Glimmende wants
Zodra de zomer een stuk gevorderd is zie ik steeds minder van die kleine kruipers. Daarentegen wel steeds meer wantsen. Daarvan heb je een groot aantal soorten met ook nog verschillende leefwijzen. Er zijn sapzuigers en roofwantsen die prooien leeg zuigen. Echt kauwen kunnen ze niet, het blijft bij zuigen, vaak met een lange zuigsnuit. Bovendien kennen ze verschillende stadia van ontwikkeling, “instars” op z’n Engels. Daarom was het best wel even zoeken naar een naam toen onderstaande zich liet zien.
Boswants (juv)
Hij was kopergroen met geel en bruin met rode ogen, glimmend en met oranje knopen in z’n houtje-touwtje jas. Best wel een mooie wants.
Boswants (juv)
Die rode ogen, hoe klein ook, bestaan weer uit honderden facetten.
Boswants (juv)
Aan de knopen op z’n jas en aan de nog ingepakte vleugels kun je zien dat het een juveniel (onvolwassen) insect is.
Boswants (juv)
En dan de hamvraag: Welke soort is het ? Na veel gezoek denk ik dat het de nimf van een Boswants (Pentatoma rufipes) alias de Roodpootschildwants is. Hij is stevig geschouderd en de kleuren komen redelijk overeen met een bepaald stadium van ontwikkeling. In een later stadium wordt hij hoofdzakelijk bruin met rode poten. Alleen die oranje knopen kon ik niet terugvinden. Maar als ik het mis heb hoor ik het graag.
Een foto van een volwassen exemplaar kan ik niet laten zien. Die zitten meestal hoog in de boom en ik heb hoogtevrees, dus dat wordt ‘m niet.
Stinkwantsen, oud en jong
Steeds minder, almaar minder, de kleine kruipers en vliegers trekken zich terug in de dichte bodembegroeiing. Het vaakst zie je momenteel nog wantsen rondkruipen op bladeren. De meest bekende daarvan is de Groene stinkwants, een schildwants. De volwassen dieren zijn ’s zomers groen. Ze hebben rode ogen en ook wat rood in de voelsprieten.
Groene stinkwants
Ze hebben ademopeningen aan de zijkant van het lichaam. Ze blijven echter niet groen, ’s winters verkleuren ze naar bruin. Dan vindt je ze in de begroeiing helemaal niet terug.
Groene stinkwants
Wantsen maken in hun leven een aantal vervellingen door. Daarbij veranderen ze steeds weer van uiterlijk. Zolang ze nog een houtje-touwtje jas aan hebben noemen we dat nimfen.
Groene stinkwants (nimf)
Soms kuieren ze alleen op een blad, soms met meerdere. Hoe jonger ze zijn, hoe vaker je meerdere op hetzelfde blad aantreft.
Groene stinkwants (nimfen)
De wants hieronder is er bijna, het laatste fase van de houtjes en touwtjes is nog net zichtbaar.
Groene stinkwants (nimf)
Voor zover ik het kan beoordelen zijn de bovenstaande allemaal Groene stinkwantsen in verschillende stadia.
Groene stinkwants
Om uiteindelijk toch weer bij dat volwassen insect uit te komen. Z’n schild zit helemaal vol met putjes. Ze trekken een nat spoor daar waar ze langs kruipen, een stinkend spoor, waarop hun naam is gebaseerd. Houtje-touwtje jassen zijn al lang uit de mode, maar de wantsen blijven er in hun jonge maanden mee lopen.
Boswants nimf
Er liep een wants over een blad. Deze was duidelijk nog niet “af”, de vleugels zaten nog ingepakt en hij had, wat ik altijd zo noem, nog een houtje-touwtje jas aan. Ik had hem al allerlei moeilijke namen gegeven, maar achteraf bleek het vrij eenvoudig te zijn.
nimf Boswants (Pentatoma rufipes)
Het is de nimf van een Boswants (Pentatoma rufipes), al in een vergevorderd stadium.
nimf Boswants (Pentatoma rufipes)
Toch zal hij nog eens behoorlijk moeten veranderen want hij wordt ook wel Roodpotige boomwants genoemd. Dat wordt ook zijn definitieve kleur, een donkere wants met rode poten.
nimf Boswants
Hij bleef keurig stil zitten zodat ik hem van alle kanten kon vastleggen, zelfs van onderen. In dit stadium is hij misschien nog wel mooier dan in zijn “eindvorm”.
GEERT SINES 
Recente reacties