de resultaten van mijn tuinvogeltelling van vandaag:
Achtertuin 09:30-10:00 uur: geen enkele vogel. Wel prominent aanwezig een zwarte kat.
Voortuin 10:00-10:30: Drie Gaaien en een Merelman die blaadjes aan het omkieperen was.
Teleurstellend, maar het waaide zeer stevig, misschien was dat mede de reden voor zo weinig vogels.
Lichtbundels
Vanmorgen leek het wel alsof er een zwembad werd aangelegd in het buitenveld. Het regende zo hard dat diverse mensen het op de autoweg niet meer aandurfden en de auto langs de kant zetten. In de loop van de middag klaarde het echter op en liet zelfs de zon zich nog zien. In combinatie met de wolken leverde dat een aantal fraaie lichtbundels op. Als de stralen alleen naar de grond zijn gericht noem ik dat een Jacobsladder en als de stralen alleen naar boven zijn gericht zijn is het voor mij een lichtorgel. Dat zullen wel geen officiële namen zijn, ieder gebruikt denk ik z’n eigen benaming. Met de stralen zowel naar onder en boven gericht zijn het voor mij lichtbundels. Vaak is dat een mooi gezicht.
Lichtbundels
Bij de bovenste twee foto’s weet ik niet welke de mooiste is, met of zonder een paar takken op de voorgrond. Dan beide maar geplaatst.
Lichtbundels
Smalle bundels, brede bundels, het is helemaal afhankelijk van de wolk waarachter de zon is verscholen.
Lichtbundels
Hoe verder de zon zakte, hoe geler de lucht kleurde.
Lichtbundels
Toen de lichtbundels bijna verdwenen waren kwamen er een paar ganzen langs die voor een ander accent in de foto zorgden.
Lichtbundels
Luchtbundels, de komende dagen zullen ze waarschijnlijk nog vaak zichtbaar worden.
Nog geen vroege vogels
Ik had gistermiddag zin om eens helemaal leeg te waaien. Waar kan dat beter dan bij het wad? Misschien zouden er ook nog een paar vroege vogels zijn. Het is nog wat te vroeg voor de vogeltrek. Maar mogelijk zouden er wel een paar voorlopers rond lopen. In eerste instantie leek het buitendijks gebied echter helemaal leeg. In de verte schoof wel de Oerd, veerboot van en naar Ameland, door de vaargeul.
De Oerd op het wad
Heel af en toe zat er een stuk land vol met Ganzen, bijna alleen maar Brandganzen.
Brandganzen
Keurig weglopend, zoals het ganzen betaamt. Zodanig in het gelid dat het lijkt alsof er een grijze en daarboven een zwarte streep door het beeld loopt.
Brandganzen
Dat waren ze dan ook, de gevleugelde vrienden, het was er maar stil.
Aangekomen bij het “Tempeltje van Ids”, een kunstwerk van Ids Willemsma, op de zeedijk, verscheen een Jacobsladder vanuit de wolken.
Jacobsladder bij het "Tempeltje van Ids"
In tegenlicht leverde dat een mooi beeld op.
Tempeltje van Ids
Het was nog te vroeg voor de vroege vogels. Maar leeg gewaaid ben ik zeker en daar ging het in eerste instantie om.
GEERT SINES 
Recente reacties